Είμαι σίγουρος πως γνωρίζεις πως οι άνθρωποι μπορούν τελικά να πετυχαίνουν τους στόχους τους, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Βλέπεις σε γενέθλια, την Πρωτοχρονιά και σημαντικές μέρες στην ζωή μας μέσα στη χρονιά ευχόμαστε στους άλλους ανθρώπους να πετύχουν κάτι. Ή να μας εύχονται. Αυτό που πραγματικά αναρωτιέμαι είναι το εξής, την επόμενη φορά που θα μας ξαναευχηθούν πόσα από αυτά που μας ευχήθηκαν ή αυτά που ευχηθήκαμε εμείς για τον εαυτό μας τελικά θα έχουμε πετύχει; Τι είναι αυτό που εμποδίζει τους ανθρώπους να πετυχαίνουν και κάθε μήνα, κάθε χρόνο που περνάει να είναι όλο και καλύτεροι;
Τι είναι ο κύκλος της επιτυχίας; Τι είναι το δυναμικό και πώς σχετίζεται με τις δράσεις, τα αποτελέσματα σου και την νοοτροπία σου;
Γεια σου! Ονομάζομαι Μανώλης Ισχάκης και αυτό που κάνω είναι να βοηθώ τους ανθρώπους να δώσουν πνοή στο όνειρο τους με το WYS System και το VAR Protocol το οποίο έχω δημιουργήσει για τους ανθρώπους που διψούν να πετύχουν σε προσωπικό, συναισθηματικό και επαγγελματικό επίπεδο.
Είμαι σίγουρος πως γνωρίζεις πως οι άνθρωποι μπορούν τελικά να πετυχαίνουν τους στόχους τους, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Βλέπεις σε γενέθλια, την Πρωτοχρονιά και σημαντικές μέρες στην ζωή μας μέσα στη χρονιά ευχόμαστε στους άλλους ανθρώπους να πετύχουν κάτι. Ή να μας εύχονται. Αυτό που πραγματικά αναρωτιέμαι είναι το εξής, την επόμενη φορά που θα μας ξαναευχηθούν πόσα από αυτά που μας ευχήθηκαν ή αυτά που ευχηθήκαμε εμείς για τον εαυτό μας τελικά θα έχουμε πετύχει; Τι είναι αυτό που εμποδίζει τους ανθρώπους να πετυχαίνουν και κάθε μήνα, κάθε χρόνο που περνάει να είναι όλο και καλύτεροι; Είναι τυχαίο τελικά αυτό που έλεγαν οι παλιότεροι κάθε πέρσι και καλύτερα; Γιατί να μην το κάνουμε κάθε πέρσι και χειρότερα. Ή κάθε νέο έτος και καλύτερα. Τι θα γινόταν εάν συνέβαινε αυτό; Δεν θα ήταν πολύ υπέροχα τα πράγματα;
Σκέψου λοιπόν ότι η εξέλιξη είναι μια ιδιότητα του σύμπαντος. Άρα το να εξελιχθούμε προς τα εκεί που θέλουμε να πάμε είναι μια φυσική διαδικασία. Τι είναι όμως αυτό που εμποδίζει τους ανθρώπους να κινηθούν φυσιολογικά; Υπάρχουν τόσα σεμινάρια, τόσα βιβλία, μια τεράστια βιομηχανία και τελικά πόσοι άνθρωποι πετυχαίνουν; 10%. Πόσοι άνθρωποι έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα; 1%. Για ποιο λόγο; Για τον λόγο του ότι δεν ακολουθούν αυτά τα 4 βήματα τα οποία θα σου περιγράψω τώρα, τα βήματα που μας δίνει ο κύκλος της επιτυχίας.
Το πρώτο βήμα στον κύκλο της επιτυχίας είναι το δυναμικό. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ένα απίστευτο δυναμικό μέσα μας. Όμως μόνο το 10%, και για την ακρίβεια το 1% (να τα θυμάσαι αυτά τα ποσοστά), είναι αυτοί που χρησιμοποιούν στο μέγιστο το δυναμικό τους. Όταν λοιπόν χρησιμοποιώ το δυναμικό μου, ανάλογα με το πόσο θα το χρησιμοποιήσω, θα έχω και τις ανάλογες δράσεις. Η ποιότητα των δράσεων που θα έχω θα μου δώσει και καλύτερα αποτελέσματα. Και ανάλογα τα αποτελέσματα που έχω σε δεδομένη στιγμή μέσα στη ζωή μου αυτό θα επηρεάσει τα πιστεύω και τη νοοτροπία μου. Ίσως εδώ να ανακαλύψουμε το εξής, αυτό που λένε “Έκανε η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα;”. Τι θέλω να πω με αυτό; Το ένα σίγουρα επηρεάζει το άλλο.
Όμως ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Οι άνθρωποι έχουμε ένα δυναμικό. Για κάποιους συγκεκριμένους λόγους, για την ακρίβεια επειδή σε συγκεκριμένες ηλικίες αναπτύξαμε συγκεκριμένα μοτίβα, φτάνει κάποια στιγμή που όταν καλούμαστε να αναλάβουμε δράση, να βγούμε στην ζωή, να βγούμε στην κοινωνία και να διεκδικήσουμε αυτό που θέλουμε, αυτό που μας αξίζει, τα όνειρα μας σε προσωπικό, σε συναισθηματικό, σε οικονομικό επίπεδο, τότε λόγω του ότι έχουμε αυτοπεριορίσει τον εαυτό μας στην μικρή ηλικία που είπαμε, τι κάνουμε; Δεν χρησιμοποιούμε το δυναμικό το οποίο πραγματικά υπάρχει μέσα μας.
Έτσι λοιπόν οι δράσεις που έχουμε είναι πολύ συγκεκριμένες. Είναι πολύ περιορισμένες. Αυτή λοιπόν η ποιότητα της δράσης που έχουμε μας φέρνει και ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα και αυτό με την σειρά του τι κάνει; Επιβεβαιώνει τα πιστεύω των περιοριστικών μοτίβων που δημιουργήσαμε σε εκείνες τις συγκεκριμένες ηλικίες. Και τι κάνουν αυτά; Χτίζουν μια συγκεκριμένη νοοτροπία.
Έτσι λοιπόν επαναλαμβάνουμε την ζωή μας με διαφορετικό περιτύλιγμα. Έχουμε την ίδια ποιότητα σχέσης ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο σύντροφος μας. Είτε είναι η Νικολέτα, η Βάσω, η Αφροδίτη... όποια κι αν είναι και όποιος κι αν είναι, η σχέση παραμένει η ίδια στην ουσία. Ανεξάρτητα με το ποιος είναι ο εργοδότης μου ή ποια είναι η επιχείρηση μου το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ανεξάρτητα με το που μένω, αν μένω Ελλάδα, Αυστραλία, Γερμανία ή Αμερική η ποιότητα της ζωής μου είναι η ίδια, τα κιλά μου είναι ίδια, τα συναισθήματα μου είναι ίδια. Για ποιο λόγο; Γιατί έχω περιορίσει τον εαυτό μου.
Θέλω λοιπόν να σε ρωτήσω το εξής: Πιστεύεις ότι το δυναμικό, που πραγματικά υπάρχει μέσα μας, μέσα σε όλους τους ανθρώπους, το δυναμικό μας, έχει καμία σχέση με τα αποτελέσματα που έχει το 90% των ανθρώπων; Όχι! Καμία σχέση. Για ποιο λόγο λοιπόν το αποτέλεσμα δεν καθρεφτίζει το δυναμικό μας; Γιατί οι δράσεις που έχουμε είναι περιορισμένες.
