Print this page

Η πρόθεση είναι μια ενέργεια που κινεί δυνάμεις υλοποίησης!

Γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

 

Η πρόθεση είναι μια ενέργεια που κινεί δυνάμεις υλοποίησης

 

Τα αποτελέσματα που φέρνουμε στη ζωή μας, όλα αυτά που προσελκύουμε και ζούμε, είναι ανάλογα με την ποιότητα των δονήσεων της αρχικής μας πρόθεσης. Γιατί η πρόθεση από μόνη της είναι μια δόνηση εκπλήρωσης.

 Οι περισσότεροι από εμάς καθημερινά, ορίζουμε μικρούς ή μεγάλους στόχους που επιθυμούμε να πετύχουμε, και ανάλογα με το αποτέλεσμα που θα έχουμε, θεωρούμε τον εαυτό μας επιτυχημένο ή αποτυχημένο.

 

Όμως φίλοι μου τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, ο εαυτός μας δεν είναι οι χαρακτηρισμοί και οι τίτλοι που του κρεμάμε ή που επιτρέπουμε σε άλλους να το κάνουν. Κάθε φορά που κρίνουμε τον εαυτό μας, γινόμαστε αυτόχειρες και προγραμματιζόμαστε σε εγγραφές τύπου: ό,τι κι αν κάνω θα αποτύχει, είμαι ανίκανος, αδύναμος, άχρηστος… έτσι μας ακολουθεί ο φόβος της αποτυχίας, της έκθεσης, της απόρριψης, κτλ.

 

Όταν λοιπόν ορίζουμε έναν στόχο, συνειδητά η πρόθεση μας είναι να δημιουργήσουμε ένα όμορφο και ωφέλιμο αποτέλεσμα για εμάς και τους άλλους, πιστεύοντας πως μας αξίζει και πως έχουμε την ικανότητα και την δυναμική να το ολοκληρώσουμε.
Και εδώ ρωτώ: Το υποσυνείδητο πιστεύει το ίδιο; συμφωνεί;
Ή θεωρεί πως δεν έχει καμία πιθανότητα να το πραγματοποιήσει, σύμφωνα με τους προγραμματισμούς του εαυτού του, της οικογένειας, της κοινωνίας, της ιστορίας και ακόμα πιο πίσω, από τις γενιές του συστήματος, αλλά και του συλλογικού γενικότερα.

Κι εδώ χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί ενδέχεται να υλοποιήσουμε τους φόβους μας, γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε μια ενδοσκόπηση, παρατηρώντας τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας, γύρω από τον στόχο που έχουμε ορίσει και στη συνέχεια να ξεκαθαρίσουμε τον λόγο που κάνουμε κάτι.

Σε ό,τι κι αν δημιουργούμε χρειάζεται να γνωρίζουμε τους βαθύτερους σκοπούς, τους εσωτερικούς λόγους και τις αιτίες που επιθυμούμε να κάνουμε μια πράξη. Που μας εξυπηρετεί; Συγκεκριμένα να καταλάβουμε τον πραγματικό λόγο, το «Γιατί»; Να έχουμε επίγνωση. Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που με οδηγεί σε αυτό:

 

Η εξέλιξη της ψυχής μου;
ή

Η αναγνώριση και η απόδειξη της αξίας μου;

 

Εδώ χρειάζεται καλή παρατήρηση, από τον εσωτερικό μας κόσμο αλλά και από το περιβάλλον γύρω μας, ώστε να αποκωδικοποιήσουμε τα μηνύματα, τις πληροφορίες που έρχονται και να αντιληφθούμε την αλήθεια μας.

Ο κάθε στόχος μικρός ή μεγάλος που θέτουμε και θέλουμε να επιτευχτεί στη ζωή μας, εμπεριέχει μέσα του μια ενέργεια που του δίνει ώθηση να προχωρήσει, να κινήσει τις διαδικασίες εκείνες που θα οδηγηθεί στην ολοκλήρωσή του.

Η ενέργεια αυτή είναι η πρόθεση για το που θέλουμε να πάμε, ποιες ανάγκες να καλύψουμε και τι ακριβώς να πετύχουμε.

