Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσοι άνθρωποι φοβούνται την αποτυχία;
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσοι άνθρωποι δεν κάνουν πράγματα που θα ήθελαν να κάνουν στην ζωή τους γιατί φοβούνται να αποτύχουν;
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ μήπως εσύ ο ίδιος πολλές φορές έχεις αποτρέψει τον εαυτό σου έχοντας μια φωνούλα εδώ πέρα μέσα που σου λέει “Μην το κάνεις αυτό. Μην το κάνεις. Είναι επικίνδυνο. Μπορεί να αποτύχεις. Μπορεί το ένα. Μπορεί το άλλο.”
Είμαι σίγουρος ότι σε όλους τους ανθρώπους πάνω κάτω μας έχει συμβεί αυτό αλλά ξέρεις τι δεν μας έχει συμβεί; Δεν μας έχει συμβεί να σκεφτούμε κάτι πάνω σε αυτό που ενδεχομένως θα άλλαζε άρδην την όλη κατάσταση μέσα στο μυαλό μας.
Γιατί; Η επιτυχία είναι μια απόσταση 10-15 εκατοστών. Από την μία άκρη του μυαλού μας έως την άλλη. Τόσο μικρή είναι η απόσταση της επιτυχίας. Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας.
Μέσα στον εγκέφαλο μας λοιπόν έχουμε μία λάθος αρχειοθέτηση. Έχουμε αρχειοθετήσει από την μία πλευρά την αποτυχία και από την άλλη την επιτυχία. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που κάνουμε πράγματα εάν δεν φέρνουν το αποτέλεσμα που θέλουμε τότε τι λέμε; “Αποτύχαμε”
Τι είναι αυτό που δεν έχουμε σκεφτεί όμως; Το “Ναι” η επιτυχία, το να έχουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε, μας κάνει χαρούμενους, μας δίνει ικανοποίηση. Όμως επειδή η συνειδητότητα των ανθρώπων είναι τέτοια, το “Ναι” δεν χτίζει την συνειδητότητα μας. Δεν χτίζει τον χαρακτήρα μας. Και ποιος τον χτίζει; Το “Όχι”. Η αποτυχία. Το “Όχι”, χτίζει τον χαρακτήρα μας. Κράτησε το αυτό.
Πάμε σε κάτι άλλο. Για να πετύχουμε χρειάζεται να γίνουμε οι κατάλληλοι άνθρωποι. Ξέρεις σε πόσους ανθρώπους τους ήρθε ουρανοκατέβατη η επιτυχία, είτε χρήματα, είτε άνθρωποι, σύντροφοι, και τα έχασαν; Γιατί; Γιατί δεν ήταν οι κατάλληλοι άνθρωποι.
Πάμε λίγο να τα συνθέσουμε. Αν λοιπόν θέλεις να βρεις τον σκοπό της ζωής σου χρειάζεται να αποτύχεις τόσο όσο δεν φανταζόσουν ποτέ. Η αποτυχία θα σε οδηγήσει στον σκοπό της ζωής σου. Γιατί μέσα από την αποτυχία θα ανακαλύψεις το ποιος πραγματικά είσαι. Και μόλις ανακαλύψεις το ποιος είσαι τότε όλες οι πόρτες θα είναι ορθάνοιχτες για να τις περπατήσεις. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να επιλέξεις την κατάλληλη πόρτα.
Έτσι λοιπόν αν δεν έχεις πετύχει στην ζωή σου όσο θα ήθελες τότε δεν έχεις αποτύχει όσο θα έπρεπε. Γιατί; Γιατί μέσα στο μυαλό σου είχες αρχειοθετήσει λάθος την αποτυχία σε σχέση με την επιτυχία. Η αποτυχία είναι λίγο πριν την επιτυχία. Είναι ο προθάλαμος της επιτυχίας. Η αποτυχία χτίζει τον χαρακτήρα σου έτσι ώστε όταν έρθει η επιτυχία να μπορείς να την διατηρήσεις.
Γιατί οι πιο πολλοί άνθρωποι πετυχαίνουν για έναν πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Και αυτό θα το παρατηρήσεις αν κάνεις μια έρευνα και μιλήσεις με ανθρώπους που είναι 50-60 χρονών. Όλοι ξέρεις τι θα σου πουν; “Εγώ τότε..”. Αλλά τώρα τι; Γιατί; Γιατί συνήθως οι άνθρωποι δεν δίνουμε σημασία στο να χτίσουμε τον εαυτό μας.
