Αυτό το οποίο θα συζητήσουμε σήμερα, πραγματικά το σκέφτομαι, το διαβάζω και το μελετώ πάρα πολλά χρόνια τώρα.
Δεν θα σου πω ότι αυτό που θα μοιραστώ σήμερα μαζί σου είναι όλη η αλήθεια του κόσμου. Είναι αυτό που εγώ ξέρω τώρα, αυτό που συμφωνώ, αυτό που μου ταιριάζει και αυτό με το οποίο έχω επιλέξει να πορεύομαι την ζωή μου.
Θα το πω με μία λέξη, γρήγορα.. Η συνειδητότητα του. Πώς δουλεύει ο εγκέφαλος. Γίνεται ένα γεγονός, έχω μια άποψη γι' αυτόν και αυτό καθορίζει όλη μου την ζωή..
Ας δούμε ένα παράδειγμα:
Πάω λοιπόν σε ένα ραντεβού, καθυστερεί η κοπέλα να έρθει, λέω μέσα μου “Δεν με σεβάστηκε. Δεν με σέβεται. Εγώ έχω έρθει εδώ στην ώρα μου, περιμένω.. κάνει κρύο.”. Τελικά φεύγω και δεν την περιμένω ή όταν έρχεται είμαι μέσα στα μούτρα και τα νεύρα και τσακωνόμαστε. Καθόρισε το μέλλον μας; Απόλυτα.Γιατί μία, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε... θα χωρίσουμε.
Το ίδιο και με την δουλειά. Βλέπω αυτό που συμβαίνει έξω, σε ένα παγκόσμιο επίπεδο αν θέλεις, λέω “Είναι κρίση”, “Είναι δύσκολο”, “Δεν γίνεται”, “Αποκλείεται”.. Ενδεχομένως δεν κάνω ποτέ επιχείρηση ή δεν φέρομαι καλά στους εργοδότες μου, στους συνεργάτες μου και δεν έχω χρήματα.
Το ίδιο και με τους φίλους μου. Με έναν ανάλογο τρόπο μπορώ να μείνω χωρίς φίλους.
Όμως, αν εκείνη την στιγμή που η κοπέλα μου αργούσε, εγώ σκεφτόμουν πως ετοιμάζεται γιατί θέλει να είναι περιποιημένη. Ή αν σκεφτόμουν ότι είχε πολύ δουλειά και παρ' ότι θα μπορούσε να μου πει ότι δεν θα βγούμε επέλεξε να αργήσει λίγο αλλά να έρθει, να βγούμε.
Ή αν σκεφτόμουν ότι τώρα στην κρίση, επειδή όπως έλεγαν οι Κινέζοι η κρίση κρύβει πάντα μια ευκαιρία, μπορώ να κάνω εγώ κάτι ξεχωριστό, κάτι μοναδικό και επειδή δεν το κάνουν οι περισσότεροι, καλώς ή κακώς, εγώ θα μπορώ να πάω παρακάτω.
Όμως τι δεν μου επιτρέπει να τα κάνω όλα αυτά;
Η συνειδητότητα μου.
Αυτή την στιγμή είμαι σε ένα βουνό. Αυτή την στιγμή στο βουνό εγώ έχω μια συγκεκριμένη θέα. Δεν μπορώ να δω πίσω από το βουνό. Μπορώ να δω μέχρι εκεί πέρα που φτάνει η όραση μου. Έτσι λοιπόν, αλληγορικά μιλώντας, αυτό που μπορώ να δω είναι η συνειδητότητα μου. Αυτό που υπάρχει πίσω από το βουνό δεν μπορώ να το δω.
Όμως τι γίνεται, ότι και να συμβεί εδώ πέρα γύρω, εγώ θα το κρίνω με βάση τις γνώσεις που έχω. Ας υποθέσουμε για παράδειγμα ότι είναι βράδυ και αρχίζω να ακούω θορύβους. Τι θα κάνω; Θα αρχίσω να σκέφτομαι ενδεχομένως, αν τρέξω στην παλιά ηλικία, φαντάσματα και τέτοια πράγματα ή αρκούδες και οτιδήποτε. Μπορεί να αρχίσω να φοβάμαι. Γιατί αυτή είναι η συνειδητότητα μου.
Αν όμως μπορούσα να δω πίσω από το βουνό, δηλαδή η συνειδητότητα μου ήταν αυξημένη, τότε τι γίνεται; Θα μπορούσα να δω ότι ενδεχομένως είναι κάποιες γάτες που παίζουν. Τόσο απλό. Έτσι δεν είναι;
Πολύ ωραίο ερώτημα. Το έμαθα πριν από λίγες ημέρες και γι' αυτό έκανα άρθρο για να έρθω να το μοιραστώ μαζί σου. Κάποιοι άνθρωποι συνειδητότητα πιστεύουν ότι είναι το πως βλέπουμε τον κόσμο. Αυτό που σου περιέγραψα προηγουμένως. Ή ο τρόπος που αντιδρούμε ή το πως νιώθουμε. Αυτά όλα είναι η μία πτυχή της συνειδητότητας.
Αυτό όμως που έμαθα και συγκλονίστηκα πραγματικά είναι το εξής: Συνειδητότητα είναι το μέρος από το οποίο προερχόμαστε οι άνθρωποι. Είναι η ύλη σε πολύ υψηλή συχνότητα την οποία δεν μπορούμε να την δούμε με τα μάτια μας, από την οποία προερχόμαστε.
Έτσι λοιπόν τι συμβαίνει; Όταν οι άνθρωποι μάθουμε να σταματάμε τις σκέψεις μας και να αφήνουμε κενό ανάμεσα στις σκέψεις – γιατί οι άνθρωποι σκεφτόμαστε ακατάπαυστα – αν αφήσουμε ένα απειροελάχιστο κενό τότε μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση σε αυτή την συνειδητότητα. Τότε μπορεί να αποκτήσουμε πρόσβαση σε μία σοφία άπειρης νοημοσύνης. Και είναι εξαιρετικό αυτό που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Αυτό που μπορεί να καταλάβει.
Δεν είναι κάτι εύκολο. Θέλει δουλειά. Θέλει δουλειά γιατί ο εγκέφαλος έχει μάθει να σκέφτεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Πρώτον γιατί έχει κατασκευαστεί προκειμένου να μπορούμε να ζούμε -επιβιωτικός εγκέφαλος, όπως τον άκουσα τις προάλλες σε μία διάλεξη που άκουσα – και δεύτερον γιατί έτσι εκπαιδευόμαστε στην σημερινή κοινωνία. Δεν αναπτύσσουμε την κρίση μας.
Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να πάρεις λίγο χρόνο με τον εαυτό σου, να έρχεσαι πιο συχνά στην φύση και στον χρόνο που μπορείς, να αρχίζεις να βάζεις, ακόμα κι αν είναι απειροελάχιστα στιγμές παύσης στην σκέψη σου. Και αφέσου σε αυτό.. Και δες τι μπορεί να γίνει.
Μόλις το κάνεις γράψε από κάτω ότι θέλεις. Πιστεύω ότι θα ζήσεις θαύματα. Ακόμη κι αν είναι μικρά.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, προσωπικά με απασχόλησε πάρα πολλά χρόνια, και βλέπω ότι στην καθημερινότητα απασχολεί πάρα μα πάρα πολλούς ανθρώπους. Ίσως κι εσένα.
Ακούμε λοιπόν, βλέπουμε, διαβάζουμε, συμμετέχουμε, παρατηρούμε άλλους ανθρώπους, που λένε “Πρέπει να ξυπνάς 5 το πρωί”, “Πρέπει να τρως τέλεια. Να έχεις μια εξαιρετική διατροφή”, “Πρέπει να κάνεις γυμναστική”, “Πρέπει να συμπεριφέρεσαι έτσι..”, πρέπει το ένα.. πρέπει το άλλο.. πρέπει το παράλλο..
Και οι άνθρωποι μπαίνουμε σε μία καθημερινότητα να πιέζουμε τον εαυτό μας ώστε να κάνουμε το ένα, να κάνουμε το άλλο, αλλά αυτό δεν μας δίνει την χαρά και τα επίπεδα ευτυχίας που θέλουμε στην καθημερινότητα μας.