Έτσι λοιπόν τι κάνουμε; Θρέφουμε τα αποδυναμωτικά μοτίβα. Τι χρειάζεται λοιπόν να κάνεις από εδώ και πέρα! Για να αποκτήσεις πλήρη πρόσβαση στο δυναμικό σου και να σπάσεις αυτόν τον κύκλο που σε οδηγεί σπειροειδώς σε μια δυναμική στην οποία δεν θέλεις. Αυτό λοιπόν που θέλεις να κάνεις είναι το εξής, να προσθέσεις κάτι ακόμη. Τι είναι αυτό; Η εκπαίδευση. Θέλεις να προσθέσεις την εκπαίδευση στη ζωή σου, σε όλα τα επίπεδα, σε προσωπικό, συναισθηματικό και επαγγελματικό επίπεδο. Για ποιο λόγο; Γιατί η εκπαίδευση θα δώσει στον εγκέφαλο σου καινούργιες προσλαμβάνουσες, θα δώσει καινούργια δεδομένα.
Έστω ότι έχουμε δύο μαρκαδόρους έναν κόκκινο και έναν μαύρο. Αυτά είναι τα δεδομένα που έχω. Που σημαίνει πως όση προσπάθεια και αν κάνω θα γράφω με δύο χρώματα. Έχω περιορίσει πάρα πολύ τον εαυτό μου σε αυτό που μπορώ εδώ πέρα να αποτυπώσω αυτή την στιγμή. Και αν πιστέψω πως αυτή είναι η πραγματικότητα τότε οι δράσεις μου θα είναι κόκκινο ή μαύρο, τα αποτελέσματα θα είναι κόκκινο ή μαύρο, και το πιστεύω σου θα είναι: “Αυτό μόνο μπορώ να κάνω”.
Έτσι λοιπόν αφού έχω περιορισμένα αποτελέσματα, περιορίζω τις πεποιθήσεις μου, την νοοτροπία μου, χρησιμοποιώ ακόμα λιγότερο από το δυναμικό μου, λιγότερες δράσεις, λιγότερα αποτελέσματα ακόμα πιο περιοριστικές πεποιθήσεις, λιγότερο δυναμικό και έτσι σπειροειδώς οδηγούμαι προς τον πάτο.
Αυτό λοιπόν που σου προτείνω είναι το εξής: Εάν στην εκπαίδευση μου βάλω και τον μπλε μαρκαδόρο μέσα ως άλλο ένα δεδομένο, τότε θα εμπλουτιστούν οι δράσεις μου, θα εμπλουτιστούν τα αποτελέσματα μου, θα εμπλουτιστούν τα πιστεύω μου, γιατί θα είναι ένα δεδομένο το οποίο θα το έχω ζήσει, δεν είναι μια θεωρία, θα αλλάξει η νοοτροπία μου, θα είμαι ακόμα πιο πολύ ενθουσιασμένος, θα χρησιμοποιήσω ακόμα περισσότερο από το δυναμικό μου, μετά θα έχω ακόμα πιο πλούσιες δράσεις, ακόμα περισσότερα αποτελέσματα, ακόμα καλύτερα και πιο ενδυναμωτικά πιστεύω, ακόμα πιο πολύ από το δυναμικό μου. Προσθέτω κι άλλο εκπαίδευση και τι κάνω; Βάζω κι άλλο χρώμα στο παιχνίδι. Ακόμα πιο πολλές δράσεις. Ακόμα πιο πολλά αποτελέσματα. Ακόμα πιο ενδυναμωτικά, πιο ισχυρά πιστεύω, ακόμα πιο δυνατή νοοτροπία, ακόμα περισσότερη πρόσβαση στο δυναμικό μου.
Και αυτός είναι ο κύκλος που μπορείς να πετύχεις ότι θέλεις στην ζωή σου. Αλλά για να το κάνεις πρέπει να προσθέσεις εκπαίδευση για να μπορείς να δώσεις στο μυαλό σου καινούργια δεδομένα που μπορεί να σκεφτεί. Γιατί τι γίνεται με το μυαλό; Έστω, για παράδειγμα, ότι έχεις δύο δεδομένα (το μαύρο και το μπλε). Tι μπορεί να παράγει; Μπορεί να παράγει πολύ συγκεκριμένα πράγματα.
Δηλαδή:
Μαύρο
Μπλε και
Τον συνδυασμό του μαύρου με το μπλε.
Πρόσεξε τώρα πόσες παραπάνω επιλογές αποκτάς όταν προσθέσεις άλλο ένα δεδομένο. Επειδή ο εγκέφαλος τείνει να κάνει συνδέσεις και μέσα από τις διάφορες συνδέσεις που δημιουργεί, επειδή είναι ευρηματικός σκέφτεται και άλλα πράγματα τα οποία δεν είναι αναλογικά με τις πληροφορίες που έχει, πρόσεξε τι γίνεται αν προσθέσεις απλά άλλο ένα δεδομένο. Στην πρώτη περίπτωση είχες 3 επιλογές.
Στην δεύτερη περίπτωση έχεις:
Μαύρο,
Μπλε
Κόκκινο
Τον συνδυασμό του μαύρου και του κόκκινου
Τον συνδυασμό του μαύρου και του μπλε και
Τον συνδυασμό του κόκκινου και του μπλε
Έκανες λοιπόν τις επιλογές σου 6. Άρα λοιπόν στην δεύτερη περίπτωση με ένα δεδομένο παραπάνω που έβαλες, πρόσθεσες δηλαδή ένα χρώμα στην παλέτα σου, άρα πρόσθεσες ένα δεδομένο στην παλέτα του εγκεφάλου σου, κατάφερες να διπλασιάσεις τις επιλογές σου. Κοίτα τώρα πως διαμορφώνεται ο κύκλος της επιτυχίας.
Διπλάσιες επιλογές σημαίνει διπλάσιες δράσεις.
Διπλάσιες δράσεις σημαίνει διπλάσια αποτελέσματα.
Διπλάσια αποτελέσματα σημαίνει ακόμα πιο ισχυρό πιστεύω.
Μεγαλύτερο πιστεύω σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη πρόσβαση στο δυναμικό.
Και αν το πάρεις αυτό αναλογικά, κάθε φορά που προσθέτεις ένα δεδομένο να διπλασιάζεις τις δράσεις σου, αν το δεις πολλαπλασιαστικά, σε 6 μήνες από τώρα εάν προσθέσεις ένα πράγμα, την εκπαίδευση για να βάλεις καινούργια δεδομένα σε αυτά που ήδη γνωρίζεις, σε 6 μήνες από τώρα θα έχεις μια εξαιρετική ζωή σε όλους τους τομείς. Αρκεί να είσαι συνεπής και κάθε μέρα να κάνεις κάτι από λίγο και ο κύκλος της επιτυχίας θα δουλέψει για εσένα.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος και μπορείς να καταφέρεις τα πάντα, αρκεί να έχεις ένα όραμα για την ζωή σου και να προσθέτεις εκπαίδευση σε αυτά που δεν ξέρεις ότι μπορείς να κάνεις, αλλά και σε αυτά που ξέρεις ότι μπορείς να κάνεις. Πίστεψε με υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορείς να προσθέσεις έτσι ώστε να έχεις μια εξαιρετική νοοτροπία, μια εξαιρετική δράση και μια εξαιρετική ζωή. Τόσο εξαιρετική, όσο εξαιρετικός είσαι κι εσύ.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Πιστεύω ακράδαντα πώς όλοι οι άνθρωποι έχουμε κάποια αποτελέσματα στην ζωή μας. Είτε είναι καλά, είτε είναι κακά, είτε μας αρέσουν, είτε δεν μας αρέσουν, όποια κι αν είναι αυτά.. Από τι προέρχονται όμως τα αποτελέσματα μας αυτά;
Είναι το αποτέλεσμα από τις πληροφορίες που έχουμε μέσα στο κεφάλι μας.
Είναι το αποτέλεσμα των πεποιθήσεων μας.
Είναι το αποτέλεσμα των αξιών μας.
Είναι το αποτέλεσμα των φίλτρων που υπάρχουν μέσα στο κεφάλι μας.
Σκέψου λίγο.. Ποια είναι τα αποτελέσματα τα οποία έχεις; Άσχετα με το αν σου αρέσουν ή δεν σου αρέσουν, με το αν συμφωνείς, αν θα μπορούσες κάτι παραπάνω.. Ότι κι αν είναι αυτό. Ποια είναι τα αποτελέσματα που έχεις;
Και τώρα θέλω να πας πίσω, πίσω στο παρελθόν, και να δεις πόσο διαφορετικά είναι από αυτά που έμαθες από τους γονείς σου, τους δασκάλους σου, των πρώτων φίλων που ήρθες σε επαφή, της γειτονιάς σου, της χώρας σου, της περιοχής σου, της θρησκείας σου, σε ότι κι αν πιστεύεις, των πολιτικών σου πεποιθήσεων κλπ.
