Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτή την ζωή, είναι το να είσαι καλό παιδί. Σε καμία περίπτωση δεν λέω να γίνεις αλήτης, απατεώνας, δολοφόνος, κλέφτης, βιαστής ... ΟΧΙ. Όμως, παρατήρησε κάτι: Εκεί πέρα έξω, στον κόσμο, ποιοι περνάνε καλά και ποιοι όχι; Τι αντίκτυπο έχει στην ζωή ενός ανθρώπου το να είναι το καλό παιδί; Να είναι το παιδί της καληνύχτας. Να είναι το παιδί του όχι. Παρατήρησε από ποιους ανθρώπους νιώθεις μεγαλύτερη έλξη και από ποιους λες “Ok, καλά παιδιά αλλά χμμμ...”. Αυτό ακριβώς θέλω να πω.
Ποιοι άνθρωποι είναι αυτοί, είτε σε συντροφικό - ερωτικό επίπεδο, είτε σε επαγγελματικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο παρέας; Με ποιους ανθρώπους νιώθεις έτσι που λες:“Αυτό είναι” και σου μένουν αξέχαστοι; Καλώς ή κακώς οι άνθρωποι στην σημερινή κοινωνία μεγαλώνουν με την αρχή πως πρέπει να είσαι καλό παιδί, να κάνεις αυτό, να κάνεις εκείνο κλπ Από μικρά παιδιά μεγαλώνουν με αυτό. Όμως μεγαλώνοντας ανακαλύπτουμε ότι κάπως έτσι χάνουμε την ζωή μας.
Πάνε πάρα πολλά χρόνια πίσω, όταν ήμουν ίσως μικρότερος και από έφηβος, περίπου στα 10. Στην γειτονιά της γιαγιάς μου, της Μικρασιάτισσας, έπαιζα. Υπήρχε ο κ. Λάκης, ένας γείτονας, ο οποίος ήταν λίγο αυστηρός και γκρινιάρης. Ο κ. Λάκης λοιπόν φώναζε σε όλα τα παιδάκια. Είχε ένα παράπονο για όλα τα παιδάκια. Γκρίνιαζε σε όλα τα παιδάκια. Ήταν ο άνθρωπος που δεν ήθελε κοντά του κανένα παιδάκι.
Όμως ο κ. Λάκης αγαπούσε ένα παιδάκι. Και αυτό το παιδάκι ήμουν εγώ. Γιατί; Γιατί όπως έλεγε “Ο Μάνος, το καλό παιδί”. Και πάντα μου έδινε ο κ. Λάκης μία σοκολάτα. Με φώναζε, και θυμάμαι είχε μια πράσινη πόρτα, και όταν έμπαινα μέσα μύριζε όμορφα, παραδοσιακά, όπως μύριζαν όλα εκείνα τα σπίτια. Έμπαινα, λοιπόν, μέσα και μου έδινε μια σοκολάτα και μου έλεγε “Ο Μάνος, το καλό παιδί”.
Κι εγώ, κάπου εκεί μάλλον, ήταν ένας από τους σημαντικούς παράγοντες, αποφάσισα ότι πρέπει να είμαι καλό παιδί στην ζωή. Γιατί έτσι θα με αγαπούν οι άνθρωποι. Έλεγα μέσα μου “Κοίταξε εμένα αγαπάει. Δεν αγαπάει τα άλλα παιδάκια”. Κι όταν λοιπόν μεγάλωσα, όντας καλό παιδί, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να ζήσω τίποτα από αυτά που θέλω. Τίποτα γιατί το καλό παιδί φοβόταν να μιλήσει στις κοπέλες , γιατί ήταν το καλό παιδί. Φοβόταν να μην προσβάλει τις κοπέλες, να μην φέρει σε άσχημη θέση τις κοπέλες, να μην πουν όχι οι κοπέλες, να μην.... οτιδήποτε οι κοπέλες.