Μια πολύ ωραία κουβέντα την άκουσα από έναν πολύ πετυχημένο χρηματιστή. Θα σου πω λίγα λόιγια για την ιστορία αυτού του ανθρώπου: Είναι ένας χρηματιστής πάρα πολύ πετυχημένος, μέσα σε όλο αυτό το business show, σε όλο αυτό τον τρόπο ζωής. Και κάποια στιγμή είδε την ζωή διαφορετικά. Και τώρα ξέρεις τι λέει; “Η μεγαλύτερη επένδυση την οποία μπορείς να κάνεις στην ζωή σου είναι στον εαυτό σου”.
Έπαθα σοκ όταν το άκουσα από αυτόν τον άνθρωπο. Όταν μιλούσα με έναν ασφαλιστικό σύμβουλο για μία ασφάλεια και γυρίζει και λέει “Δεν είναι αυτό η καλύτερη επένδυση που μπορείς να κάνεις. Η καλύτερη επένδυση είναι στον εαυτό σου”. Τέλειο;
Έτσι λοιπόν εάν θέλεις να πετύχεις άρχισε να αποτυγχάνεις. Γιατί μέσα από την αποτυχία θα ανακαλύψεις όπως ο Tomas Eddison τι είναι αυτό που δεν δουλεύει, τι είναι αυτό δεν σου κάνει. Μέσα από την εις άτοπον επαγωγή και αφού δεις τι είναι αυτό που δεν δουλεύει θα φτάσεις σε αυτό που δουλεύει. Θα φτάσεις σε αυτό που είναι για εσένα. Αυτό που είσαι εσύ.
Έτσι λοιπόν ξεκίνα να αποτυγχάνεις και βάλε έναν στόχο για τις επόμενες 90 ημέρες να αποτύχεις τραγικά. Πίστεψε με θα είναι η καλύτερη επιτυχία που είχες στην ζωή σου.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Πριν πολλά χρόνια βρέθηκα σε ένα σεμινάριο στην Κρήτη, στα Σφακιά. Ένας υπέροχος χώρος πάνω στην θάλασσα.
Σε αυτό το σεμινάριο γνώρισα έναν πάρα πολύ αξιόλογο άνθρωπο από την Κύπρο. Αυτός ο άνθρωπος ήταν εκπαιδευτής. Μου μίλησε πρώτη φορά για το υποσυνείδητο. Για την δύναμη του υποσυνείδητου.
Τι είναι το υποσυνείδητο; Πώς μας επηρεάζει; Πώς αυτό καθορίζει την ζωή μας; Πώς οι άνθρωποι πολλές φορές μπορεί να προσπαθούμε αλλά στο τέλος της ημέρας για κάποιον λόγο δεν τα καταφέρνουμε. Υπάρχει λόγος απλά δεν τον ξέρουμε εμείς αυτόν..
Από τότε λοιπόν μου μπήκε μια ιδέα, ένας σπόρος μέσα στο μυαλό, και άρχισα να ψάχνω. Όπως έχω αναφέρει ξανά ξεκίνησα με το βιβλίο “Η δύναμη του υποσυνείδητου” του Joseph Murphy - πολύ ωραίο και πολύ δυνατό βιβλίο, αν δεν το έχεις διαβάσει στο συστήνω ανεπιφύλακτα - και από εκεί και πέρα ήταν η αρχή για ένα πολύ μεγάλο ταξίδι.
Σε όλη αυτή την διαδικασία κατάλαβα ότι όλο το παιχνίδι της ζωής παίζεται σε υποσυνείδητο επίπεδο. Και αυτό για έναν λόγο. Και ο λόγος είναι απλός και λογικός. Όταν προχωράω στον δρόμο και δω μια λακκούβα τι θα κάνω; Ή θα πάω δεξιά, ή αριστερά, ή θα πηδήξω πάνω από την λακκούβα. Τι γίνεται όμως αν αυτή η λακκούβα είναι κρυμμένη με νερό; Τότε δεν κινδυνεύω γιατί δεν ξέρω ότι εκεί έχει λακκούβα;
Γι' αυτό τον λόγο το υποσυνείδητο είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Για τον λόγο ότι είναι αυτό το μέρος της ζωής μας στο οποίο δεν έχουμε πρόσβαση και γι' αυτό οι άνθρωποι καλούμαστε να αναπτύσσουμε την συνειδητότητα μας μέρα με την μέρα, μήνα με τον μήνα, προκειμένου να φωτίσουμε όλο και μεγαλύτερο μέρος από αυτή την σκοτεινή πτυχή της ύπαρξης μας.