Είμαι σίγουρος, ακόμα και αν δεν σε ξέρω, ότι δεν υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά. Και αν πραγματικά είσαι από τους ανθρώπους που έχεις μεγάλη διαφορά τότε φαντάζομαι ότι δύο πράγματα συμβαίνουν.. Ή έχεις δουλέψει πολύ με τον εαυτό σου ή μπορεί να μην έχεις πολύ καλή επίγνωση των πληροφοριών που έλαβες και το τι συμβαίνει αυτή την στιγμή στην ζωή σου.
Τώρα έχω μια άλλη ερώτηση για εσένα: Αν είχες μεγαλώσει σε μια άλλη χώρα, με άλλους γονείς, σε άλλη γειτονιά, με άλλους δασκάλους, σε άλλη κοινωνία, σε άλλη κουλτούρα και είχες άλλα βιώματα, θα είχες τα ίδια αποτελέσματα που έχεις τώρα;
“Ποιος ξέρει..” θα μου πεις.. Το πιο πιθανό όμως είναι πως όχι. Και είναι λογικό γιατί η πληροφορία με την οποία έρχομαι σε επαφή ως ένα βαθμό θα με καθορίσει και επειδή δεν είμαστε παθητικά όντα θα με καθορίσει αναλογικά με το πώς εγώ θα την αντιληφθώ.
Συμφωνούμε λοιπόν ότι πάνω κάτω τα αποτελέσματα που έχουμε τώρα στην ζωή μας εξαρτώνται από τις προσλαμβάνουσες που ήρθαμε σε επαφή σε μικρότερες ηλικίες. Έτσι λοιπόν εφόσον είναι αυτό που γνωρίζουμε πάνω κάτω αυτό κάνουμε.
Να φέρω και ένα παράδειγμα εδώ:
Υπάρχουν τρία είδη γνώσης. Το πρώτο είναι αυτό που ξέρουμε ότι ξέρουμε, π.χ. ξέρω ότι μπορώ να πάρω στα χέρια μου το κινητό και να το χρησιμοποιήσω. Υπάρχει άλλη μία γνώση με την οποία ξέρω αυτά που δεν ξέρω, δηλαδή γνωρίζω ότι δεν ξέρω να πιλοτάρω ένα αεροπλάνο. Υπάρχει όμως και μία τρίτη γνώση, που είναι αυτά που δεν ξέρω ότι δεν ξέρω. Δηλαδή είναι εκείνη η γνώση που καταρχήν είναι η μεγαλύτερη, η περισσότερη, και κατά δεύτερον καθορίζει την ζωή μας και δεν φανταζόμαστε καν ότι υπάρχει.
Πάμε λίγο να τα συνδυάσουμε όλα αυτά μαζί.
Συμφωνούμε λοιπόν ότι τα αποτελέσματα που έχεις τώρα στην ζωή σου εξαρτώνται από τις πληροφορίες που έλαβες και το πως τις αντιλήφθηκες σε μικρότερη ηλικία. Αν ήσουν σε επαφή με άλλες πληροφορίες θα είχες κάποια άλλα αποτελέσματα στην ζωή σου τώρα. Ας δούμε κάτι άλλο τώρα: Αν δεν ήξερες καθόλου τα χρώματα και σε μάθαινα εγώ, και σου έλεγα ότι τα μοναδικά χρώματα που υπάρχουν είναι το κόκκινο και το μπλε, τότε φαντάζομαι πως θα περνούσες όλη σου την ζωή ζωγραφίζοντας με ένα κόκκινο και ένα μπλε. Και αν δεν το έκανες εσύ το κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι και το ξέρεις.
Τι θέλω να πω; Δεν σημαίνει ότι δεν είσαι ικανός.. Δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς κάτι παραπάνω.. Δεν σημαίνει ότι δεν αξίζεις.. Αυτό που σημαίνει είναι το εξής, ότι ίσως δεν έψαξες να αναζητήσεις μήπως υπάρχουν και άλλα χρώματα.
Έτσι λοιπόν μέσα από αυτό το video αυτό που θα ήθελα να σε ρωτήσω είναι το εξής: Έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν η ζωή που ζεις τώρα είναι απλά απόρροια όλων αυτών που έχεις μάθει και ως τώρα δεν έχεις αναζητήσει αυτό το κάτι παραπάνω, αυτό το κάτι διαφορετικό, το οποίο θα σου έδινε την ζωή που θέλεις και αξίζεις; Μήπως τελικά τα αποτελέσματα της ζωής σου δεν εξαρτώνται μόνο από το τι έχεις κάνει και τι δεν έχεις κάνει; Αυτό είναι το ένα κομμάτι γιατί αυτό το κομμάτι εξαρτάται από αυτό που ήξερες ότι ισχύει ή δεν ισχύει.
Άρα λοιπόν εάν στην ζωή σου δεν έχεις αυτά που θέλεις, είτε σε προσωπικό, είτε σε συναισθηματικό, είτε σε οικονομικό επίπεδο, τότε άρχισε να αναζητάς όλα αυτά τα οποία δεν γνωρίζεις καν ότι υπάρχουν.
Και εδώ υπάρχει ένα μυστικό. Το πρώτο που θα συμβεί είναι το εξής: Όταν θα γνωρίσεις μια πληροφορία, το πρώτο που θα πει ο εγκέφαλος είναι “Αποκλείεται, εγώ το ξέρω, δεν γίνεται.”
Σταμάτησε, κάνε ένα βήμα πίσω, και απλά πάρε την πληροφορία και άστην να υπάρχει μέσα σου. Γιατί αυτή η πληροφορία κάποια στιγμή στο μέλλον θα δέσει με μια άλλη πληροφορία και με μια άλλη και με μια άλλη και με μια άλλη και τότε θα έχεις την αλήθεια. Την δικιά σου αλήθεια.
Και τότε θα μπορείς να ζήσεις την ζωή που θέλεις. Την ζωή που αξίζεις. Γιατί μπορεί να συμβεί. Το μόνο που χρειάζεται ξέρεις τι είναι; Να κάνουμε ένα βήμα πίσω από την καθημερινότητα που έχουμε μάθει να ζούμε, την γρήγορη καθημερινότητα πολλές φορές, και να αρχίσουμε να ψάχνουμε όλα αυτά που δεν ξέρουμε ότι υπάρχουν. Γιατί εκεί είναι η πραγματική αλήθεια και εκεί είναι η ζωή που αναζητάμε όλοι οι άνθρωποι. Είναι το φως του καθενός. Είναι η αλήθεια του καθενός. Είναι εκεί που ηρεμεί η ψυχή του ανθρώπου.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος.. Είσαι ένας μοναδικός άνθρωπος..
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Σήμερα θα ήθελα να μιλήσουμε για μία αρετή η οποία μου άλλαξε την ζωή. Βέβαια, άργησα να την αντιληφθώ. Την είχα ακούσει. Νόμιζα πως την ήξερα. Αλλά δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ. Ποτέ δεν γίναμε φίλοι.
Και ξέρεις τι συμβαίνει; Όταν δεν γίνεσαι φίλος με τα πράγματα τότε δεν μπορείς να τα απολαύσεις. Δεν μπορείς να ωφεληθείς από αυτά.
Και είναι πολύ λογικό. Γιατί, σκέψου το, αν κάποιος δεν είναι φίλος μαζί σου θα του δώσεις το μέγιστο του εαυτού σου; Θα κάνεις αυτά που θα έκανες για έναν άνθρωπο που θεωρείς φίλο σου;
Κάπως έτσι είναι τα πράγματα στην ζωή. Όλα συσχετίζονται. Και πρέπει να μάθουμε να συσχετιζόμαστε. Πρέπει να μάθουμε να αποδεχόμαστε. Πρέπει να μάθουμε να συμφιλιωνόμαστε. Γιατί μόνο όταν μάθουμε να δημιουργούμε καλές και βαθιές σχέσεις, τότε και μόνο μπορούμε να απολαύσουμε τους άλλους ανθρώπους, τις καταστάσεις, τα πάντα. Αλλιώς θα είμαι σε μια συνεχή διαμάχη. Κόντρα.