Η ερώτηση μου λοιπόν είναι η εξής: Πόσο υγιεινό είναι για την ευτυχία μας το να κάνουμε πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να τα υποστηρίξουμε, όσο καλά κι αν είναι;
Η απάντηση είναι: Καθόλου
Έρευνες λοιπόν έχουν δείξει πως το να βγαίνεις και να τρέχεις τρεις φορές την εβδομάδα από μία ώρα, να κάνεις τζόκινγκ ή οτιδήποτε, εάν δεν νιώθεις καλά σε αυτό που κάνεις τότε δεν έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Και δεν εννοώ στο σώμα σου, γιατί το σώμα αντικειμενικά άμα το γυμνάσεις θα αποκτήσει τα κιλά, τον μεταβολισμό που θα ενισχυθεί κ.ο. Μιλάω σε ένα ευρύτερο πεδίο.
Άρα λοιπόν σημείωσε πως ότι και να κάνεις για να έχει τα αποτελέσματα τα οποία θέλεις πρέπει να το ευχαριστιέσαι.
Τώρα εδώ γεννιέται μια άλλη ερώτηση: “Βρε Μάνο, ok, καλά τα λες κι έτσι είναι γιατί το βλέπω στην καθημερινότητα μου αλλά αν κάνω αυτά που μου αρέσουν θα τρώω φαγητά ότι να΄ναι, θα συμπεριφέρομαι όπως να' ναι, δεν θα πηγαίνω δουλειά, δεν θα κάνω το ένα, δεν θα κάνω το άλλο.”
Υπέροχα! Και τώρα το επόμενο βήμα: Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει που πηγαίνουν χρόνια στους διατροφολόγους και κάνουν την χ, την ψ, την ω, όλες τις διατροφές.. και δεν κατάφεραν να χάσουν κιλά; Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει κι έχουν προσπαθήσει να αυξήσουν τα οικονομικά τους κάνοντας χίλιες δύό προσπάθειες και δεν τα έχουν καταφέρει; Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει προσπαθώντας να φτιάξουν την σχέση τους και έχουν προσπαθήσει σε σημείο που δεν φαντάζεσαι, βιβλία, σεμινάρια, και δεν τα έχουν καταφέρει; Ποιος είναι ο λόγος;
Κι εδώ είναι το μεγάλο μυστικό που μπορεί να μεταμορφώσει την ζωή όλων των ανθρώπων:
Το πρώτο δεδομένο λοιπόν είναι ότι πρέπει να κάνουμε τα πράγματα που ευχαριστιόμαστε. Αν τώρα ένα πράγμα χρειάζεται να το κάνουμε γιατί είναι για το καλό μας αλλά δεν το ευχαριστιόμαστε, προτού πάμε να το κάνουμε τι χρειάζεται να συμβεί; Πρέπει να αλλάξουμε την συναισθηματική κατάσταση μέσα μας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να το υποστηρίξουμε.
Δηλαδή, για ποιον λόγο οι άνθρωποι χάνουν κιλά και ξαναγυρνούν εκεί που ήταν και πολλές φορές γίνονται ακόμα περισσότερα; Για τον εξής λόγο: Έβαλαν την δύναμη της θέλησης, έβαλαν τα δυνατά τους, ακολούθησαν μια διατροφή, το σώμα τους ανταποκρίθηκε και πέτυχαν τον στόχο. Αν όμως αυτό δεν βγαίνει από μέσα μας και είναι μια εξωτερική πίεση τότε είναι θέμα χρόνου να αντιδράσει το μυαλό μου, να αντιδράσει το σώμα μου, να αντιδράσει η καρδιά μου, να αντιδράσει όλο μου το είναι.
Άρα λοιπόν το μυστικό ποιο είναι; Ότι κι αν θέλεις να κάνεις χρειάζεται να βγαίνει από μέσα σου. Να δουλεύεις με το μέσα σου.
“Και πώς μπορώ Μάνο να αλλάξω τον συναισθηματικό μου κόσμο;” Κι εδώ έρχεται η δουλειά με τον εαυτό μου που σχετίζεται άμεσα με την συνειδητότητα μου, την επίγνωση μου και τις γνώσεις που έχω να μπορώ να κάνω αλλαγές σε ένα πολύ βαθύτερο επίπεδο που θα μπορούν να υποστηρίξουν τις συμπεριφορές που θέλω και να έχω εξαιρετικά αποτελέσματα, δηλαδή ισορροπία και σε προσωπικό και σε συναισθηματικό και σε οικονομικό επίπεδο.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Όλοι γνωρίζουμε ότι η επικοινωνία ίσως είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή. Από την ποιότητα της επικοινωνίας μας εξαρτάται η επιτυχία μας. Εξαρτάται η ευτυχία μας.
Για παράδειγμα: Εάν δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τον κατάλληλο τρόπο με τον εαυτό μου τότε αυτό που προφανώς θα βιώσω θα είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης, έλλειψη αυτοεκτίμησης, παραπάνω κιλά, θυμό, λύπη, φόβο, ενοχή κ.ο.
Αν δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τους άλλους ανθρώπους τότε προφανώς αυτό που θα βιώσω είναι να μην έχω καθόλου σχέση με φίλους ή συντροφική σχέση ή τα επαγγελματικά μου δεν θα είναι καλά, δηλαδή ούτε τα οικονομικά μου.
Άρα λοιπόν καταλαβαίνουμε πως ο Νο 1 παράγοντας για την ευτυχία και την επιτυχία ενός ανθρώπου είναι η επικοινωνία.
Τώρα όμως, τι γίνεται αν εμείς θέλουμε να επικοινωνήσουμε και κάποιος άλλος δεν θέλει; Από προσωπική εμπειρία θα σου πω, και με εμένα αλλά και με άλλους εισηγητές, αυτό που έχω παρατηρήσει είναι το εξής: Αν ο συνομιλητής δεν θέλει να επικοινωνήσει δεν θα επικοινωνήσουμε ποτέ.
Μου έχει τύχει να πηγαίνω με το αμάξι, μπροστά μου να είναι ένα άλλο αμάξι, δηλαδή να έχουμε στρίψει δεξιά από Λεωφόρο και να έρχεται αντίθετα ένα άλλο αμάξι και να έρχεται αντίθετα στο ρεύμα ένα άλλο αμάξι. Και του έλεγε ο μπροστινός “Πήγαινε λίγο πίσω να περάσουμε”. Και βγαίνει ο τύπος, κλείνει την πόρτα πίσω του, κάθεται στο καπό με σταυρωμένα τα χέρια και λέει “Εγώ δεν πάω πουθενά”.
Πιστεύεις με αυτόν τον άνθρωπο μπορείς να επικοινωνήσεις, τουλάχιστον σε ένα λεκτικό επίπεδο; Προφανώς και όχι. Οπότε επιλέγεις τι είναι το καλύτερο για εσένα σε σχέση με εκείνη την στιγμή και ανάλογα πράττεις. Προφανώς φεύγεις για να συνεχίσεις την δουλειά σου γιατί αυτό δεν έχει νόημα.
Καταρχήν προτού επικοινωνήσουμε πρέπει να μάθουμε πως δουλεύει ο εγκέφαλος. Πρέπει να μάθουμε πως φιλτράρει ο εγκέφαλος την πληροφορία. Πρέπει να μάθουμε τι τύποι ανθρώπων υπάρχουν. Γιατί συνήθως οι άνθρωποι τείνουμε να καταφέρνουμε να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους που είναι παρόμοιοι ή ίδιοι με εμάς. Δηλαδή που φιλτράρουν την πληροφορία πάνω κάτω σαν κι εμάς. Έχουν το ίδιο στιλ επικοινωνίας. Με όλους τους άλλους ανθρώπους είναι πολύ μεγάλη πρόκληση και συνήθως δεν υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Και έχει λογική αυτό.