Η ερώτηση λοιπόν είναι η εξής:
Υπάρχει κάποιος πιο απλός τρόπος, ένας καθημερινός τρόπος, που θα μπορούσαμε οι άνθρωποι να αποκτούμε επίγνωση στο τι συμβαίνει μέσα στο υποσυνείδητο μας άσχετα από την δουλειά που θα κάνουμε;
Ναι, βέβαια, υπάρχει! Και ποιος είναι αυτός ο τρόπος;
Παλιά έλεγαν “Εν αρχήν ο λόγος”. Να θυμάσαι ότι ο λόγος, τα λόγια, οι λέξεις, ο τρόπος που μιλάμε, είναι ο τρόπος που εκφράζουμε αυτό που υπάρχει μέσα μας. Ή αν θέλεις, είναι ένας τρόπος αυτός. Έτσι λοιπόν, αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να αρχίζουμε να αποκτούμε επίγνωση στο τι λέμε, πώς το λέμε..
Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποια στιγμή που ήμουν με έναν φίλο, Trainer, και εκεί που μιλούσαμε γυρνάω και του λέω “'Έχω αρνητικές εικόνες στο μυαλό μου από την παιδική μου ηλικία”.
Και μου λέει “Το παρατήρησες;”.
Του λέω “Τι;”.
“Να..” μου λέει, “Άκου.. Τι είπες;”.
Του απαντάω “Έχω αρνητικές εικόνες από την παιδική μου ηλικία”.
“Αυτό σημαίνει ότι τις έχεις ακόμα μέσα στο μυαλό σου, έτσι δεν είναι;”
Το προσπέρασα εκείνη την στιγμή, δεν μπορούσα να το καταλάβω πάρα πολύ καλά όταν μου το είπε.. Γιατί είναι αυτή η συνειδητότητα που λέμε που κάποιες φορές απουσιάζει ή πρέπει να την βρούμε, να την αναπτύξουμε. Έτσι λοιπόν συνεχίσαμε την συζήτηση, τελείωσε η βόλτα μας, και συνειδητοποίησα ότι τελικά ναι μεν είχα δουλέψει με τον εαυτό μου αλλά κάποια πράγματα από την παιδική ηλικία υπήρχαν ακόμα μέσα μου. Και επειδή ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται στις εικόνες που έχουμε μέσα στο μυαλό μας αν εμένα οι εικόνες μου ήταν αυτές της παιδικής ηλικίας τότε τι κάνει ο εγκέφαλος; Ανταποκρίνεται σε αυτή την πραγματικότητα.
Έτσι λοιπόν τι κατάλαβα; Κατάλαβα πως ένας τρόπος για να μπορώ να μαθαίνω τι συμβαίνει πραγματικά μέσα μου, και όχι τι νομίζω ότι συμβαίνει, είναι να αρχίσω να παρατηρώ τις λέξεις που λέω. Το πώς περιγράφω την πραγματικότητα. Τις φράσεις.. Τον τόνο.. Την ένταση.. Το πώς εκπροσωπώ, μεταφέρω, αυτό που υπάρχει μέσα μου προς τα έξω.
Έτσι λοιπόν τι χρειάζεται να κάνεις; Αυτό που χρειάζεται να κάνεις είναι να αρχίσεις να παρατηρείς τι λες και πώς το λες στην καθημερινότητα σου και θα δεις αν αυτό συμβαδίζει και κατά πόσο με αυτό που πραγματικά θα ήθελες στην ζωή σου. Εάν δεν συμβαδίζει τότε φρόντισε να μην προσπερνάς αυτά που λες και τον τρόπο που τα λες αλλά να πας λίγο πιο βαθιά και να δεις ακριβώς τι συμβαίνει μέσα στα βάθη της καρδιάς σου.
Επίσης μην ξεχάσεις το εξής:
Ότι είσαι υπέροχος!
Ότι πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου..
Και να ζεις με πάθος.
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Αυτό το οποίο θα συζητήσουμε σήμερα, πραγματικά το σκέφτομαι, το διαβάζω και το μελετώ πάρα πολλά χρόνια τώρα.
Δεν θα σου πω ότι αυτό που θα μοιραστώ σήμερα μαζί σου είναι όλη η αλήθεια του κόσμου. Είναι αυτό που εγώ ξέρω τώρα, αυτό που συμφωνώ, αυτό που μου ταιριάζει και αυτό με το οποίο έχω επιλέξει να πορεύομαι την ζωή μου.