Είμαι ένας άνθρωπος που όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα βιαζόμουν. Ήθελα να κάνω τα πράγματα γρήγορα. Ο τρόπος που δούλευα, που ζούσα, που υπήρχα, ήταν μονίμως μια ταχύτητα.
Ήμουν το παιδί της πόλης. Για την ακρίβεια η Αθήνα είχε πολύ αργούς ρυθμούς για εμένα. Νέα Υόρκη, Λονδίνο, ίσα ίσα με προλαβαίνανε. Γιατί; Γιατί έτσι έμαθα. Έτσι συνήθισα τον εαυτό μου. Έτσι με εκπαίδευσα. Έμαθα ότι πρέπει να κάνω αυτό γρήγορα και το άλλο και το άλλο και να προλάβω και εκείνο και το επόμενο.. Η υπομονή ήταν μια άγνωστη λέξη για εμένα.
Θυμάμαι πήγαινα ταξίδι – εκδρομή και βιαζόμουν να φτάσω. Μου λέγανε για την διαδρομή, αυτό που έκανε και ο Οδυσσέας, αλλά δεν μπορούσα να το καταλάβω. Τους έλεγα “Για εμένα δεν έχει νόημα η διαδρομή, έχει νόημα το αποτέλεσμα”. Και ήμουν σε μια συνεχή ανυπομονησία.
Αλλά ξέρεις αν κάτι δεν μπορούμε να το καταλάβουμε μόνοι μας οι άνθρωποι το φέρνει η ζωή. Έτσι λοιπόν μέσα σε όλη αυτή την διαδικασία αυτό που παρατηρούσα ήταν το εξής: Καθώς εγώ προσπαθούσα και έκανα τα πράγματα όλο και πιο γρήγορα τα αποτελέσματα ερχόντουσαν όλο και πιο αργά. Και λέω “Πώς γίνεται αυτό;”.
Μέχρι που κάποια στιγμή, σε ένα σεμινάριο που είχα πάει, άκουσα μια πολύ ωραία παραβολή από έναν δάσκαλο ρητορικής, τον συνονόματο μου Μανώλη, καλή του ώρα.
Υπήρχαν, λοιπόν, δύο ξυλοκόποι. Τους ζητήθηκε να κόβουν δέντρα. Όπως καταλαβαίνεις ο ένας για να πάρει έναν καλύτερο μισθό είπε “Εγώ μπορώ να κόβω πενήντα δέντρα την ημέρα”. Ο άλλος είπε “Εγώ μπορώ να κόβω μόνο δέκα δέντρα την ημέρα”. Και ξεκίνησαν λοιπόν. Και ο καθένας πληρωνόταν γι' αυτό που μπορούσε να κάνει. Ο γρήγορος ξυλοκόπος, έκοβε έκοβε έκοβε ασταμάτητα. Πενήντα δέντρα την ημέρα. Την πρώτη μέρα, την δεύτερη, την τρίτη.. Ο δεύτερος.. έκοβε αργά και χωρίς βιασύνη.. Ο καιρός πέρασε και μετά από τρεις μήνες ξέρεις τι συνέβη; Ο δεύτερος ξυλοκόπος είχε κόψει πολλά περισσότερα δέντρα από τον πρώτο. Γιατί; Γιατί είχε τον χρόνο να ακονίσει το τσεκούρι του με αποτέλεσμα να είναι πολύ πιο παραγωγικός με πολύ λιγότερο χρόνο εργασίας.
Κάποια στιγμή λοιπόν, σε έναν ψυχολόγο που είχα πάει, πολλά χρόνια πριν, μου είχε πει μια πολύ ωραία κουβέντα που πάλι δεν την είχα καταλάβει τότε. Μου έλεγε “Αν θέλεις να βγάλεις χρήματα σταμάτα να δουλεύεις”. Και δεν το κατάλαβα. Και του λέω “Κάτσε ρε φίλε, εσύ δεν δουλεύεις;”.
Και όμως είχε δίκιο. Γιατί αν σκεφτείς και αν πάμε πίσω και στην Αρχαία Ελλάδα όλοι αυτοί οι άνθρωποι που φιλοσόφησαν τι έκαναν; Είχαν χρόνο να σκεφτούν. Το μυαλό δουλεύει με αυτό τον τρόπο.
Έτσι λοιπόν τι θέλω να σου πω; Αυτό που θέλω να σου πω είναι το εξής: Άρχισε να παρατηρείς το πόσο γρήγορα κινείσαι σε σχέση με αυτό που κάνεις. Έχεις χρόνο να σκεφτείς; Αν όχι; Βάλε μια παύση και άρχισε να σκέφτεσαι.
Όμως σε αυτό το σημείο θέλω να σε ρωτήσω το εξής: Ποια είναι αυτή η αρετή που αν αναπτύξουν οι άνθρωποι - και την οποία την αναπτύσσω, δεν την έχω αναπτύξει ακόμη, απλώς έχω αρχίσει να βλέπω τα οφέλη της και μου αρέσει αυτό – μπορεί να τους προσφέρει πολλά δώρα και οφέλη;
Είναι η αρετή της υπομονής. Από τότε που άρχισα να βάζω την υπομονή (επαναλαμβάνω, θέλω πολύ δουλειά ακόμα αλλά είμαι σε καλό δρόμο) πρακτικά στην ζωή μου, η ζωή μου άρχισε να αλλάζει. Τα αποτελέσματα μου είναι καλύτερα γιατί είμαι πιο παραγωγικός αλλά το σημαντικότερο είναι πως είναι πιο ξεκούραστο το σώμα μου, η ψυχή μου και το μυαλό μου.
Έτσι λοιπόν παρατήρησε πόσο υπομονετικός είσαι; Αν τα πράγματα δεν συμβαίνουν όπως θα ήθελες να συμβούν ή στους χρόνους που θα ήθελες να συμβούν τότε κάνε ένα βήμα πίσω, δες τι μπορείς να μάθεις, δες τι άλλο μπορείς να κάνεις, δες μήπως πήγες να αποκλίνεις από αυτό που πήγες να κάνεις.
Γιατί κάποιες φορές υπάρχει μια συνειδητότητα η οποία είναι δικιά μας και πολύ πιο σοφή από εμάς, και δεν την ακούμε και μέσα από αυτά τα παραδείγματα της ζωής μας δίνεται η ευκαιρία. Εσύ τι θα κάνεις; Θα επιλέξεις να αδράξεις αυτή την ευκαιρία και να πας παρακάτω ή θα προσκολλήσεις στον παλιό εαυτό που το μόνο που κάνει είναι να σε οδηγεί σε τοίχους που πονάνε όταν έρχεσαι σε επαφή μαζί τους; Ο καθένας επιλέγει πως θα στρώσει.
Να θυμάσαι πως όλοι οι άνθρωποι γεννηθήκαμε για να ζήσουμε μια όμορφη ζωή. Μια γαλήνια ζωή. Μια χαρούμενη ζωή.
Είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, προσωπικά με απασχόλησε πάρα πολλά χρόνια, και βλέπω ότι στην καθημερινότητα απασχολεί πάρα μα πάρα πολλούς ανθρώπους. Ίσως κι εσένα.
Ακούμε λοιπόν, βλέπουμε, διαβάζουμε, συμμετέχουμε, παρατηρούμε άλλους ανθρώπους, που λένε “Πρέπει να ξυπνάς 5 το πρωί”, “Πρέπει να τρως τέλεια. Να έχεις μια εξαιρετική διατροφή”, “Πρέπει να κάνεις γυμναστική”, “Πρέπει να συμπεριφέρεσαι έτσι..”, πρέπει το ένα.. πρέπει το άλλο.. πρέπει το παράλλο..