Έτσι λοιπόν πώς μπορώ να επικοινωνήσω με έναν άνθρωπο ο οποίος διακόπτει; Καταρχήν οι άνθρωποι που συνήθως διακόπτουν είναι ένα συγκεκριμένο στιλ ανθρώπων.. Πολύ μεγάλη ανάλυση το οποίο μπορεί να το δούμε στο extending disc, σε κάποια επόμενα σεμινάρια.
Αρχικά θέλω να θυμάσαι το πως όταν θέλεις να φέρεις ένα αποτέλεσμα ξεκινάς βαθμιδωτά τις δράσεις σου. Δηλαδή έστω ότι παίζεις μπάλα δεν θα εκτελέσεις από την αρχή το καλύτερο σου χαρτί. Θα περιμένεις να διαβάσεις. Θα περιμένεις να δεις. Θα κάνεις κάτι, θα δοκιμάσεις, θα κάνεις κάτι άλλο.. Θέλει στρατηγική.
Ένα από αυτά που μπορείς να κάνεις είναι να σπάσεις το μοτίβο του άλλου ανθρώπου που σε διακόπτει. Ένας τρόπος που μπορείς να το κάνεις αυτό είναι να κάνεις κάτι το οποίο δεν το περιμένει για να ξαφνιαστεί.
Ο δεύτερος τρόπος είναι ο εξής: Μπορείς να το επικοινωνήσεις. Να του πεις με πολύ ωραίο τρόπο “Μου επιτρέπεις; Μπορώ να έχω δύο λεπτά;” και αν σε διακόψει ξανά να του πεις “Συγνώμη αλλά τα δύο λεπτά δεν πέρασαν”.
Ένας άλλος πολύ ωραίος τρόπος είναι να έχεις ένα μαξιλάρι και να το κάνεις σαν παιχνίδι. Δηλαδή, κρατάω εγώ το μαξιλάρι, μιλάω και μόλις τελειώσει ο χρόνος (κλεψύδρα) δίνεις στον άλλον το μαξιλάρι και μιλάει. Ένα λεπτό ο καθένας. Το ορίζεις εσύ πως θα είναι.
Αν αυτό το επαναλάβεις συνέχεια κάποια στιγμή δεν θα χρειάζεται το μαξιλάρι, δεν θα χρειάζεται τίποτα γιατί θα έχεις χτίσει μια καινούργια συνήθεια επικοινωνίας με αυτόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο που είναι σημαντικό για εσένα να επικοινωνήσεις.
Να θυμάσαι πως για όλα υπάρχει τρόπος, αυτό όμως που δεν υπάρχει πάντα είναι η διάθεση να τους ψάξουμε και να φέρουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε. Όπως και να έχει είναι υπέροχο. Να θυμάσαι πως αν υπάρχουν άνθρωποι στην ζωή σου που πραγματικά θέλεις να επικοινωνήσεις και θέλουν να επικοινωνήσεις κάνε την πρόθεση της θέλησης για σύνδεση και από εκεί και πέρα ψάχνε για τους τρόπους που θα γεφυρώσετε τον κόσμο σου με τον κόσμο του και να έχετε μια πάρα πολύ όμορφη σχέση.
Γιατί στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει τι είναι; Η ποιότητα των σχέσεων που έχουμε με τους άλλους ανθρώπους και με τον εαυτό μας.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Θα πω μια λέξη και πιστεύω ότι θα συνεννοηθούμε:
Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα
Είμαι σε σεμινάρια και ρωτώ “Πόσοι έχετε μια ιδέα και κάτι θέλετε να κάνετε στην ζωή σας;”. Σηκώνουν σχεδόν όλοι τα χέρια τους. “Πόσοι άνθρωποι την κάνατε;”.. Κανένα χέρι. Γιατί;
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να φλερτάρουν, θέλουν να κάνουν πράγματα στην ζωή τους, να ζωγραφίσουν, να παίξουν, να διασκεδάσουν, να γνωρίσουν, να φλερτάρουν, να επικοινωνήσουν, να δημιουργήσουν, να.. να.. να.. αλλά μόνο ελάχιστοι φέρνουν αποτελέσματα. Γιατί;
Υπάρχουν δύο λόγοι:
Πρώτον γιατί ελάχιστοι ξεκινούν και δεύτερον γιατί ελάχιστοι από τους ελάχιστους που ξεκινούν ολοκληρώνουν.
Άρα λοιπόν αυτό που λέμε ότι το 1% των ανθρώπων πετυχαίνει δεν είναι γιατί στους 100 που θα προσπαθήσουν ο ένας θα πετύχει. Είναι γιατί συνήθως λιγότερο από το 1% θα ξεκινήσει και θα ολοκληρώσει από αυτούς τους ανθρώπους που είχαν μια ιδέα.
“Είμαι αναβλητικός”. Ok.. Και τι είναι αναβλητικότητα;
Τις προάλλες ήμουν με ένα στέλεχος της Εθνικής Ασφαλιστικής και μου λέει “Έχω αναβλητικότητα”. Ok.. Ξέρεις τι αναρωτήθηκα εκείνη την στιγμή;
Αναρωτήθηκα τα παρακάτω:
Αν είσαι αναβλητικός, πραγματικά αναβλητικός, γιατί η αναβλητικότητα σου δεν αναβάλλει τον να αναβάλλεις να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις;
Γιατί λειτουργεί προς την μία κατεύθυνση και όχι προς την άλλη;
Τελικά μήπως δεν είσαι αναβλητικός;
Μήπως πίσω από την αναβλητικότητα κρύβεται κάτι άλλο;
Μήπως πίσω από την αναβλητικότητα που προφανώς κρύβεται κάτι άλλο βολεύεσαι;
Δεν έχεις λόγους; Δεν έχεις κίνητρα να κάνεις κάτι;
Μήπως θέλεις ασυνείδητα να χειραγωγείς τους άλλους ανθρώπους και να κάνουν αυτό που εσύ βαριέσαι να κάνεις;
Ή κάτι άλλο που ενδεχομένως δεν το έχω σκεφτεί;
Μήπως είναι ένα σημάδι ότι κάτι πρέπει να μάθεις για να ξεκινήσεις; Γιατί αν μου έλεγες αυτή την στιγμή πήγαινε οδήγησε ένα αεροπλάνο θα σου έλεγα “Δεν πάω να το κάνω”. Είμαι αναβλητικός; Όχι. Απλά έχω επίγνωση το τι μπορεί να με κρατήσει ζωντανό και τι όχι.
Άρα λοιπόν μήπως είναι ένα σημάδι ότι κάτι πρέπει να μάθεις, κάτι πρέπει να σκεφτείς, κάτι πρέπει να βελτιώσεις, πρέπει να εξελιχθείς για να κάνεις πράγματα;
Και που θέλω να καταλήξω; Πολλές φορές υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες βάζουμε μια ταμπέλα και τελικά ο εγκέφαλος δεν ανταποκρίνεται στις καταστάσεις αλλά στην ταμπέλα που εμείς επιλέξαμε να βάλουμε σε αυτή την κατάσταση.
Άρα λοιπόν εάν δεν ήσουν αναβλητικός τι άλλο θα μπορούσες να ήσουν; Αν δεν είχες αυτή την συμπεριφορά, να μην κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις αλλά να κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις τι άλλες επιλογές θα είχες να κάνεις; Και μόλις βάλεις αυτές τις επιλογές, τι σε εμποδίζει να τις εφαρμόζεις αυτές τις επιλογές; Και πήγαινε να δουλέψεις αυτό ακριβώς.
Και ξαφνικά θα σου έρθει εκείνη η ιδέα που θα σου αλλάξει την ζωή. Γιατί δεν χρειάζεται να προσπαθείς πολύ. Χρειάζεται να προσπαθείς με τον κατάλληλο τρόπο. Να θυμάσαι λοιπόν ότι οποιοδήποτε συναίσθημα, οποιαδήποτε κατάσταση, δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Απλώς είναι μια μορφή ενέργειας και τελικά ο τρόπος που εσύ θα το διαχειριστείς θα το διαμορφώσουν σε καλό ή κακό.