Αυτό το καλό παιδί φοβόταν να διεκδικήσει την δουλειά του, με αποτέλεσμα να είναι υπάλληλος και να παίρνει τα ελάχιστα. Αυτό το καλό παιδί φοβόταν να μιλήσει. Φοβόταν να βάλει όρια. Και τελικά αυτό το καλό παιδί συνειδητοποίησε κάποια στιγμή ότι ήταν δυστυχισμένος γιατί δεν ζούσε την δικιά του ζωή αλλά τους φόβους για το τι θα συμβεί αν δεν είναι καλό παιδί ή αν δεν είναι αρεστός από τους άλλους ανθρώπους. Και αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ. Και αν είσαι κι εσύ έτσι, σταμάτα να είσαι.
Μπαίνω λοιπόν στην διαδικασία να παρατηρώ και το μεγαλύτερο χαστούκι το έφαγα από μια κοπέλα που μισή ώρα προτού χωρίσουμε μου είπε μια φράση. Μου λέει “Ρε συ Μάνο, σταμάτα να είσαι το καλό παιδί. Βάρα και λίγο το χέρι στο τραπέζι.” Και έπαθα σοκ. Γιατί δεν πήγαινε καν το μυαλό μου τι εννοούσε. Και πήρα μία απόφαση. Όχι να είμαι αλήτης. Όχι να βάλλω τους άλλους ανθρώπους. Όχι να προσβάλω τους άλλους ανθρώπους. Όχι να κάνω κακό στους άλλους ανθρώπους.
Πήρα μία απόφαση, να μπω στην διαδικασία να ανακαλύψω και την άλλη πτυχή του εαυτού μου. Το κακό παιδί. Το παιδί που έχει “Θέλω”. Το παιδί που έχει όνειρα. Το παιδί που θα πει αυτό που είναι να πει και στο τέλος της ημέρας, χωρίς πρόθεση να στενοχωρήσει κάποιον, ακόμα και αν παρεξηγηθεί ο άλλος, θα τα βρούμε. Γιατί ξέρει ότι η πρόθεση μου δεν ήταν κακή. Το παιδί που ξέρει πλέον πως κάθε φορά που δεν λέει όχι στους άλλους, λέει όχι στον εαυτό του.
Και από τότε άρχισαν να συμβαίνουν μαγικά πράγματα. Άρχισα να έχω τις γυναίκες που θέλω. Άρχισα να έχω τους φίλους που θέλω. Άρχισα να έχω τα χρήματα που θέλω, την ζωή που θέλω, την δουλειά που θέλω. Γιατί, να θυμάσαι, αυτό είναι ένα μικρό ωραίο μυστικό, ότι στην ζωή δεν είσαι ή το ένα ή το άλλο. Στην ζωή χρειάζεται να είσαι και το ένα και το άλλο μερικές φορές. Δεν μπορεί κάποιος να σε κλέβει, δεν μπορεί κάποιος να σε κοροϊδεύει, δεν μπορεί κάποιος να μην σε σέβεται και να είσαι καλό παιδί.
Και δεν λέω να είσαι αυτός ο άνθρωπος που θα φέρεσαι απαίσια, που θα θυμώσει, που θα σηκώσει χέρι, που θα κάνει κακό στον άλλον άνθρωπο. Αλλά οφείλεις να υπερασπιστείς την ζωή σου. Οφείλεις να ζήσεις τα όνειρα σου. Γιατί δεν ξέρεις πόσα χρόνια θα ζήσεις ακόμα. Πόσες μέρες, ώρες, λεπτά, δευτερόλεπτα... Και δεν λέω να λες “Πω πω! Μπορεί να πεθάνω αύριο” Όχι. Αλλά ζήσε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία. Άδραξε το μεδούλι της ζωής.
Έτσι λοιπόν αφιέρωσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου και δες ποια είναι αυτή η σκοτεινή πτυχή του εαυτού σου. Τι είναι πραγματικά αυτό που θα κάνει τους άλλους ανθρώπους να έρθουν σε εσένα. Γιατί θα νιώσουν αυτή την έλξη. Την έλξη του να είσαι ολόκληρος ο εαυτός σου.