Και οι άνθρωποι μπαίνουμε σε μία καθημερινότητα να πιέζουμε τον εαυτό μας ώστε να κάνουμε το ένα, να κάνουμε το άλλο, αλλά αυτό δεν μας δίνει την χαρά και τα επίπεδα ευτυχίας που θέλουμε στην καθημερινότητα μας.
Η ερώτηση μου λοιπόν είναι η εξής: Πόσο υγιεινό είναι για την ευτυχία μας το να κάνουμε πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να τα υποστηρίξουμε, όσο καλά κι αν είναι;
Η απάντηση είναι: Καθόλου
Έρευνες λοιπόν έχουν δείξει πως το να βγαίνεις και να τρέχεις τρεις φορές την εβδομάδα από μία ώρα, να κάνεις τζόκινγκ ή οτιδήποτε, εάν δεν νιώθεις καλά σε αυτό που κάνεις τότε δεν έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Και δεν εννοώ στο σώμα σου, γιατί το σώμα αντικειμενικά άμα το γυμνάσεις θα αποκτήσει τα κιλά, τον μεταβολισμό που θα ενισχυθεί κ.ο. Μιλάω σε ένα ευρύτερο πεδίο.
Άρα λοιπόν σημείωσε πως ότι και να κάνεις για να έχει τα αποτελέσματα τα οποία θέλεις πρέπει να το ευχαριστιέσαι.
Τώρα εδώ γεννιέται μια άλλη ερώτηση: “Βρε Μάνο, ok, καλά τα λες κι έτσι είναι γιατί το βλέπω στην καθημερινότητα μου αλλά αν κάνω αυτά που μου αρέσουν θα τρώω φαγητά ότι να΄ναι, θα συμπεριφέρομαι όπως να' ναι, δεν θα πηγαίνω δουλειά, δεν θα κάνω το ένα, δεν θα κάνω το άλλο.”
Υπέροχα! Και τώρα το επόμενο βήμα: Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει που πηγαίνουν χρόνια στους διατροφολόγους και κάνουν την χ, την ψ, την ω, όλες τις διατροφές.. και δεν κατάφεραν να χάσουν κιλά; Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει κι έχουν προσπαθήσει να αυξήσουν τα οικονομικά τους κάνοντας χίλιες δύό προσπάθειες και δεν τα έχουν καταφέρει; Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει προσπαθώντας να φτιάξουν την σχέση τους και έχουν προσπαθήσει σε σημείο που δεν φαντάζεσαι, βιβλία, σεμινάρια, και δεν τα έχουν καταφέρει; Ποιος είναι ο λόγος;
Κι εδώ είναι το μεγάλο μυστικό που μπορεί να μεταμορφώσει την ζωή όλων των ανθρώπων:
Το πρώτο δεδομένο λοιπόν είναι ότι πρέπει να κάνουμε τα πράγματα που ευχαριστιόμαστε. Αν τώρα ένα πράγμα χρειάζεται να το κάνουμε γιατί είναι για το καλό μας αλλά δεν το ευχαριστιόμαστε, προτού πάμε να το κάνουμε τι χρειάζεται να συμβεί; Πρέπει να αλλάξουμε την συναισθηματική κατάσταση μέσα μας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να το υποστηρίξουμε.
Δηλαδή, για ποιον λόγο οι άνθρωποι χάνουν κιλά και ξαναγυρνούν εκεί που ήταν και πολλές φορές γίνονται ακόμα περισσότερα; Για τον εξής λόγο: Έβαλαν την δύναμη της θέλησης, έβαλαν τα δυνατά τους, ακολούθησαν μια διατροφή, το σώμα τους ανταποκρίθηκε και πέτυχαν τον στόχο. Αν όμως αυτό δεν βγαίνει από μέσα μας και είναι μια εξωτερική πίεση τότε είναι θέμα χρόνου να αντιδράσει το μυαλό μου, να αντιδράσει το σώμα μου, να αντιδράσει η καρδιά μου, να αντιδράσει όλο μου το είναι.
Άρα λοιπόν το μυστικό ποιο είναι; Ότι κι αν θέλεις να κάνεις χρειάζεται να βγαίνει από μέσα σου. Να δουλεύεις με το μέσα σου.
“Και πώς μπορώ Μάνο να αλλάξω τον συναισθηματικό μου κόσμο;” Κι εδώ έρχεται η δουλειά με τον εαυτό μου που σχετίζεται άμεσα με την συνειδητότητα μου, την επίγνωση μου και τις γνώσεις που έχω να μπορώ να κάνω αλλαγές σε ένα πολύ βαθύτερο επίπεδο που θα μπορούν να υποστηρίξουν τις συμπεριφορές που θέλω και να έχω εξαιρετικά αποτελέσματα, δηλαδή ισορροπία και σε προσωπικό και σε συναισθηματικό και σε οικονομικό επίπεδο.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Θα πω μια λέξη και πιστεύω ότι θα συνεννοηθούμε:
Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα
Είμαι σε σεμινάρια και ρωτώ “Πόσοι έχετε μια ιδέα και κάτι θέλετε να κάνετε στην ζωή σας;”. Σηκώνουν σχεδόν όλοι τα χέρια τους. “Πόσοι άνθρωποι την κάνατε;”.. Κανένα χέρι. Γιατί;
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να φλερτάρουν, θέλουν να κάνουν πράγματα στην ζωή τους, να ζωγραφίσουν, να παίξουν, να διασκεδάσουν, να γνωρίσουν, να φλερτάρουν, να επικοινωνήσουν, να δημιουργήσουν, να.. να.. να.. αλλά μόνο ελάχιστοι φέρνουν αποτελέσματα. Γιατί;
Υπάρχουν δύο λόγοι:
Πρώτον γιατί ελάχιστοι ξεκινούν και δεύτερον γιατί ελάχιστοι από τους ελάχιστους που ξεκινούν ολοκληρώνουν.
Άρα λοιπόν αυτό που λέμε ότι το 1% των ανθρώπων πετυχαίνει δεν είναι γιατί στους 100 που θα προσπαθήσουν ο ένας θα πετύχει. Είναι γιατί συνήθως λιγότερο από το 1% θα ξεκινήσει και θα ολοκληρώσει από αυτούς τους ανθρώπους που είχαν μια ιδέα.
“Είμαι αναβλητικός”. Ok.. Και τι είναι αναβλητικότητα;
Τις προάλλες ήμουν με ένα στέλεχος της Εθνικής Ασφαλιστικής και μου λέει “Έχω αναβλητικότητα”. Ok.. Ξέρεις τι αναρωτήθηκα εκείνη την στιγμή;
Αναρωτήθηκα τα παρακάτω:
Αν είσαι αναβλητικός, πραγματικά αναβλητικός, γιατί η αναβλητικότητα σου δεν αναβάλλει τον να αναβάλλεις να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις;
Γιατί λειτουργεί προς την μία κατεύθυνση και όχι προς την άλλη;
Τελικά μήπως δεν είσαι αναβλητικός;
Μήπως πίσω από την αναβλητικότητα κρύβεται κάτι άλλο;
Μήπως πίσω από την αναβλητικότητα που προφανώς κρύβεται κάτι άλλο βολεύεσαι;
Δεν έχεις λόγους; Δεν έχεις κίνητρα να κάνεις κάτι;
Μήπως θέλεις ασυνείδητα να χειραγωγείς τους άλλους ανθρώπους και να κάνουν αυτό που εσύ βαριέσαι να κάνεις;
Ή κάτι άλλο που ενδεχομένως δεν το έχω σκεφτεί;
Μήπως είναι ένα σημάδι ότι κάτι πρέπει να μάθεις για να ξεκινήσεις; Γιατί αν μου έλεγες αυτή την στιγμή πήγαινε οδήγησε ένα αεροπλάνο θα σου έλεγα “Δεν πάω να το κάνω”. Είμαι αναβλητικός; Όχι. Απλά έχω επίγνωση το τι μπορεί να με κρατήσει ζωντανό και τι όχι.