Μάθε λοιπόν να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις.. Μάθε να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα σου.. Απομυθοποίησε αυτούς τους “δράκους” του στιλ “Α! Αυτό είναι κακό”, “Είναι θυμός”, “Είναι ενοχές”, “Είναι αναβλητικότητα” κλπ. Γιατί αυτό είναι που δημιουργεί το πρόβλημα και το εμπόδιο.. Ο μύθος. Το τι είναι κάτι, παρά αυτό που είναι από μόνο του.
Θυμάμαι παλιά, όταν ήμασταν παιδιά, μιλάγαμε και λέγαμε για ένα σπίτι ότι είναι στοιχειωμένο και ότι έχει φαντάσματα και δεν πηγαίναμε μέσα. Ήταν και χειμώνας και φυσούσε και ανοιγόκλειναν τα παράθυρα και λέγαμε “Οοοοο φαντάσματα”. Και δεν πήγαινε κανένας. Γιατί; Γιατί βλέπαμε φαντάσματα.
Μην δημιουργείς φαντάσματα τα οποία δεν υπάρχουν. Γιατί το μυαλό δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που ισχύει. Ανταποκρίνεται σε αυτό που του λέω εγώ ότι ισχύει, ότι είναι πραγματικότητα.
Άρα λοιπόν εάν στο τέλος της ημέρας θυμάσαι ότι το μυαλό μας δεν είναι τίποτα άλλο από ένας υπολογιστής που εσύ τον προγραμματίζεις πώς να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα όλη η ζωή σου θα αλλάξει. Γιατί τα πράγματα είναι απλά.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος.. μοναδικός.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Συνήθως όταν ο καιρός είναι καλός η διάθεση γίνεται πιο εύκολα χαρούμενη. Αλλά αυτό που παρατηρώ και πραγματικά με στενοχωρεί είναι το εξής: Βγαίνω έξω στα μαγαζιά και βλέπω γυναίκες από την μεριά, άντρες από την άλλη... Ξεχωριστά, όχι μαζί. Και αναρωτιέμαι γιατί;
Έχω μιλήσει πραγματικά με πάρα πολλούς ανθρώπους και έχω δεχτεί και έχω διαβάσει αμέτρητα μηνύματα. Πραγματικά, αν ήμασταν σε ένα σεμινάριο ή σε έναν χώρο με κόσμο και ρωτούσα:
“Ποιος θέλει να έχει μία σχέση στην ζωή του;”, όλοι θα πουν “Εγώ”
“Ποιοι έχουν σχέση;”.. λιγότεροι
“Ποιοι έχουν τέλεια σχέση; Ιδανική σχέση;” .. ένας.. δύο.. τρεις.. τέσσερις.. ανάμεσα σε πολλούς.
Ένας από τους πολύ σημαντικούς λόγους είναι ότι συνήθως τον σύντροφο μας δεν τον επιλέγουμε. Απλά συμβαίνει. Γιατί οι άνθρωποι στην ζωή δεν έχουμε μάθει να διεκδικούμε.
Θέλω για παράδειγμα να κάνω μία σχέση. Συνήθως με τον άνθρωπο που θα γνωρίσω εκείνη την στιγμή, σε μία παρέα, με κάποιο τρόπο, αν βγούμε μία δυο φορές για καφέ, χυμό, οτιδήποτε και νιώθουμε καλά θα προχωρήσουμε σε μία σχέση. Αλλά είναι αυτό που πραγματικά θέλω;
Αν σε ρωτούσα πόσες φορές ή πόσο έντονα έχεις νιώσει πραγματικά ερωτευμένος στην ζωή σου τι θα απαντούσες;
Αν έχεις ήδη σχέση, είσαι πραγματικά ερωτευμένος;
Τον βλέπεις τον άλλον και το στομάχι σου κάνει “πεταλουδίτσες”;
Και ναι, ξέρω τι θα μου πεις.. Συνήθως όταν μεγαλώνουν οι άνθρωποι αυτό που λένε είναι “Ε, αυτά μωρέ τώρα είναι για παιδιά. Δεν είναι για μεγάλους. Όταν μεγαλώνεις δεν είναι έτσι τα πράγματα. Θα βρεις έναν άνθρωπο να περνάς καλά, να είναι σωστός, να.. να.. να..”
Αλλά να ξέρεις ότι ο #1 λόγος που οι σχέσεις διαλύονται δεν είναι από έλλειψη αγάπης.
Ο #1 λόγος που οι σχέσεις διαλύονται είναι από έλλειψη πάθους.
Και όσο κι αν σου καλύπτει την ανάγκη να είσαι σε μία σχέση αυτή την περίοδο και έτσι αν με κάποιον νιώσεις λίγο καλά, επικοινωνήσετε, και τα πράγματα είναι όπως έχουμε συνηθίσει οι άνθρωποι να είναι η ζωή μας, τότε τι γίνεται; Θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Και μόλις τους καλυφθεί αυτή η ανάγκη θα ανακαλύψεις ότι υπάρχει κάτι βαθύτερο, κάτι πιο έντονο μέσα σου. Ή απλά θα μιζεριάσεις στην καθημερινότητα σου σε αυτή την σχέση.
Άρα λοιπόν, τι χρειάζεται να κάνουμε για να λυθεί αυτό; Να αρχίσουμε να διεκδικούμε την ζωή μας. Την ζωή που θέλουμε. Διεκδίκησε το ταίρι σου. Ποιος θέλεις να είναι ο σύντροφος σου; Πώς θέλεις να είναι; Οραματίσου τον.. Γράψε τα χαρακτηριστικά του.. Δες τι θέλεις να έχει και τι δεν θέλεις να έχει. Και άνοιξε τα μάτια σου. Και μην χάσεις καμία ευκαιρία. Μίλα. Σκέψου δημιουργικά. Κάνε μια τρέλα.
Γιατί να θυμάσαι ότι αυτό που μένει είναι η στιγμή της τρέλας. Μην σκέφτεσαι πολύ λογικά. Ειδικά σε αυτό τον τομέα της ζωής σου. Γίνε τρελός. Δες ποια ή ποιον θέλεις. Δες πώς θέλεις να είναι. Άνοιξε τις κεραίες σου. Δες και κάνε κάτι τρελό. Κάτι που ακόμα και αν σου πει όχι εσύ θα το θυμάσαι για όλη σου την ζωή. Αλλά αν σου πει ναι πίστεψε θα ζήσεις κάτι μοναδικό.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι το εξής: Θα βγεις σε ένα μπαράκι, σε ένα καφέ, στην παραλία, στο σινεμά.. θα συναντήσεις ανθρώπους! Και ναι είναι πολύ τρελό να δεις έναν άνθρωπο και να του μιλήσεις αλλά είναι ακόμα πιο τρελό να μην ζεις την ζωή που θέλεις. Να μην ζεις την σχέση που θέλεις. Να είσαι μίζερος.
Άνοιξε λοιπόν τα μάτια σου, άνοιξε τις κεραίες σου και αν οι κεραίες σου πιάσουν κάτι το οποίο συντονίζεται με αυτό που πραγματικά θέλει η καρδιά σου κάντο. Θα με θυμηθείς. Η ζωή είναι υπέροχη και δεν ξέρουμε πόσο μεγάλη είναι για να αφήνουμε τις μέρες να περνούν και να μην κάνουμε αυτό που μας αξίζει.
Να αγαπάς τον εαυτό σου, γιατί αν δεν σε αγαπάς εσύ δεν θα σε αγαπήσει κανένας άλλος, και να ζεις με πάθος. Γιατί το αξίζεις!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Ήμουν ένας άνθρωπος που πρέπει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του ως τώρα να το έχει περάσει προσπαθώντας να προλάβει να κάνει πράγματα. Το μοναδικό μου μότο ήταν “Δεν προλαβαίνω”.
Και κάποια στιγμή αναρωτήθηκα και λέω για κάτσε. Η μέρα έχει 24 ώρες για όλους, είτε είσαι Κινέζος, είτε είσαι Ρώσος, είτε είσαι Αφρικανός, είτε είσαι Αμερικάνος, είτε είσαι Ευρωπαίος.. Για όλους έχει 24 ώρες.