Θα το πω με μία λέξη, γρήγορα.. Η συνειδητότητα του. Πώς δουλεύει ο εγκέφαλος. Γίνεται ένα γεγονός, έχω μια άποψη γι' αυτόν και αυτό καθορίζει όλη μου την ζωή..
Ας δούμε ένα παράδειγμα:
Πάω λοιπόν σε ένα ραντεβού, καθυστερεί η κοπέλα να έρθει, λέω μέσα μου “Δεν με σεβάστηκε. Δεν με σέβεται. Εγώ έχω έρθει εδώ στην ώρα μου, περιμένω.. κάνει κρύο.”. Τελικά φεύγω και δεν την περιμένω ή όταν έρχεται είμαι μέσα στα μούτρα και τα νεύρα και τσακωνόμαστε. Καθόρισε το μέλλον μας; Απόλυτα.Γιατί μία, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε... θα χωρίσουμε.
Το ίδιο και με την δουλειά. Βλέπω αυτό που συμβαίνει έξω, σε ένα παγκόσμιο επίπεδο αν θέλεις, λέω “Είναι κρίση”, “Είναι δύσκολο”, “Δεν γίνεται”, “Αποκλείεται”.. Ενδεχομένως δεν κάνω ποτέ επιχείρηση ή δεν φέρομαι καλά στους εργοδότες μου, στους συνεργάτες μου και δεν έχω χρήματα.
Το ίδιο και με τους φίλους μου. Με έναν ανάλογο τρόπο μπορώ να μείνω χωρίς φίλους.
Όμως, αν εκείνη την στιγμή που η κοπέλα μου αργούσε, εγώ σκεφτόμουν πως ετοιμάζεται γιατί θέλει να είναι περιποιημένη. Ή αν σκεφτόμουν ότι είχε πολύ δουλειά και παρ' ότι θα μπορούσε να μου πει ότι δεν θα βγούμε επέλεξε να αργήσει λίγο αλλά να έρθει, να βγούμε.
Ή αν σκεφτόμουν ότι τώρα στην κρίση, επειδή όπως έλεγαν οι Κινέζοι η κρίση κρύβει πάντα μια ευκαιρία, μπορώ να κάνω εγώ κάτι ξεχωριστό, κάτι μοναδικό και επειδή δεν το κάνουν οι περισσότεροι, καλώς ή κακώς, εγώ θα μπορώ να πάω παρακάτω.
Όμως τι δεν μου επιτρέπει να τα κάνω όλα αυτά;
Η συνειδητότητα μου.
Αυτή την στιγμή είμαι σε ένα βουνό. Αυτή την στιγμή στο βουνό εγώ έχω μια συγκεκριμένη θέα. Δεν μπορώ να δω πίσω από το βουνό. Μπορώ να δω μέχρι εκεί πέρα που φτάνει η όραση μου. Έτσι λοιπόν, αλληγορικά μιλώντας, αυτό που μπορώ να δω είναι η συνειδητότητα μου. Αυτό που υπάρχει πίσω από το βουνό δεν μπορώ να το δω.
Όμως τι γίνεται, ότι και να συμβεί εδώ πέρα γύρω, εγώ θα το κρίνω με βάση τις γνώσεις που έχω. Ας υποθέσουμε για παράδειγμα ότι είναι βράδυ και αρχίζω να ακούω θορύβους. Τι θα κάνω; Θα αρχίσω να σκέφτομαι ενδεχομένως, αν τρέξω στην παλιά ηλικία, φαντάσματα και τέτοια πράγματα ή αρκούδες και οτιδήποτε. Μπορεί να αρχίσω να φοβάμαι. Γιατί αυτή είναι η συνειδητότητα μου.
Αν όμως μπορούσα να δω πίσω από το βουνό, δηλαδή η συνειδητότητα μου ήταν αυξημένη, τότε τι γίνεται; Θα μπορούσα να δω ότι ενδεχομένως είναι κάποιες γάτες που παίζουν. Τόσο απλό. Έτσι δεν είναι;
Πολύ ωραίο ερώτημα. Το έμαθα πριν από λίγες ημέρες και γι' αυτό έκανα άρθρο για να έρθω να το μοιραστώ μαζί σου. Κάποιοι άνθρωποι συνειδητότητα πιστεύουν ότι είναι το πως βλέπουμε τον κόσμο. Αυτό που σου περιέγραψα προηγουμένως. Ή ο τρόπος που αντιδρούμε ή το πως νιώθουμε. Αυτά όλα είναι η μία πτυχή της συνειδητότητας.