Άρα λοιπόν μήπως είναι ένα σημάδι ότι κάτι πρέπει να μάθεις, κάτι πρέπει να σκεφτείς, κάτι πρέπει να βελτιώσεις, πρέπει να εξελιχθείς για να κάνεις πράγματα;
Και που θέλω να καταλήξω; Πολλές φορές υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες βάζουμε μια ταμπέλα και τελικά ο εγκέφαλος δεν ανταποκρίνεται στις καταστάσεις αλλά στην ταμπέλα που εμείς επιλέξαμε να βάλουμε σε αυτή την κατάσταση.
Άρα λοιπόν εάν δεν ήσουν αναβλητικός τι άλλο θα μπορούσες να ήσουν; Αν δεν είχες αυτή την συμπεριφορά, να μην κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις αλλά να κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις τι άλλες επιλογές θα είχες να κάνεις; Και μόλις βάλεις αυτές τις επιλογές, τι σε εμποδίζει να τις εφαρμόζεις αυτές τις επιλογές; Και πήγαινε να δουλέψεις αυτό ακριβώς.
Και ξαφνικά θα σου έρθει εκείνη η ιδέα που θα σου αλλάξει την ζωή. Γιατί δεν χρειάζεται να προσπαθείς πολύ. Χρειάζεται να προσπαθείς με τον κατάλληλο τρόπο. Να θυμάσαι λοιπόν ότι οποιοδήποτε συναίσθημα, οποιαδήποτε κατάσταση, δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Απλώς είναι μια μορφή ενέργειας και τελικά ο τρόπος που εσύ θα το διαχειριστείς θα το διαμορφώσουν σε καλό ή κακό.
Μάθε λοιπόν να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις.. Μάθε να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα σου.. Απομυθοποίησε αυτούς τους “δράκους” του στιλ “Α! Αυτό είναι κακό”, “Είναι θυμός”, “Είναι ενοχές”, “Είναι αναβλητικότητα” κλπ. Γιατί αυτό είναι που δημιουργεί το πρόβλημα και το εμπόδιο.. Ο μύθος. Το τι είναι κάτι, παρά αυτό που είναι από μόνο του.
Θυμάμαι παλιά, όταν ήμασταν παιδιά, μιλάγαμε και λέγαμε για ένα σπίτι ότι είναι στοιχειωμένο και ότι έχει φαντάσματα και δεν πηγαίναμε μέσα. Ήταν και χειμώνας και φυσούσε και ανοιγόκλειναν τα παράθυρα και λέγαμε “Οοοοο φαντάσματα”. Και δεν πήγαινε κανένας. Γιατί; Γιατί βλέπαμε φαντάσματα.
Μην δημιουργείς φαντάσματα τα οποία δεν υπάρχουν. Γιατί το μυαλό δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που ισχύει. Ανταποκρίνεται σε αυτό που του λέω εγώ ότι ισχύει, ότι είναι πραγματικότητα.
Άρα λοιπόν εάν στο τέλος της ημέρας θυμάσαι ότι το μυαλό μας δεν είναι τίποτα άλλο από ένας υπολογιστής που εσύ τον προγραμματίζεις πώς να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα όλη η ζωή σου θα αλλάξει. Γιατί τα πράγματα είναι απλά.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος.. μοναδικός.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Για ποιον λόγο κάποιοι άνθρωποι είναι περισσότερο αλτρουιστές από κάποιους άλλους;
Αυτή η ερώτηση άρχισε να ταλανίζεται μέσα στο μυαλό μου όταν ήμουν στο εξωτερικό, σε σεμινάρια, και έβλεπες ανθρώπους που για 7, 10, 15 ημέρες, έχουν αφήσει τις δουλειές τους, τις επιχειρήσεις τους, πληρώνουν ξενοδοχεία, τα φαγητά τους, τις διαμονές τους, τα πάντα, προκειμένου να πάνε να υπηρετήσουν κάποιους άλλους ανθρώπους.
Υπάρχουν σεμινάρια στα οποία πραγματικά οι άνθρωποι θυσιάζουν μέρος της ζωής τους για να βοηθήσουν άλλους. Υπάρχει το “Χαμόγελο του Παιδιού”, υπάρχει το “Make A Wish” που ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των εργασιών διεκπεραιώνεται από εθελοντές.
Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν κάποιον άλλον άνθρωπο να πονάει και δεν ασχολούνται, δεν τους νοιάζει, δεν τους λέει κάτι.
Και η ερώτηση είναι για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό;
Το ένα κομμάτι έχει να κάνει με το ψυχολογικό υπόβαθρο και με κάποια πράγματα που έχουν να κάνουν με αξίες, πεποιθήσεις κ.ο. Ένα άλλο κομμάτι όμως έχει να κάνει με το εξής: Οι άνθρωποι που είναι περισσότερο αλτρουιστές είναι οι άνθρωποι που η αμυγδαλή τους είναι 18-20% μεγαλύτερη από την αμυγδαλή των ανθρώπων που είναι λιγότερο αλτρουιστές. Αμυγδαλή είναι ένας αδένας στον εγκέφαλο και ας πούμε ότι έχει να κάνει με το κέντρο του φόβου.
Τι σημαίνει λοιπόν αυτό; Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν μικρότερη αμυγδαλή δεν λαμβάνουν τα ίδια σημάδια φόβου όπως λαμβάνουν οι άλλοι άνθρωποι. Επίσης η αμυγδαλή μπορεί να είναι ανενεργή ή να μην είναι τόσο ενεργή όσο είναι για τους άλλους ανθρώπους. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν εγώ δεν λάβω το σημάδι του φόβου για την δική σου ζωή, όπως καταλαβαίνεις δεν κινητοποιείται εκείνο το σύστημα μέσα μου για να πάω να σε βοηθήσω.
Αυτό όμως να το συνδυάσουμε μαζί με κάτι ακόμα. Να το συνδυάσουμε με το πως ο κάθε άνθρωπος είναι στο κέντρο του. Δηλαδή “εγωιστής”. Όσο λοιπόν πιο πολύ κάποιος είναι στο κέντρο του, και δεν είναι προσανατολισμένος προς τους άλλους ανθρώπους, τόσο λιγότερο κινητοποιείται για να βοηθήσει άλλους ανθρώπους. Ενώ όσο δεν είναι τόσο στο κέντρο του και είναι προσανατολισμένος στους άλλους ανθρώπους είναι πολύ πιο εύκολο να πάει και να βοηθήσει τους άλλους ανθρώπους.
Τώρα αυτό στην καθημερινότητα τι σημαίνει; Οι άνθρωποι που η αμυγδαλή τους είναι μεγαλύτερη από τους άλλους ανθρώπους όπως καταλαβαίνεις βιώνουν πιο εύκολα το συναίσθημα του φόβου και ως αποτέλεσμα αυτού αλλάζει η συμπεριφορά τους στην καθημερινότητα σε σχέση με ένα ίδιο γεγονός κ.ο.
Να κάνω μια παρένθεση: Σίγουρα όπως λέμε υπάρχει σωματοδομή για να τρέξει κάποιος μαραθώνιο, και άλλος άνθρωπος έχει την σωματοδομή για να τρέξει 100άρι, έτσι και μέσα στον εγκέφαλο υπάρχει μια δομή που εξυπηρετεί συγκεκριμένες συμπεριφορές για συγκεκριμένους λόγους. Άλλη υπόθεση. Όμως τι γίνεται αν η δομή σου, ή η δομή κάποιων ανθρώπων, είναι αυτή η δομή που μπορεί πολύ πιο εύκολα να παραχθεί ο φόβος; Μείνε ήσυχος. Για όλους τους ανθρώπους μπορεί να υπάρξει αλλαγή, όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν αυτό που νιώθουν ή το πόσο εύκολα το νιώθουν ή ποια είναι η ένταση που το νιώθουν. Το μόνο που χρειάζεται είναι παραπάνω δουλειά από τους άλλους ανθρώπους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Τώρα από την άλλη πλευρά του νομίσματος μην νομίζεις ότι κι αυτός που δεν βιώνει φόβο ή είναι πάρα πολύ ανενεργός ο φόβος του καταλαβαίνει. Για παράδειγμα υπάρχει άνθρωπος ο οποίος χώρισε γιατί δεν μπορούσε να νιώσει όλο αυτό που συνέβαινε στην οικογένεια του. Οπότε θέλω να σου πω χρειάζεται να υπάρχει μια ισορροπία.