Άρα λοιπόν η τράπεζα του χρόνου είναι η πιο δίκαια τράπεζα που υπάρχει παγκοσμίως. Σε όλους μας, δίνει τον ίδιο χρόνο μέσα στην ημέρα. Αυτό όμως που κάνει την διαφορά είναι το πώς θα διαχειριστούμε εμείς αυτόν τον χρόνο.
Θέλω να σου πω λοιπόν, έχοντας την αίσθηση ότι δεν προλαβαίνω, έκανα τα πάντα πάρα πολύ γρήγορα. Έτρωγα γρήγορα, έπινα νερό γρήγορα, δούλευα γρήγορα, μιλούσα γρήγορα, όλα γρήγορα. Και ξέρω ότι ως ένα σημείο αυτό με εξυπηρέτησε πάρα πολύ στην ζωή μου γιατί πετύχαινα και γρήγορα. Γιατί έκανα γρήγορα. Αν για παράδειγμα ένας άνθρωπος χρειαζόταν για να κάνει μια δουλειά πέντε ώρες, εγώ μπορούσα να κάνω σε μία ώρα αυτό που θα κάνανε πέντε άνθρωποι σε πέντε ώρες.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, είχε έρθει μια συνεργάτης μέσα στο γραφείο μου, και με έβλεπε που δούλευα με δύο υπολογιστές και στις δύο οθόνες και με τα δύο χέρια, και μου λέει “Πώς το κάνεις; Τι γίνεται μέσα στον εγκέφαλο σου;”. Ok, αυτό είναι το καλό κομμάτι. Το άλλο κομμάτι όμως είναι ότι δεν προλάβαινα να ζήσω.
Έτσι λοιπόν ανακάλυψα, πάρα πολύ σύντομα θέλω να πιστεύω ή έτσι έχω πει στον εαυτό μου αν θέλεις, αλλά από την στιγμή που το πιστεύω είναι εντάξει για εμένα, ότι αν κάτι δεν το αντιλαμβανόμαστε με την συνείδηση μας τότε θα έρθει να μας το δείξει η ζωή και πολλές φορές θα το δείξει με άσχημο τρόπο.
Έφαγα κάτι “χαστούκια” από την ζωή που πραγματικά αναγκάστηκα να καθίσω. Ευτυχώς δεν αναγκάστηκα να καθίσω όπως κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται έχοντας μία πάρα πολύ σοβαρή ασθένεια. Απλά έκατσα. Έπεσε η δουλειά μου, εξαφανίστηκαν οι φίλοι μου και έμεινα στο πουθενά.
Εκεί λοιπόν άρχισα να επαναπροσδιορίζω και να σκέφτομαι τα πράγματα και να λέω “Τι δουλεύει; Τι δεν δουλεύει; Γιατί έφτασα εκεί; Τι άλλο μπορώ να κάνω;”
Καταρχήν, το πρώτο που σκέφτηκα είναι το εξής: Χρειάζεται σε αυτές τις στιγμές με τον εαυτό μου, να μην περιμένω να συμβεί κάτι τραγικό για να το κάνω.
Δεύτερον, αυτό που κατάλαβα είναι το εξής: Ας ξεκινήσουμε λίγο από μέσα μας. Έχουμε εκατομμύρια κύτταρα τα οποία κάνουν εκατομμύρια λειτουργίες σε κάθε δευτερόλεπτο. Είναι τρελό. Δεν μπορεί να το συλλάβει ο εγκέφαλος. Τώρα, εγώ ως άνθρωπος, έχω στο σώμα μου εκατομμύρια κύτταρα που κάνουν εκατομμύρια λειτουργίες το δευτερόλεπτο. Εσύ είσαι ένας άλλος άνθρωπος που έχεις ένα σώμα με εκατομμύρια κύτταρα που κάνουν εκατομμύρια λειτουργίες. Αν αυτό τώρα το πολλαπλασιάσεις επί το πόσοι άνθρωποι είμαστε συν τα ζώα, τα φυτά, τα πάντα.. Πραγματικά είναι χαοτικό για τον εγκέφαλο. Δεν μπορεί να το συλλάβει. Παρόλα αυτά τα πάντα συμβαίνουν με απόλυτη αρμονία και ηρεμία.
Έτσι λοιπόν κατάλαβα κάτι. Χρειάζονται τα πράγματα να γίνονται σύμφωνα με μία ανώτερη σοφία που πολλές φορές το “Εγώ” μου δεν ήθελε να καταλάβει, με την οποία πρέπει να συντονιστώ αν δεν θέλω να πονάω και πρέπει να περιμένω να κάνω το κατάλληλο πράγμα, την κατάλληλη στιγμή για να έρθει το κατάλληλο αποτέλεσμα.
Γιατί το κατάλληλο πράγμα την λάθος στιγμή δεν δίνει κατάλληλο αποτέλεσμα. Όπως και η κατάλληλη στιγμή σε ένα μην κατάλληλο πράγμα δεν δίνει το κατάλληλο αποτέλεσμα.
Έτσι λοιπόν ανέπτυξα μία αρετή. Την αρετή της υπομονής. Που για να το κάνω αυτό με βοήθησε τι; Η γνώση της συγχρονικότητας. Όλα τα πράγματα πρέπει να συμβούν σε μια δεδομένη στιγμή. Εάν κάτι δεν συμβαίνει για κάποιον λόγο κάνε πίσω, δες επανεξέτασε, επαναπροσδιόρισε, άλλαξε, διεύρυνε την συνειδητότητα σου, την αντίληψη σου, το γνωστικό σου κομμάτι, την συμπεριφορά σου, καμιά φορά μπορεί να χρειαστεί να αλλάξεις και τελείως κατεύθυνση και να το πάρεις τελείως αλλιώς και να ξεκινήσεις.
Τι θέλω λοιπόν να σου πω; Ότι η συγχρονικότητα είναι κάτι συμπαντικό, είναι κάτι δυνατό, και για να μπορείς να μπεις μέσα σε αυτό το αυλάκι χρειάζεται να καθαρίσεις τον εαυτό σου από τοξίνες, και σωματικές και συναισθηματικές.
Όταν το κάνεις και συνδεθείς με την συγχρονικότητα σου τότε θα ζήσεις αυτό που ακούς ή έχεις ακούσει προφανώς από ανθρώπους, να λένε “Α! Ήθελα αυτό και χτύπησε το τηλέφωνο”, “Α! Ήθελα αυτό και γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο ξαφνικά”.
Γιατί το σύμπαν είναι σοφό. Κι εσύ είσαι μέρος αυτού. Είσαι το σύμπαν. Έχεις σοφία. Εναρμονίσου με αυτή και όλα θα αλλάξουν.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Όταν συνήθως συμπληρώνουν την φόρμα οι άνθρωποι για να κάνουν coaching μου λένε:
“Δεν μου φέρεται καλά αυτός [ο εργοδότης, η σχέση, ο φίλος, η μάνα, ο πατέρας, ο θείος, η γιαγιά]. Έχω προβλήματα στην καθημερινότητα μου. Τι να κάνω;”...
ok
“Και θέλω να τους βάλω όρια. Έχω πάει σε θεραπευτές, έχω δουλέψει πάρα πολύ με τον εαυτό μου, έχω διαβάσει βιβλία, ξέρω τι μου γίνεται και προσπαθώ να βάλω όρια στους άλλους ανθρώπους. Γιατί δεν με σέβονται. Δεν με υπολογίζουν. Και εγώ γίνομαι έξαλλος.”
Και συνήθως είναι από τα αγαπημένα μου θέματα αυτό. Γιατί τελικά ξέρεις τι γίνεται; Σκέφτηκα πως εάν κάτι για να το λύσουμε χρειαζόμαστε πολύ χρόνο, επειδή προσωπικά πιστεύω πώς τα πάντα στην ζωή γίνονται πολύ γρήγορα, τότε σημαίνει ή ότι δεν είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε ή ότι κινούμαστε σε λάθος δρόμο, σε λάθος μονοπάτι.