Είσαι υπέροχος! Είσαι μοναδικός! Συνέχισε να δουλεύεις με τον εαυτό σου γιατί αξίζεις να ζεις για το όνειρο σου!!
Ζήσε με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό οι άνθρωποι να μπορούμε να πετυχαίνουμε τους στόχους μας, τις επιθυμίες μας, σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Αλλά το ζητούμενο δεν είναι να πετυχαίνουμε γρήγορα ή το συντομότερο δυνατό. Το ζητούμενο είναι να πετυχαίνουμε με τον λιγότερο ανώδυνο τρόπο.
Από την άλλη πλευρά του νομίσματος παρατηρούμε πάρα πολλές φορές ανθρώπους που προσπαθούν πάρα πολλά χρόνια, πραγματικά κάνουν πολύ φιλότιμες προσπάθειες, και στο τέλος της ημέρας.. τίποτα.
Αυτό προσωπικά το έχω παρατηρήσει και στο κομμάτι του εαυτού μας, δηλαδή το πως νιώθει ο καθένας, το έχω παρατηρήσει στο κομμάτι των σχέσεων, άνθρωποι να θέλουν να κάνουν σχέσεις, όμορφες σχέσεις, και να μην μπορούν ή αν θέλεις να θέλουν να είναι καλά στο ερωτικό τους κομμάτι ή άνθρωποι επαγγελματικά να παιδεύονται. Πολλά χρόνια. Να πηγαίνουν σε σεμινάρια, να μελετούν, να διαβάζουν, αλλά τίποτα.
Μην πας μακριά, ήμουν ένας από τους ανθρώπους που παιδευόμουν πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ. Δεν σου λέω ότι τώρα έχουν λυθεί όλα και δεν υπάρχουν οι δυσκολίες, δεν υπάρχουν προκλήσεις, αλλά είναι ok. Είναι τελείως διαφορετικό να έχεις την αυτοπεποίθηση ότι όταν συμβαίνει κάτι υπάρχει ο τρόπος και ξέρεις πως να το κάνεις απ' το να βρίσκεσαι σε ένα συνεχές αδιέξοδο.
Τι είναι όμως αυτό που πραγματικά εμποδίζει τους ανθρώπους να κάνουν το κλικ και να έρθει η επιτυχία σε αυτό που θέλουν, είτε η επιτυχία είναι προσωπική, είτε συναισθηματική, είτε επαγγελματική;
Όπως έχω αναφερθεί και σε παλαιότερο άρθρο για πάρα πολλά χρόνια υπήρξα ένα πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ καλό παιδί. Πολύ καλό παιδί. Πάντα άκουγα την έκφραση είτε από τους μεγαλύτερους όταν ήμουν παιδάκι στην γειτονιά “Ο Μανωλάκης το καλό παιδί”. Όταν μεγάλωσα αργότερα από τις κοπέλες εγώ ήμουν το καλό παιδί. Στις συνεργασίες εγώ ήμουν το καλό παιδί. Αλλά ενώ ήμουν το καλό παιδί και πάντα κέρδιζα την εμπιστοσύνη στο τέλος της ημέρας ήμουν και το δυστυχισμένο παιδί.
Μπήκα λοιπόν στον χώρο της προσωπικής ανάπτυξης και εκεί πέρα συνέχεια ακούμε “Αγάπη”, “Δες την θετική πλευρά των πραγμάτων”, “Όλα για έναν λόγο συμβαίνουν, δεν πειράζει προχώρα παρακάτω” και οι άνθρωποι πέρασαν στο ακριβώς αντίθετο σημείο. Από εκεί που ήταν μέσα στην αρνητική σκέψη πέρασαν στην τελείως θετική σκέψη ή προσπαθούν να έχουν θετική σκέψη. Το αποτέλεσμα.. πόνος, αποτυχία και μιζέρια.