Αυτό όμως που έμαθα και συγκλονίστηκα πραγματικά είναι το εξής: Συνειδητότητα είναι το μέρος από το οποίο προερχόμαστε οι άνθρωποι. Είναι η ύλη σε πολύ υψηλή συχνότητα την οποία δεν μπορούμε να την δούμε με τα μάτια μας, από την οποία προερχόμαστε.
Έτσι λοιπόν τι συμβαίνει; Όταν οι άνθρωποι μάθουμε να σταματάμε τις σκέψεις μας και να αφήνουμε κενό ανάμεσα στις σκέψεις – γιατί οι άνθρωποι σκεφτόμαστε ακατάπαυστα – αν αφήσουμε ένα απειροελάχιστο κενό τότε μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση σε αυτή την συνειδητότητα. Τότε μπορεί να αποκτήσουμε πρόσβαση σε μία σοφία άπειρης νοημοσύνης. Και είναι εξαιρετικό αυτό που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Αυτό που μπορεί να καταλάβει.
Δεν είναι κάτι εύκολο. Θέλει δουλειά. Θέλει δουλειά γιατί ο εγκέφαλος έχει μάθει να σκέφτεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Πρώτον γιατί έχει κατασκευαστεί προκειμένου να μπορούμε να ζούμε -επιβιωτικός εγκέφαλος, όπως τον άκουσα τις προάλλες σε μία διάλεξη που άκουσα – και δεύτερον γιατί έτσι εκπαιδευόμαστε στην σημερινή κοινωνία. Δεν αναπτύσσουμε την κρίση μας.
Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να πάρεις λίγο χρόνο με τον εαυτό σου, να έρχεσαι πιο συχνά στην φύση και στον χρόνο που μπορείς, να αρχίζεις να βάζεις, ακόμα κι αν είναι απειροελάχιστα στιγμές παύσης στην σκέψη σου. Και αφέσου σε αυτό.. Και δες τι μπορεί να γίνει.
Μόλις το κάνεις γράψε από κάτω ότι θέλεις. Πιστεύω ότι θα ζήσεις θαύματα. Ακόμη κι αν είναι μικρά.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Όλοι γνωρίζουμε ότι η επικοινωνία ίσως είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή. Από την ποιότητα της επικοινωνίας μας εξαρτάται η επιτυχία μας. Εξαρτάται η ευτυχία μας.
Για παράδειγμα: Εάν δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τον κατάλληλο τρόπο με τον εαυτό μου τότε αυτό που προφανώς θα βιώσω θα είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης, έλλειψη αυτοεκτίμησης, παραπάνω κιλά, θυμό, λύπη, φόβο, ενοχή κ.ο.
Αν δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τους άλλους ανθρώπους τότε προφανώς αυτό που θα βιώσω είναι να μην έχω καθόλου σχέση με φίλους ή συντροφική σχέση ή τα επαγγελματικά μου δεν θα είναι καλά, δηλαδή ούτε τα οικονομικά μου.
Άρα λοιπόν καταλαβαίνουμε πως ο Νο 1 παράγοντας για την ευτυχία και την επιτυχία ενός ανθρώπου είναι η επικοινωνία.
Τώρα όμως, τι γίνεται αν εμείς θέλουμε να επικοινωνήσουμε και κάποιος άλλος δεν θέλει; Από προσωπική εμπειρία θα σου πω, και με εμένα αλλά και με άλλους εισηγητές, αυτό που έχω παρατηρήσει είναι το εξής: Αν ο συνομιλητής δεν θέλει να επικοινωνήσει δεν θα επικοινωνήσουμε ποτέ.
Μου έχει τύχει να πηγαίνω με το αμάξι, μπροστά μου να είναι ένα άλλο αμάξι, δηλαδή να έχουμε στρίψει δεξιά από Λεωφόρο και να έρχεται αντίθετα ένα άλλο αμάξι και να έρχεται αντίθετα στο ρεύμα ένα άλλο αμάξι. Και του έλεγε ο μπροστινός “Πήγαινε λίγο πίσω να περάσουμε”. Και βγαίνει ο τύπος, κλείνει την πόρτα πίσω του, κάθεται στο καπό με σταυρωμένα τα χέρια και λέει “Εγώ δεν πάω πουθενά”.