Έτσι λοιπόν η πρώτη ερώτηση που κάνω είναι η εξής:
“Ποια είναι η γνώμη που έχεις για τον εαυτό σου;”
“Εγώ τον εαυτό μου τον αγαπάω.”
“Α, τον αγαπάς ε;”
“Ναι”
“Αλλά οι άλλοι δεν σε αγαπάνε;”
“Όχι”
“Και δεν σε υπολογίζουν;”
“Ούτε”
“Κι εσύ υπολογίζεις τον εαυτό σου;”
“Ναι”
“Χμ, δεν γίνεται αυτό” λέω από μέσα μου
Πριν από μερικές ώρες πριν ξεκινήσω αυτό το άρθρο μιλούσα με μια γυναίκα που έρχεται και έχει χωρίσει με τον άνδρα της, είναι χάλια, είναι στα πατώματα, πριν από μερικούς μήνες είχε πάρει και φαρμακευτική αγωγή από έναν ειδικό και μου λέει “Δεν θέλω την ζωή μου. Δεν μπορώ. Δεν κάνω. Δεν ράνω. Έχω τρία παιδιά” κλπ.
Και της λέω:
“Αγαπάς τον εαυτό σου;”
“Ναι τον αγαπώ τον εαυτό μου”
“Α, πολύ ωραία”
Δεν τρώει... Καπνίζει... Δεν κοιμάται...
Εδώ να βάλω μια παρένθεση και να πω ότι το πιο σημαντικό πράγμα για να αλλάξουμε και να πετύχουμε ότι θέλουμε στην ζωή μας είναι η επίγνωση. Είναι να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Αν δεν είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και δεν ξέρω που να εστιάσω, τι να κοιτάξω, τι να αλλάξω, αντικειμενικά τα πράγματα γίνονται αρκετά δύσκολα.
Έτσι λοιπόν είχε την εντύπωση ότι αγαπά τον εαυτό της. Δηλαδή η ζωή της και η ευτυχία της την καθόριζε τι; Ένας άντρας. Ο άντρας της βέβαια που είχαν μαζί τρία παιδιά αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.. Στο τέλος της ημέρας δεν μπορείς να καταστρέψεις όλη σου την ζωή και την ζωή τριών παιδιών γιατί ένας άντρας δεν θέλει να γυρίσει πίσω ή μια γυναίκα. Λογικό δεν είναι;
Έτσι λοιπόν άρχισα να μπαίνω σε μια άλλη διαδικασία. Της λέω “Θέλεις να δούμε αν πραγματικά αγαπάς τον εαυτό σου;” και μου λέει “Βεβαίως και θέλω. Εγώ είμαι σίγουρη”.
“Α, ωραία.”
Έχουμε κάποια εργαλεία εδώ πέρα. Χρησιμοποιούμε την ραδιαισθησία, χρησιμοποιούμε το σώμα, χρησιμοποιούμε διάφορα εργαλεία, μέσα από τα οποία πραγματικά μπορούμε να δούμε τι πιστεύουμε, και όχι τι νομίζουμε ότι πιστεύουμε. Γιατί αν θέλεις η “κακή χρήση” της προσωπικής ανάπτυξης έχει κάνει το εξής: Σε ένα πολύ επιφανειακό επίπεδο λέμε “Αγαπώ τον εαυτό μου”, “Πιστεύω σε εμένα” κλπ αλλά από μέσα μας είμαστε άδειοι. Σαν τάφοι είμαστε. Έξω είναι μάρμαρο, γυαλίζουν όλα τέλεια και μέσα μας είμαστε.. βρωμάει. Θέλει πολύ προσοχή.
Όταν λοιπόν συνειδητοποίησε ότι δεν αγαπάει τον εαυτό της, τότε άρχισε να συνειδητοποιεί και τις συμπεριφορές της και τα αποτελέσματα που παρήγαγαν οι συμπεριφορές της. Και όταν το άλλαξε μέσα από την διαδικασία που ακολουθήσαμε μετά φαντάσου.. Άλλαξε το συναίσθημα της, άλλαξε η συμπεριφορά της, άλλαξε το αποτέλεσμα της.
Γιατί στο λέω όλο αυτό; Μην ασχολείσαι με τους άλλους. Μην ασχολείσαι τι λένε. Γίνε κουφός. Μόνο γι' αυτή την περίσταση, όχι γενικά. Μην ασχολείσαι. Το μόνο με το οποίο πρέπει να ασχοληθείς είναι να ανοίξεις τα αυτιά σου στο τι πραγματικά πιστεύεις εσύ για εσένα.
Έτσι λοιπόν αυτό που σε προκαλώ να κάνεις είναι να έχεις μια ειλικρινή συζήτηση με τον εαυτό σου αλλά όχι έτσι στο πόδι.. Γιατί θα είναι απόδειξη αυτό το πράγμα. Το πώς θα ασχοληθείς με εσένα θα είναι απόδειξη για το τι πραγματικά θέλεις να κάνεις και πόσο θέλεις να το κάνεις.
Αφιέρωσε χρόνο στον εαυτό σου, πήγαινε τον βόλτα, πήγαινε τον εκδρομή, κάτσε ένα βράδυ μόνος σου, κάνε ένα μπανάκι, χαλάρωσε, οτιδήποτε, και γράψε ακριβώς τι γνώμη έχεις για τον εαυτό σου. Τι πιστεύεις ότι είσαι; Τι πιστεύεις ότι δεν είσαι;
Και μετά τι θέλω να κάνεις; Θέλω να καταγράψεις τα αποτελέσματα, την ζωή που έχεις, πως είναι αυτή την στιγμή η ζωή σου. Και σύγκρινε τα. Θα παρατηρήσεις, εάν ήσουν ειλικρινής με τον εαυτό σου, ότι η ζωή που έχεις είναι καθρέφτης της γνώμης που έχεις για τον εαυτό σου. Οι σχέσεις που έχεις με τους άλλους ανθρώπους είναι καθρέφτης της γνώμης που έχεις για τον εαυτό σου. Αν αυτά τα δύο δεν είναι ίδια τότε κατά πάσα πιθανότητα δεν ξέρεις ποια είναι η πραγματική γνώμη για τον εαυτό σου. Είναι εξαιρετικό.
Όταν λοιπόν πεις την αλήθεια, δεις την αλήθεια και συνειδητοποιήσεις την αλήθεια τότε όλα μπορούν να αλλάξουν πολύ εύκολα.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου, να Ζεις με Πάθος και να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή.
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Δεν έχει υπάρξει σεμινάριο που να πάω και να μην ακούγεται “Αγάπη”, “Όλα είναι αγάπη”, “Να αγαπάς τον συνάνθρωπό σου”, “Να γυρνάς και το άλλο μάγουλο” κλπ.
Όμως πολλές φορές αναρωτήθηκα: Είναι έτσι τα πράγματα; Είναι όλα αγάπη; Πραγματικά η αγάπη μπορεί να κάνει τα πάντα; Η απάντηση είναι Ναι.. Αλλά... Να θυμάσαι ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα έχουν γίνει στο όνομα της αγάπης.
Μία μάνα χειραγωγεί το παιδί της, πολλές φορές χωρίς να το ξέρει, γιατί το αγαπάει: “Εγώ που σε αγαπάω ξέρω. Μη, αυτή η Κατερίνα δεν είναι καλή. Εγώ ξέρω, η μάνα σου που σ' αγαπάει”. Σου θυμίζει κάτι;
Ο σύντροφος που σ' αγαπάει ξέρει. Ο φίλος που σ' αγαπάει επίσης ξέρει. Και συνήθως όταν ακούς αυτή την φράση “Εγώ που σ' αγαπάω.. Εμένα να ακούς” κατά πάσα πιθανότητα κάτι δεν πάει καλά.
Κάνε ένα βήμα πίσω και δες. Μπορεί ο άνθρωπος να μην το κάνει συνειδητά. Μπορεί να το κάνει ασυνείδητα.
Να θυμάσαι λοιπόν ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα έχουν γίνει στο όνομα της αγάπης. Πολλές φορές οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την αγάπη.