Συνεχίζοντας λοιπόν να ψάχνω όλο και πιο βαθιά τον άνθρωπο, το σύμπαν, την βιολογία, την ψυχολογία, την πραγματικότητα αν θέλεις γιατί ξέρεις τι γίνεται; Εντάξει πολύ ωραία είναι πολλά πράγματα στο βιβλίο αλλά στην πράξη τι συμβαίνει;
Στην πράξη λοιπόν παρατήρησα το εξής: Συνήθως τα πάρα πολύ καλά παιδιά δεν είναι σε κεντρικά σημεία στελέχη σε κάποιες επιχειρήσεις. Τα καλά παιδιά συνήθως δεν έχουν εξαιρετικές σχέσεις που είναι γεμάτες με πάθος. Συνήθως τα καλά παιδιά είναι αυτά που πονούν.
“Και τι μου λες Μάνο τώρα; Πρέπει να γίνω κακό παιδί;”
Ναι. Εάν θέλεις να επιβιώσεις στην ζωή σου κάποιες στιγμές δεν πρέπει απλά να γίνεις και κακό παιδί πρέπει να γίνεις και “κωλόπαιδο”.
Να σου φέρω μερικά παραδείγματα:
Βλέπεις λοιπόν ένα παιδάκι να το βιάζει ένας ενήλικας. Θα είσαι το καλό παιδί και θα πεις “Α, ok! Όλα για έναν καλό λόγο γίνονται”; Όχι.. Θα τον αρπάξεις από τον λαιμό.
Ας πούμε ότι έχεις δουλέψει πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ, και θα σου πω ένα περιστατικό το οποίο ισχύει, από έναν άνθρωπο που έκανα coaching που δούλευε σε μια μεγάλη πολυεθνική με ποσοστά και ήταν γιορτές θυμάμαι μου έλεγε και έπρεπε να πληρωθούν οι άνθρωποι, τους έβαζαν στην σειρά και τους έλεγαν – για τα λεφτά τους που είχαν δουλέψει και έπρεπε να πληρωθούν - “Εσύ πληρώνεσαι, εσύ δεν πληρώνεσαι, εσύ πληρώνεσαι, εσύ δεν πληρώνεσαι..” και τους έβλεπες να πέφτουν κάτω με εγκεφαλικά γιατί είχαν οικογένειες να ζήσουν. Και ξέρεις ποιοι έπεφταν κάτω; Τα καλά παιδιά. Γιατί έσκαγαν.
Για μένα η αλήθεια είναι στην μέση. Δεν πρέπει να είσαι ούτε καλό παιδί, ούτε κακό παιδί. Πρέπει να είσαι και καλό παιδί και κακό παιδί ανάλογα με τις συνθήκες. Ανάλογα με το ποιον έχεις απέναντι σου. Έτσι λοιπόν αν θέλεις να σταματήσεις να υποφέρεις χρειάζεται να σταματήσεις να είσαι το καλό παιδί και να αρχίσεις να γίνεσαι και το κακό παιδί. Και κάποιες φορές να θυμάσαι πρέπει να γίνεσαι και “κωλόπαιδο” αλλιώς θα υποφέρεις και θα ζεις σε ένα όνειρο της αγάπης, της θετικής σκέψης, της προσωπικής ανάπτυξης, που ποτέ όμως δεν θα σου φέρει αποτελέσματα στην ζωή σου. Θα περιμένεις την κάποια μέρα για να ζήσεις αλλά αυτή η μέρα δεν θα έρχεται ποτέ. Η μόνη μέρα που θα συναντάς είναι ο πόνος.
Και ξέρω, αυτό μπορεί να ενοχλήσει πάρα πολλά αφτιά. Μπορεί να ενοχλήσει πάρα πολλούς ανθρώπους και ήδη το συναντώ όταν το επικοινωνώ. Αλλά όπως σου έχω ξαναπεί δεν θέλω να πιστεύεις τίποτα από αυτά που σου λέω. Μπορεί να λέω τις μεγαλύτερες μπούρδες που υπάρχουν στον πλανήτη Γη.. Ok! Προτού όμως απορρίψεις ότι ακούς βγες έξω, παρατήρησε το, εφάρμοσε το, δες αν δουλεύει και μετά αποφάσισε. Δίκαιο; Τέλεια!
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
© All rights reserved. YperNoisis 2019
IMPLEMENTED BY E-Resellers