Το έτος 1900 σε ένα αρχαίον ναυάγιον των Αντικυθήρων, ανεκαλύφθη ένα πολύ εντυπωσιακόν και αρκετά μυστηριώδες αντικείμενον αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας. Πρόκειται για ένα καταπληκτικόν σύστημα, αποτελούμενον από γρανάζια, τα οποία συνεργάζονται με τέτοιον τρόπον, ώστε να υπολογίζονται οι αλλαγές των θέσεων των διαφόρων αστερισμών, καθώς και διαφόρων ουρανίων σωμάτων του ηλιακού μας συστήματος. Χρειάστηκαν αρκετές δεκαετίες (περίπου 90 έτη), προκειμένου να αποκωδικοποιηθεί η κύρια εφαρμογή της λειτουργίας από αυτού του μηχανισμού. Το έτος 2008, οι επιστήμονες κατέληξαν εις το συμπέρασμα, ότι εάν ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός δεν είχε καταστραφεί από τον 1ον μ.Χ. αιώνα, η εξέλιξις της τεχνολογίας θα ήταν τόσο ραγδαία, ώστε η αρχαία ελληνική τεχνολογία θα είχε φθάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Ακόμη και η σημερινή τεχνολογία θα είχε προχωρήσει πολύ περισσότερον.
Ο μηχανισμός αυτός, είναι η αρχαιοτέρα σωζομένη διάταξις με γρανάζια. Είναι κατασκευασμένος από μπρούντζο επί ενός ξυλίνου πλαισίου και εξαιτίας της ευφυούς λειτουργίας του, έχει προβληματίσει και συναρπάσει πολλούς ιστορικούς της επιστήμης και της τεχνολογίας αφότου ανεκαλύφθη. Η πλέον αποδεκτή θεωρία σχετικά με την λειτουργία του, υποστηρίζει ότι ο μηχανισμός αυτός, ήταν ένας αναλογικός υπολογιστής σχεδιασμένος διά τον υπολογισμόν των κινήσεων και των θέσεων των ουρανίων σωμάτων.
Πρόσφατες λειτουργικές ανακατασκευές της συσκευής, υποστηρίζουν επίσης αυτήν την ανάλυσιν. Από τις πρόσφατες έρευνες κατερρίφθη η θεωρία ότι εμπεριέχει ένα διαφορικόν γρανάζι, όμως ο ανακαλυφθείς μηχανισμός που ερμηνεύει τις συνθήκες της κινήσεως της Σελήνης, είναι ακόμη πιο εντυπωσιακός, καθότι δίδει τη δυνατότητα μεταβλητής γωνιακής ταχύτητος εις τον άξονα που κινεί την Σελήνην (δεύτερος Νόμος του Κέπλερ).
Ο Κέπλερ, είναι γνωστός από τους νόμους του, διά την διατύπωσιν των οποίων βασίσθηκε κυρίως εις τον Έλληνα μαθηματικόν και αστρονόμον Αρίσταρχον τον Σάμιον. Εδώ, θα παρατηρήσουμε ότι ο λόγος γνωρίζει ότι από κάποιο χρονικόν σημείον και εντεύθεν, ο Κέπλερ θα είναι γνωστός διά τους νόμους του, όπως και το γεγονός, ότι ο πρώτος που είχε την ιδέαν διά το ηλιοκεντρικόν σύστημα, θα είναι ο Αρίσταρχος ο Σάμιος. Πράγματι, οι ακόλουθες ισοψηφίες το αποδεικνύουν:
ΚΕΠΛΕΡ = ΝΟΜΟΙ = ΑΡΙΘΜΟΙ = 240
ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ = ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ ΣΑΜΙΟΣ = 2103
Ο καθηγητής Ντέρεκ ντε Σόλλα Πράϊς (Derek De Solla Price), φυσικός και ιστορικός της επιστήμης που εργαζόταν εις το Πανεπιστήμιον του Yale των ΗΠΑ, δημοσίευσε ένα άρθρον διά τον μηχανισμόν αυτόν εις το περιοδικόν Scientific American τον Ιούνιον του 1959, όταν ακόμη ο μηχανισμός δεν είχε μελετηθεί πλήρως. Το έτος 1973, δημοσίευσε τις μελέτες του εκδίδοντας βιβλίον με τον τίτλον "Γρανάζια από τους Έλληνες", οι οποίες ήσαν βασισμένες εις την καθολικήν σάρωσιν του μηχανισμού με ακτίνες γάμμα (αόρατα φωτόνια υψηλής ενεργείας), που πραγματοποίησε προ δεκαετιών ο ακτινοφυσικός του Εθνικού Κέντρου Φυσικών Ερευνών (Ε.ΚΕ.Φ.Ε.) «Δημόκριτος» Χαράλαμπος Καράκαλος.