Άρα λοιπόν, αν θα μπορούσα να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, θα έλεγα το εξής:
Ναι η αγάπη κάνει τα πάντα. Αλλά αναρωτιέμαι αν οι άνθρωποι γνωρίζουν τι είναι αγάπη. Αν γνωρίζουμε εκείνη την ποιότητα της αγάπης που μετουσιώνει τα πάντα. Και αν την γνωρίσουμε τότε κατά πόσο εμείς είμαστε έτοιμοι να την υποστηρίξουμε;
Ξέρεις πολλές φορές ο εγκέφαλος ένα από αυτά που κάνει είναι να γενικεύει. Έτσι τα βάζουμε όλα κάτω από έναν κουβά. Όλοι οι Έλληνες, όλοι οι Αλβανοί, όλοι οι Ρώσοι, όλοι οι Άγγλοι, όλοι οι Πακιστανοί, όλοι οι ασφαλιστές, όλοι οι δικηγόροι, όλοι οι coaches, όλοι οι γιατροί... Όλοι όλοι όλοι.. Όλες οι γυναίκες, όλοι οι άντρες... Όλοι.
Αυτή όμως η γενίκευση από την μία μας βοηθάει αλλά από την άλλη πολλές φορές – γιατί η κατηγοριοποίηση μας βοηθάει, κάνει την ζωή μας πιο εύκολη – πέφτουμε σε μια παγίδα όπου κοιτάζοντας το δέντρο χάνουμε το δάσος. Ή το αντίστροφο: Κοιτάζουμε το δάσος και μπορεί να χάσουμε ένα δέντρο. Άρα λοιπόν στην ζωή αυτό που μαθαίνουμε είναι ότι χρειάζεται να κάνουμε και τα δύο. Χρειάζεται να βλέπουμε και το δάσος και το δέντρο. Και την γενίκευση και το συγκεκριμένο.
Άρα λοιπόν προτού πω ότι αγαπώ τον εαυτό μου, ότι γνωρίζω την αγάπη, νιώθω την αγάπη, αγαπώ το ένα, αγαπώ το άλλο, που την έχουμε κάνει καραμέλα αυτή την λέξη, πάλι χρειάζεται να πάμε ένα βήμα πίσω και να δούμε αν μπορούμε να δούμε αυτή την ποιότητα, την πραγματική ποιότητα της αγάπης.
Αν δεν μπορούμε δεν είναι κακό. Αλλά αν αποκτήσουμε την συνείδηση αυτού τότε θα κάνουμε πολύ πιο εύκολη την ζωή μας. Γιατί εάν δεν ξέρω την πραγματική ποιότητα της αγάπης, εκείνη την ποιότητα της αγάπης που μετουσιώνει τα πάντα, τότε μπορεί να πέσω στην παγίδα ότι η αγάπη είναι σκληρή ή ότι είναι επικίνδυνη ή ότι δεν βοηθάει και δημιουργώ έναν περιορισμό. Και όταν δημιουργήσω αυτόν τον περιορισμό ο εγκέφαλος αρχίζει και εστιάζει εκεί. Και αν εστιάσει εκεί, αρχίζει και δίνει εκεί την ενέργεια. Και αν αρχίσει να δίνει εκεί την ενέργεια τι γίνεται; Ζεις αυτό που βλέπεις. Η πραγματικότητα σου είναι εκεί που εστιάζεις “τον φακό” σου.
Έτσι λοιπόν απέφυγε να πέσεις σε αυτή την παγίδα. Απέφυγε πολλές φορές εσύ ο ίδιος να χειραγωγήσεις άθελα σου στο όνομα της αγάπης τον άλλον άνθρωπο. Γιατί όταν πληγωθεί αυτή η αγάπη που μπορεί να ξεκίνησε, μπορεί να χαλάσει με πολύ πόνο που πολλές φορές, πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να τον σηκώσουν ή δεν μπορούν να τον μετουσιώσουν. Γιατί; Γιατί δεν έχουν εκείνη την ποιότητα της αγάπης που μπορεί να κάνει την διαφορά.
Βρες εκείνη την ποιότητα της αγάπης που πραγματικά μετουσιώνει τα πάντα
Μάθε να μπορείς να υποστηρίζεις αυτή την ποιότητα της αγάπης και
Ζήσε καθημερινά εκεί
Και τότε η ζωή σου θα γίνει ένα θαύμα.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Επίτρεψε μου να μοιραστώ μαζί σου μία από τις μέρες μου στην καθημερινότητα μου:
Σηκώνομαι το πρωί. Έχω κάποιες συγκεκριμένες διαδικασίες που ακολουθώ καθημερινά. Θα πάω να κάνω γυμναστική, θα φάω ένα καλό πρωινό και μετά, αφού προετοιμαστώ και σε εγκεφαλικό επίπεδο, ξεκινάω την δουλειά μου. Όλα αυτά γίνονται πολύ πρωί.
Έτσι λοιπόν έρχεται η στιγμή που ανοίγω τα email μου, ανοίγω το Facebook, το Instagram, το Twitter, το Google Plus, το Linkedin, όλα τα Social Media, και αρχίζω να διαβάζω όλα τα σχόλια των ανθρώπων ή τα αιτήματα.
Ας μείνουμε λοιπόν σε αυτό το κομμάτι, τα αιτήματα. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που με ρωτούν “Μάνο, έχω κρίσεις πανικού, τι να κάνω;”, “Έχω πρόβλημα με την σχέση μου τι να κάνω;”, “Έχω πρόβλημα με τα οικονομικά μου, τι να κάνω;”, “Έχω πρόβλημα σε κάτι, τι να κάνω;”. Και αυτό το πρόβλημα μπορεί να είναι χρόνιο.
Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν φάρμακα και ζητούν την συμβουλή μου. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χρόνιες καταθλίψεις ή άνθρωποι που θέλουν να κάνουν επιχειρήσεις ή να επεκτείνουν την επιχείρηση τους. Και μου στέλνουν ένα μήνυμα και μου λένε “Τι να κάνω;” Και αναρωτιέμαι, ναι θέλω να σε βοηθήσω, αλλά πώς μπορώ να σε βοηθήσω σε μια γραμμή, σε μια παράγραφο; Πώς;
Όλοι οι άνθρωποι οι οποίοι έχουμε καταφέρει αυτά που θέλουμε να πετύχουμε στην ζωή μας, όλοι μα όλοι οι άνθρωποι, έχουμε ακολουθήσει μία διαδικασία. Και γι' αυτή την διαδικασία χρειάζεται χρόνος. Θέλει χρόνο να μάθεις. Θέλει χρόνο να υιοθετήσεις συγκεκριμένα μοτίβα. Θέλει χρόνο να αναπτύξεις καινούργιες δεξιότητες. Θέλει χρόνο να κάνεις βελτιστοποίηση αυτών. Θέλει χρόνο να μάθεις πραγματικά τον εαυτό σου, ποιος πραγματικά είσαι, τι πραγματικά σε μπλοκάρει, πώς δουλεύει ο ασυνείδητος νους.
Πραγματικά πώς θα μπορούσα να σε βοηθήσω μέσα σε μία παράγραφο; Το έχεις σκεφτεί ποτέ αυτό; Θέλω αλλά πώς; Αν ξέρεις τον τρόπο πες τον μου. Πες τον μου γιατί πραγματικά θα αλλάξουμε τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων μέσα στους επόμενους μήνες. Και το θέλω πραγματικά αλλά εγώ δεν έχω βρει τον τρόπο.
Πίσω όμως από αυτό, εάν δεν υπάρχει τρόπος, σκέφτομαι μήπως υπάρχει ένα μοτίβο το οποίο είναι και η αιτία που δεν σου επιτρέπει να έχεις την ζωή που θέλεις; Δηλαδή, έστω λοιπόν ότι θέλεις να αλλάξεις σε προσωπικό ή συναισθηματικό ή οικονομικό επίπεδο, πόση αξία δίνεις σε αυτή την επιθυμία σου; Οποιαδήποτε επιθυμία. Είτε θέλεις να είσαι ήρεμος, είτε να νιώθεις αυτοπεποίθηση, είτε να νιώθεις ότι έχεις μια πολύ ωραία σχέση, είτε να βελτιώσεις την σχέση σου, είτε να βρεις μια σχέση, είτε να αυξήσεις τα οικονομικά σου..