Τώρα αν είσαι από τους ανθρώπους που είσαι τελείως ανενεργός ενδεχομένως να είναι πιο δύσκολο να το καταλάβεις από τους ανθρώπους που είναι πολύ ενεργοί. Όπως και να έχει παρατήρησε τα αποτελέσματα σου, παρατήρησε πως αντιδράς, διεύρυνε την συνειδητότητα σου, την επίγνωση σου και προχώρα στην ζωή σου δουλεύοντας με τον εαυτό σου, δουλεύοντας τα όνειρα σου. Και όλα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Θυμάμαι τον εαυτό μου πολλά χρόνια πριν, περίπου στα 16 με 17, να διαβάζω βιβλία ψυχολογίας γιατί αναζητούσα το πώς μπορώ να είμαι ευτυχισμένος. Έβλεπα τα άλλα παιδάκια έξω στην γειτονιά να παίζουν, να διασκεδάζουν, να γελάνε, να είναι όλοι μαζί, αλλά εγώ μόνος σε μια γωνιά. Γιατί; Δεν παίζει ρόλο. Σημασία είχε πως δεν ήμουν ευτυχισμένος. Αυτό βέβαια είχε ένα καλό. Ποιο ήταν αυτό; Ότι από μικρό παιδί διάβαζα βιβλία ψυχολογίας προκειμένου να μάθω τι χρειάζεται να κάνω επιτέλους για να νιώσω αυτή την ευτυχία μέσα μου;
Διάβασε, διάβασε, διάβασε, διάβασε, διάβασε, δεν μου έμεινε χρόνος για να δω τηλεόραση. Έτσι λοιπόν αν έχει υπάρξει ένα καλό από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι στην ζωή μου δεν είδα ποτέ τηλεόραση. Ακόμα και τώρα στο σπίτι μου δεν έχω τηλεόραση. Γιατί είναι έξω από τις συνήθειες μου.
Όμως ας επιστρέψω στο θέμα. Αναζητούσα να βρω τι είναι ευτυχία. Πώς μπορώ να είμαι ευτυχισμένος. Γιατί, αν θέλεις, στο τέλος της ημέρας ότι και να κάνεις το κάνεις για να είσαι ευτυχισμένος. Κι εσύ, κι εγώ και όλοι μας. Ή για να μην βιώσουμε κάτι δυσάρεστο. Δηλαδή, πάλι για να είμαστε ευτυχισμένοι.
Περνώντας μέσα από πάρα πολλές θεωρίες, ψυχοθεραπεία, ψυχανάλυση, ομάδες, coaches, ενεργειακούς θεραπευτές, ότι μπορείς να φανταστείς, άρχισα να συνειδητοποιώ το εξής: ότι αυτό που βιώνεις τώρα δεν είναι απαραίτητα μια συνειδητή δική σου επιλογή. Και ως ένα σημείο, αν έχεις προσπαθήσει πάρα πολύ και δεν τα έχεις καταφέρει, μπορεί να έχεις και δίκιο. Δεν φταίνε ούτε οι θεραπευτές σου, δεν ευθύνεσαι ούτε εσύ απαραίτητα.
Είναι μια διαδικασία πολλές φορές που χρειάζεται να είσαι πολύ βαθιά γνώστης αυτής για να μπορέσεις να την διαχειριστείς και να φτάσεις στην απέναντι όχθη. Έτσι λοιπόν θέλω να θυμάσαι πως αυτό που βιώνεις τώρα, η πραγματικότητα που αντιλαμβάνεσαι τώρα, έχει να κάνει από την συνειδητότητα σου, η οποία εξαρτάται από τι; Από τα βιώματα σου βεβαίως βεβαίως, από τις γνώσεις σου, από το περιβάλλον το οικογενειακό αλλά και της χώρας που μεγάλωσες, από την θρησκεία που πιστεύεις ή δεν πιστεύεις, από τα βιβλία, τους δασκάλους, τους φίλους, την γειτονιά την οποία συναναστράφηκες.. από την γειτονιά σου. Αλλά θέλω να θυμάσαι πως υπάρχει και κάτι ανώτερο. Δεν ξέρω πως εσύ θα επιλέξεις να το ονομάσεις αλλά υπάρχει μια ανώτερη διάνοια η οποία έχει δημιουργήσει αυτό το σύμπαν και πίσω από αυτή υπάρχει μία λογική που για εμάς είναι παράλογη.
Στο τέλος την ημέρας αυτό που θέλω να σου πω είναι το εξής: Εάν δεν είσαι ευτυχισμένος.. Εάν βιώνεις κρίσεις πανικού.. Εάν βιώνεις κατάθλιψη.. Εάν βιώνεις οικονομική δυσχέρεια για μεγάλο χρονικό διάστημα Εάν βιώνεις ότι δεν μπορείς να συναναστραφείς με φίλους, με φίλες, να γνωρίσεις ανθρώπους, να έχεις έναν καλό κοινωνικό κύκλο, ή αν δεν μπορείς να κάνεις μια σχέση, να είσαι ευτυχισμένος σε αυτή την σχέση, ή ότι και να βιώνεις..
Και εάν έχεις προσπαθήσει με διάφορους θεραπευτές, με διάφορους συμβούλους, έχεις διαβάσει βιβλία, έχεις μπει μέσα σε όλο αυτό και δεν τα έχεις καταφέρει, να ξέρεις ότι υπάρχει και μία περίπτωση να μην ευθύνεσαι εσύ. Ίσως υπάρχει κάτι το οποίο είναι πάνω από εσένα, το οποίο θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε υπερνόηση, ή διάνοια, ή ανώτερη διάνοια, ή “the mind”. Ένα κεντρικός νους που ελέγχει τα πάντα. Ίσως, λέω ίσως, κάποια στιγμή πέρασε από το μυαλό μου, να είμαστε σαν τα video games. Που κάθεσαι πάνω από μια κονσόλα και παίζεις και χειρίζεσαι τον χρήστη. Έτσι λοιπόν μπορεί να είσαι το πιόνι ενός χρήστη. Μπορεί και όχι. Δεν παίζει ρόλο. Αυτό όμως που θέλω να θυμάσαι είναι πως σε όλα μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση αρκεί να ενεργοποιήσεις, αξιοποιήσεις, και διαχειριστείς με τον κατάλληλο τρόπο αυτό που συμβαίνει στην ζωή σου.
Άρα λοιπόν αυτό που βιώνεις τώρα δεν είναι αποτέλεσμα μόνο αυτού που συμβαίνει με αυτά που βλέπεις. Και να σου δώσω ένα παράδειγμα για τους λίγο πιο δύσπιστους. Τις ακτίνες του ηλίου δεν τις βλέπουμε, αλλά εάν κάτσουμε πολύ ώρα στον ήλιο θα μας βλάψουν. Είναι αρκετό αυτό σαν παράδειγμα;
Δεν σημαίνει ότι η πραγματικότητα είναι μόνο ότι μπορούμε να δούμε. Υπάρχει και κάτι άλλο το οποίο είναι πάνω από εμάς. Πίσω από εμάς. Κάπου τέλος πάντων που για κάποιον λόγο δεν μπορούμε να το δούμε. Για εμένα, προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι ο λόγος που δεν μπορούμε να τον δούμε είναι είναι γιατί δεν είμαστε έτοιμοι να το δούμε.
Άρα λοιπόν εάν θέλεις κάτι πολύ σημαντικό στην ζωή σου, σε όποιον τομέα κι αν είναι αυτό, και αν έχεις προσπαθήσει πάρα πολύ, μην κατηγορήσεις ούτε τον εαυτό σου ότι δεν τα καταφέρνεις, ούτε τους άλλους ανθρώπους. Ίσως δεν ευθύνεσαι εσύ. Ίσως να υπάρχει κάτι άλλο, αυτό που λέμε the mind, το μυαλό, η υπερνόηση, η οποία για κάποιο λόγο σε έχει προγραμματίσει με ένα συγκεκριμένο τρόπο να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα στην ζωή σου.