 

Η δημιουργός δύναμη βρίσκεται μέσα στον καθένα μας και είναι μια ενέργεια που στην αρχική της μορφή εμπεριέχει ουδέτερες συχνότητες και δονήσεις. Η δομή, η μορφή καθώς και η ποιότητα που θα ακολουθήσει, εξαρτάται ολοκληρωτικά και μόνο από την πρόθεση που θα εμποτιστεί.

 

Αυτό σημαίνει πως η ενέργεια είναι ελεύθερη και ουδέτερη μέσα στο σύμπαν, είναι άμορφη θα λέγαμε. Θα πάρει μορφή και ποιότητες ανάλογα την χρήση της. Σαν να έχουμε ένα δυνατό εργαλείο στα χέρια μας που μπορεί να γίνει χρήσιμο ή βλαβερό ανάλογα με τις προθέσεις μας.

Κάθε τι που ζούμε μέσα στον δικό μας μικρόκοσμο, η ζωή μας, το περιβάλλον γύρω μας, οι σχέσεις με τους ανθρώπους κ.α. είναι ο τρόπος με τον οποίο υλοποιούμε το πνεύμα μας.

 

Δημιουργούμε στην ζωή μας ανάλογα με:

   Τις σωματικές και ψυχικές μας ανάγκες

   Τις επιθυμίες της προσωπικότητας- Εγώ

   Την κατεύθυνση, τον εξαναγκασμό ή την παρότρυνση από το περιβάλλον και την κοινωνία γύρω μας.

 

Όταν δημιουργούμε σύμφωνα με τις ανάγκες της ψυχής μας, η καρδιά μας είναι χαρούμενη και ο νους μας ήσυχος πως όλα θα πάνε καλά. Ακόμα κι αν δεν ολοκληρώσουμε τον αρχικό μας στόχο, αισθανόμαστε μια ευγνωμοσύνη, για την εμπειρία, το μάθημα, τη γνώση που αποκομίσαμε. Μέσα μας νιώθουμε γεμάτοι, μια πληρότητα που ενδέχεται να μην συνάδει με τα εξωτερικά γεγονότα αλλά εσωτερικά υπάρχει.

 

Ενώ στην άλλη περίπτωση, όταν το “Εγώ” δημιουργεί μέσα από ανάγκες αναγνώρισης από το περιβάλλον, την υποσυνείδητη ανάγκη επίδειξης ικανοτήτων, ανάγκες που εσωτερικά κρύβουν ψυχικούς τραυματισμούς, αλλά και μια συνεχόμενη προσπάθεια να αποδείξουμε στους άλλους την αξία μας. Τότε ακόμα κι αν ο στόχος μας επιτευχθεί παραμένει μέσα μας ένα μεγάλο κενό, μια αίσθηση ανικανοποίητου, έτσι δεν μπορούμε και δεν προλαβαίνουμε να απολαύσουμε όλα όσα πετύχαμε είτε γιατί δεν τα βρίσκουμε και τόσο τέλεια επιτυχημένα, είτε γιατί θέτουμε νέους στόχους ώστε να καλύψουμε το κενό μέσα μας. Όπως και να ‘χει το “Εγώ” κάπως έτσι λειτουργεί.

 

Τελικά τι είναι πιο σημαντικό για εμάς;

Να αγωνιζόμαστε να μοιάσουμε σε κάποιον; να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι; να δημιουργούμε με στόχο την αναγνώριση;

 

Ή απλά να εστιαστούμε στον εαυτό μας, να αφουγκραστούμε την πραγματική του ανάγκη και να τον εξελίξουμε;

Να βάλουμε την πρόθεση και να του προσφέρουμε χώρο ώστε να εκφράσει την ομορφιά της ψυχής του; Και πραγματικά με έναν μαγικό τρόπο, μέσα σε αυτόν τον χώρο, η αξία πλημμυρίζει και διαχέεται σε όλο μας το Είναι.

Τότε κάθε κύτταρο πάλλεται στην δημιουργική δύναμη της υλοποίησης μέσα από την αγνή πρόθεση της αγάπης και της εξέλιξης του εαυτού…

Τι λέτε;

 

 

Για την ΥπερΝόησις

 

Παναγιώτα Τζιτζίκου

Read 5672 times

Latest from VaiosPanagiota

Related items