Πιστεύεις με αυτόν τον άνθρωπο μπορείς να επικοινωνήσεις, τουλάχιστον σε ένα λεκτικό επίπεδο; Προφανώς και όχι. Οπότε επιλέγεις τι είναι το καλύτερο για εσένα σε σχέση με εκείνη την στιγμή και ανάλογα πράττεις. Προφανώς φεύγεις για να συνεχίσεις την δουλειά σου γιατί αυτό δεν έχει νόημα.
Καταρχήν προτού επικοινωνήσουμε πρέπει να μάθουμε πως δουλεύει ο εγκέφαλος. Πρέπει να μάθουμε πως φιλτράρει ο εγκέφαλος την πληροφορία. Πρέπει να μάθουμε τι τύποι ανθρώπων υπάρχουν. Γιατί συνήθως οι άνθρωποι τείνουμε να καταφέρνουμε να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους που είναι παρόμοιοι ή ίδιοι με εμάς. Δηλαδή που φιλτράρουν την πληροφορία πάνω κάτω σαν κι εμάς. Έχουν το ίδιο στιλ επικοινωνίας. Με όλους τους άλλους ανθρώπους είναι πολύ μεγάλη πρόκληση και συνήθως δεν υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Και έχει λογική αυτό.
Έτσι λοιπόν πώς μπορώ να επικοινωνήσω με έναν άνθρωπο ο οποίος διακόπτει; Καταρχήν οι άνθρωποι που συνήθως διακόπτουν είναι ένα συγκεκριμένο στιλ ανθρώπων.. Πολύ μεγάλη ανάλυση το οποίο μπορεί να το δούμε στο extending disc, σε κάποια επόμενα σεμινάρια.
Αρχικά θέλω να θυμάσαι το πως όταν θέλεις να φέρεις ένα αποτέλεσμα ξεκινάς βαθμιδωτά τις δράσεις σου. Δηλαδή έστω ότι παίζεις μπάλα δεν θα εκτελέσεις από την αρχή το καλύτερο σου χαρτί. Θα περιμένεις να διαβάσεις. Θα περιμένεις να δεις. Θα κάνεις κάτι, θα δοκιμάσεις, θα κάνεις κάτι άλλο.. Θέλει στρατηγική.
Ένα από αυτά που μπορείς να κάνεις είναι να σπάσεις το μοτίβο του άλλου ανθρώπου που σε διακόπτει. Ένας τρόπος που μπορείς να το κάνεις αυτό είναι να κάνεις κάτι το οποίο δεν το περιμένει για να ξαφνιαστεί.
Ο δεύτερος τρόπος είναι ο εξής: Μπορείς να το επικοινωνήσεις. Να του πεις με πολύ ωραίο τρόπο “Μου επιτρέπεις; Μπορώ να έχω δύο λεπτά;” και αν σε διακόψει ξανά να του πεις “Συγνώμη αλλά τα δύο λεπτά δεν πέρασαν”.
Ένας άλλος πολύ ωραίος τρόπος είναι να έχεις ένα μαξιλάρι και να το κάνεις σαν παιχνίδι. Δηλαδή, κρατάω εγώ το μαξιλάρι, μιλάω και μόλις τελειώσει ο χρόνος (κλεψύδρα) δίνεις στον άλλον το μαξιλάρι και μιλάει. Ένα λεπτό ο καθένας. Το ορίζεις εσύ πως θα είναι.
Αν αυτό το επαναλάβεις συνέχεια κάποια στιγμή δεν θα χρειάζεται το μαξιλάρι, δεν θα χρειάζεται τίποτα γιατί θα έχεις χτίσει μια καινούργια συνήθεια επικοινωνίας με αυτόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο που είναι σημαντικό για εσένα να επικοινωνήσεις.
Να θυμάσαι πως για όλα υπάρχει τρόπος, αυτό όμως που δεν υπάρχει πάντα είναι η διάθεση να τους ψάξουμε και να φέρουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε. Όπως και να έχει είναι υπέροχο. Να θυμάσαι πως αν υπάρχουν άνθρωποι στην ζωή σου που πραγματικά θέλεις να επικοινωνήσεις και θέλουν να επικοινωνήσεις κάνε την πρόθεση της θέλησης για σύνδεση και από εκεί και πέρα ψάχνε για τους τρόπους που θα γεφυρώσετε τον κόσμο σου με τον κόσμο του και να έχετε μια πάρα πολύ όμορφη σχέση.
Γιατί στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει τι είναι; Η ποιότητα των σχέσεων που έχουμε με τους άλλους ανθρώπους και με τον εαυτό μας.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
© All rights reserved. YperNoisis 2019
IMPLEMENTED BY E-Resellers