Τώρα τι γίνεται; Χαλαρά.. Όλα γίνονται. Εάν θέλεις λοιπόν να αλλάξεις την πραγματικότητα σου μπορείς να το κάνεις. Αρκεί να συνδεθείς με αυτή την υπερνόηση και να δεις ακριβώς τι συμβαίνει και να ξεμπλοκάρεις αυτό που πρέπει να ξεμπλοκάρεις για να συνεχίσεις παρακάτω. Τα αποτελέσματα; Απερίγραπτα. Οπότε κάντο και αν για κάποιον λόγο χρειαστείς περισσότερη βοήθεια μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος να σε βοηθήσω και να απολαύσεις το δώρο της ζωής. Το δώρο της ευτυχίας. Γιατί γεννήθηκες να είσαι ευτυχισμένος Είναι γενετήσιο σου δικαίωμα. Απόλαυσε το.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Βγαίνουμε έξω και βλέπουμε ανθρώπους να λένε “Θέλω αυτό”, “Θέλω το άλλο”, “Θέλω εκείνο”, και επειδή δεν έχουν αυτό, το άλλο ή εκείνο, στο τέλος της ημέρας τι είναι; Είναι Δυστυχισμένοι.
Και αναρωτιέμαι:
Για ποιον λόγο γίνεται αυτό;
Τι είναι αυτό που σταματάει τους ανθρώπους;
Βλέπεις λοιπόν ανθρώπους, στο ίδιο περιβάλλον, στο ίδιο σχολείο, ενδεχομένως με τις ίδιες δεξιότητες, αλλά στο τέλος της ημέρας ο ένας είναι σε ένα α' επίπεδο και ο άλλος σε ένα β' επίπεδο.
Δηλαδή, πάντα το σκεφτόμουνα, ας υποθέσουμε ότι έχουμε δύο μωράκια. Δύο μωράκια που γεννήθηκαν σήμερα. Μετά λοιπόν από 30 χρόνια το ένα μωράκι μπορεί να πεθάνει στον δρόμο και το άλλο μπορεί να ζει μια πάρα πολύ ωραία ζωή.
Ποιο είναι αυτό το σημείο, το κομβικό σημείο, που τελικά μπορεί να διαφοροποιήσει την ζωή μας και να μας πάει είτε στον ουρανό είτε στα τάρταρα;
Τι είναι αυτό λοιπόν που καθορίζει την ζωή μας;
Όπως όλοι γνωρίζουμε αυτό που καθορίζει την ζωή μας τι είναι; Είναι οι αποφάσεις μας. Όμως πάμε λίγο πιο κάτω.. Τι είναι αυτό που καθορίζει τελικά τις αποφάσεις μας; Αυτό που καθορίζει τις αποφάσεις μας είναι.. ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΜΑΣ.
Οι πιο πολλοί άνθρωποι λοιπόν, ξέρουν τι θέλουν, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, όμως κάτι τους σταματάει. Και τι είναι αυτό που τους σταματάει; Ο ΦΟΒΟΣ. Ο φόβος είτε της αποτυχίας, είτε της επιτυχίας.
Ας μείνουμε εκεί. Ξέρω, υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις, πολλά πράγματα, αλλά ας το κρατήσουμε λίγο πιο απλό, ίσα ίσα για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε σε αυτό το video.
Ο φόβος λοιπόν είναι αυτό που σταματάει όλους τους ανθρώπους να κάνουμε ή το ένα ή το άλλο.
Και η ερώτηση που τίθεται εδώ είναι η εξής:
“Μάνο, τι χρειάζεται να κάνω για να διαχειριστώ τον φόβο μου και να μπορώ να προχωρήσω στην ζωή μου;”
Θα σου δώσω μια στρατηγική η οποία είναι πάρα πολύ απλή και εξαιρετικά αποτελεσματική.
Θέλω να θυμάσαι λοιπόν ότι ο εγκέφαλος είναι πανέξυπνος, αγαπάει την συνήθεια, με αποτέλεσμα.. να μην αλλάζει εύκολα. Δεν αγαπάει πολύ τις αλλαγές. Γιατί; Γιατί είναι ένα λογισμικό όπως έχουμε ξαναπεί 2.000.000 χρόνων. Κατασκευάστηκε για να είμαστε ασφαλείς. Δεν κατασκευάστηκε, ούτε για να ζούμε σε παλάτια, ούτε για να ζούμε σε σπιταρόνες, ούτε για να κάνουμε την ζωάρα, όπως την φανταζόμαστε ειδικά εμείς εδώ, οι δυτικοί.
Άρα λοιπόν, εάν θέλεις να αξιοποιήσεις τον εγκέφαλο σου, όπως το κάθε εργαλείο, το πρώτο που χρειάζεται να κάνεις είναι να μάθεις πώς λειτουργεί. Δηλαδή, έστω ότι έχεις ένα blender. Αν δεν μάθεις πώς λειτουργεί το blender δεν θα μπορέσεις να το χρησιμοποιήσεις. Αν δεν μάθεις πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος δεν θα μπορέσεις να τον χρησιμοποιήσεις. Δεν γίνεται να μην ξέρεις πώς λειτουργεί το blender σου και να στενοχωριέσαι που δεν το αξιοποιείς. Έτσι ακριβώς είναι και με τον εγκέφαλο.
Άρα λοιπόν, παίρνουμε αυτά τα χαρακτηριστικά που έχει ο εγκέφαλος και τι κάνουμε; Τα αξιοποιούμε για να αλλάξουμε και να πετύχουμε. Πώς; Θέλω λοιπόν να βάλεις ανάμεσα στο που είσαι και που θέλεις να πας διαβαθμίσεις, αλλά να τις κάνεις πάρα πολύ μικρές. Τόσο μικρές έτσι ώστε να είναι απειροελάχιστες οι αλλαγές.
Παραδείγματος χάριν:
Το βράδυ, είτε πλύνω, είτε δεν πλύνω τα δόντια μου, είναι πολύ εύκολο, και η αλλαγή δεν είναι μια αλλαγή που να κάνει τεράστια διαφορά στην ζωή μου. Μπορώ να την υποστηρίξω. Αυτή όμως η μικρή αλλαγή σε τρία χρόνια από τώρα θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην στοματική μου υγιεινή. Ή θα έχω ένα υπέροχο χαμόγελο, ή όχι. Ανάλογα με το αν τα πλένω ή δεν τα πλένω. Παρατήρησε λοιπόν, αυτή η μικρή αλλαγή, τι τεράστιο αντίκτυπο που έχει σε βάθος χρόνου.
Τι θέλω λοιπόν να σου πω;
Ας υποθέσουμε ότι βρίσκεσαι στο σημείο α' και θέλεις να πας στο σημείο β', αλλά έχεις έναν φόβο. Σπάστο στην μέση.
Παραδείγματος χάριν:
Έστω ότι φοβάσαι τις αράχνες. Ζήτα λοιπόν από έναν φίλο σου να σου βάλει μια αράχνη χιλιόμετρα μακριά. Τέλεια. Είσαι ok, γιατί εσύ είσαι εδώ και η αράχνη υπάρχει κάποια χιλιόμετρα μακριά. Η αράχνη φαίνεται λοιπόν μέρα με την μέρα όλο και πιο κοντά, όλο και πιο κοντά. Όχι τολμηρές κινήσεις. Σιγά σιγά.
Το ίδιο μπορείς να το κάνεις στα πάντα. Άρα τι θέλω να σου πω: Να εκθέτεις τον εαυτό σου σε αυτό που φοβάσαι σε απειροελάχιστη δοσολογία προκειμένου να το συνηθίσεις. Και καθώς περνάει ο χρόνος θα έχει γίνει συνήθεια. Κάποια πράγματα είναι τόσο απλά. Απλά χρειάζονται στρατηγική.
Να θυμάσαι λοιπόν ότι είσαι υπέροχος!
Οφείλεις να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
© All rights reserved. YperNoisis 2019
IMPLEMENTED BY E-Resellers