Αν λοιπόν συναντιόμασταν στον δρόμο και σου έλεγα “Έλα έλα, γρήγορα, πες μου τι είναι να σου απαντήσω και να φύγω” θα ένιωθες ότι εκείνη την στιγμή σου δίνω αξία;
Εάν η απάντηση είναι όχι, τότε θέλω να σταθείς για λίγο, να κάνεις ένα βήμα πίσω και να ρωτήσεις τον εαυτό σου, έχοντας αυτή την συμπεριφορά δίνεις αξία στην ζωή σου; Δίνεις αξία στους στόχους σου, στις επιθυμίες σου, στα όνειρα σου;
Εάν όχι, σταμάτα το τώρα. Σκέψου τι θέλεις να πετύχεις στην ζωή σου, που είσαι, που θέλεις να πας, και σταμάτα να γίνεσαι ζητιάνος μερικών λέξεων, φράσεων, οτιδήποτε. Ξέρω ότι μπορεί να είσαι σε δύσκολη θέση και να λες “Μάνο εγώ πώς θα το κάνω;” Θα το κάνεις όπως το έκανα εγώ και όπως το έχουμε κάνει εκατομμύρια άνθρωποι. Στάσου λοιπόν, μελέτησε, εφάρμοσε, αξιοποίησε αυτό που έχεις μάθει και πήγαινε στο επόμενο βήμα. Δεν χρειάζεται να ξεκινήσεις από χιλιάδες ευρώ εκπαιδεύσεων όπως έκανα εγώ ή όπως κάνουμε πάρα πολλοί άνθρωποι. Ξεκίνα από δωρεάν videos.
Μην περιμένεις όμως την μία φράση, την μία λέξη.. Δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να το κάνει για εσένα. Μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις για εσένα.
Και ξέρω ότι είναι λίγο άβολο, λίγο περίεργο, όταν τα έχουμε όλα αυτά μες στο μυαλό μας τι γίνεται; Ναι αλλά δεν θέλω να σου πω ψέματα, θέλω να σου πω την αλήθεια. Είναι η διαδικασία που καλείσαι εσύ να περάσεις με τον εαυτό σου. Πρέπει να σε μάθεις. Και μετά να σε αξιοποιήσεις στο μέγιστο για να αλλάξεις την ζωή σου και να ζεις μια ζωή ονειρεμένη γιατί μπορείς και την αξίζεις.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος..
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Ευτυχία! Μια λέξη που ακόμα κι όταν απλά την αναφέρεις γεμίζει η καρδιά σου με όμορφα συναισθήματα. Γεμίζει η ψυχή σου με φως!
Αλήθεια, έχεις νιώσει ποτέ γεμάτος ευτυχία;
Τώρα, αυτή την στιγμή, πως νιώθεις;
Είσαι χαρούμενος;
Είσαι ευτυχισμένος;
Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες την καρδιά σου να χτυπάει ξέφρενα από χαρά;
Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες στα χείλη σου ένα χαμόγελο ζεστό και λαμπερό να φωτίζει το πρόσωπό σου;
Η ευτυχία, όπως και η αγάπη, είναι ότι πιο φωτεινό και ζεστό μπορεί να νιώσει η ψυχή ενός ανθρώπου.
Αλλά μιας και μιλάμε γι' αυτήν την υπέροχη αίσθηση της ευτυχίας ας πάμε να δούμε, τι είναι ευτυχία;
Κάποιοι λένε πως η ευτυχία είναι μια κατάσταση βαθιάς και διαρκούς ικανοποίησης που δημοιουργείται από την εκπλήρωση των ψυχικών και υλικών αναγκών και επιθυμιών. Άλλοι λένε πως είναι η τυχή, η καλή τύχη!
Ο Θανάσης Βέγγος είχε πει: «Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια… Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμίσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν…Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις…»
Τι είναι όμως η ευτυχία; Υπάρχει σαφής ορισμός; Όχι! Η ευτυχία είναι μια πολυδιάστατη έννοια, ένας σύνθετος όρος, και έχει γίνει αντικείμενο μελέτης και έρευνας από πολλούς ανθρώπους ανά τους αιώνες ούτως ώστε να γίνει κατανοητή τόσο η σημασία της όσο ο ρόλος της στην ψυχολογία και την ζωή των ανθρώπων.
Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό της είναι ότι διαφοροποιείται από άνθρωπο σε άνθρωπο, κάτι το οποίο σημαίνει ότι παίρνει πολλές διαφορετικές μορφές.
Αλήθεια έχεις σκεφτεί πώς αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος μας την ευτυχία; Ο εγκέφαλος είναι ένα “προϊόν” αν θέλεις, το οποίο κατασκευάστηκε εδώ και πάρα πολλά χρόνια πίσω, για την ακρίβεια περίπου στα 2.000.000 χρόνια πριν. Αυτό σημαίνει ότι αυτός ο υπέροχος εγκέφαλος κατασκευάστηκε όχι για να είμαστε ευτυχισμένοι αλλά για να μπορούμε να επιβιώνουμε. Άρα λοιπόν, η ευτυχία, σε προτεραιότητα έρχεται δεύτερη.
Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος πρώτα θα κοιτάξει και θα φροντίσει να καλύψει όλα αυτά για τα οποία εσύ του έχεις δώσει εντολή ότι είναι σημαντικά για την επιβίωση σου και την ασφάλεια σου, όπως είναι τα χρήματα, η αγάπη των άλλων ανθρώπων, η επιτυχία, όπως είναι όλα αυτά τα πράγματα τα οποία θέλουμε οι άνθρωποι στην καθημερινότητα μας. Και μετά θα σου δώσει την ευτυχία. Γι' αυτό και για πάρα πολλούς ανθρώπους η ευτυχία είναι στιγμές.
Έτσι λοιπόν αν θέλεις πραγματικά να νιώσεις ευτυχισμένος χρειάζεται να αποκωδικοποιήσεις το πως δουλεύει ακριβώς ο εγκέφαλος σου. Χρειάζεται να γνωρίζεις την λειτουργική δομή του. Αφού ξέρεις την δομή μετά μπορείς να σπάσεις τον κώδικα του μυαλού σου και.. να αποκτήσεις πρόσβαση. Και τι σημαίνει να αποκτήσεις πρόσβαση; Σημαίνει ότι μπορείς να έχεις άμεση πρόσβαση στην ευτυχία κάθε στιγμή που το επιθυμείς. Η ευτυχία είναι επιλογή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν τους ρωτάς αν είναι ευτυχισμένοι σου λένε “Θα είμαι ευτυχισμένος όταν...” Τοποθετούν την ευτυχία τους στο μέλλον και όχι στο παρόν. Και όταν θα γίνει αυτό που σου έχουν πει αν τους ρωτήσεις αν είναι ευτυχισμένοι κατά πάσα πιθανότητα θα σου πούνε πάλι “Θα είμαι ευτυχισμένος όταν...” Και η ερώτηση μου είναι η εξής: Γιατί όχι τώρα; Το παρόν είναι το μόνο που έχουμε και μπορούμε να παρέμβουμε σε αυτό.
Μην αφήνεις την ευτυχία σου για αύριο. Τώρα είναι η ώρα να είσαι ευτυχισμένος. Τώρα είναι η ώρα να ανεβάσεις τα επίπεδα της χαράς. Η ευτυχία είναι καθαρά προσωπική υπόθεση και αξίζεις να είσαι ευτυχισμένος και να ζήσεις την ζωή που ονειρεύεσαι. Αξίζεις να ζήσεις με ευτυχία την κάθε στιγμή.
Και μην ξεχνάς.. Η ευτυχία είναι επιλογή!
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
© All rights reserved. YperNoisis 2019
IMPLEMENTED BY E-Resellers