Ο Πράϊς, υποστήριξε ότι η συσκευή αυτή θα μπορούσε να είχε κατασκευασθεί από την Σχολή του Απολλωνίου της Ρόδου. Τα συμπεράσματά του, δεν έγιναν αποδεκτά από τους ειδικούς επιστήμονες της εποχής, οι οποίοι επίστευαν, ότι ναι μεν οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν το θεωρητικόν υπόβαθρον, αλλά όχι και την απαιτούμενη πρακτική τεχνολογία διά μία τέτοια κατασκευή. Έκαναν όμως όλοι τους μεγάλον λάθος. Οι Έλληνες έδωσαν το φως εις τον κόσμον και εάν δεν είχαν υπάρξει, είναι βέβαιον ότι ο κόσμος θα ήταν αρκετούς αιώνες πριν από τον μεσαίωνα όσον αφορά την τεχνολογία και τον πολιτισμόν.
Η μελέτη του Πράϊς συνεχίζεται από Άγγλους και Έλληνες ειδικούς των Πανεπιστημίων του Κάρντιφ, των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης, σε μία διαπανεπιστημιακή ομάδα. Η σύγχρονη έρευνα υποστηρίζεται από συσκευές τελευταίας τεχνολογίας με τη βοήθεια μεγάλων εταιρειών, χρησιμοποιώντας πρωτοποριακά προγράμματα ψηφιακής απεικονίσεως και έναν ειδικόν τομογράφον, ο οποίος κατασκευάσθηκε ειδικά διά την έρευνα του μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Τα αποτελέσματα της ερεύνης, επιβεβαίωσαν ότι ο μηχανισμός φέρει 30 οδοντωτούς τροχούς, οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από 10 άξονες. Η λειτουργία του μηχανισμού κατέληγε σε τουλάχιστον 5 καντράν, με έναν ή περισσότερους δείκτες διά το καθένα. Με τη βοήθεια του τομογράφου, έχουν διαβασθεί αρκετές από τις επιγραφές που υπήρχαν στις πλάκες και στους περιστρεφόμενους δίσκους, οι οποίες εμπεριέχουν αστρονομικούς και μηχανικούς όρους, και έχουν χαρακτηρισθεί από τους ειδικούς ως ένα είδος "εγχειριδίου χρήσεως" του οργάνου.
Ο μηχανισμός αυτός έδιδε, κατά την επικρατεστέρα σύγχρονον άποψιν, την θέσιν του Ηλίου και της Σελήνης, καθώς και τις φάσεις της Σελήνης. Μπορούσε να εμφανίσει τις εκλείψεις ηλίου και της σελήνης βασιζόμενος εις τον βαβυλωνιακόν κύκλον του Σάρου. Τα καντράν του απεικόνιζαν επίσης τουλάχιστον δύο ημερολόγια, ένα ελληνικόν βασισμένον εις τον κύκλον του Μέτωνος και ένα αιγυπτιακόν, το οποίον ήταν και το κοινόν "επιστημονικόν" ημερολόγιον της ελληνιστικής εποχής.
Ο συγγραφεύς είχε προτείνει από το έτος 2000 όταν είχε μελετήσει εις την Βοστώνη το προαναφερθέν βιβλίον του Derek de Solla Price (Gears from the Greeks) από την βιβλιοθήκη του τεχνολογικού ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (Μ. Ι. Τ.) σχετικά με αυτόν τον μηχανισμόν, ότι η συσκευή ήταν ένας αρχαίος θεσιολάβος (το σημερινόν GPS) και εκτός από την χρήσιν εις την πλοήγησιν των πλοίων, μία από τις επιπλέον εφαρμογές του μηχανισμού αυτού, ήταν και η εύρεσις των συντεταγμένων των θέσεων των αρχαίων ελληνικών ναών, γεγονός που εξηγεί την ιερά ελληνική γεωγραφία.
Η άποψις του καθηγητού Πράϊς διά τον κατασκευαστήν του μηχανισμού, ενισχύεται περισσότερον από την καταπληκτική ισοψηφία που συσχετίζει τον Απολλώνιον τον Ρόδιον με την εξαιρετικά ιδιοφυήν κατασκευήν του μηχανισμού των Αντικυθήρων, αποδεικνύοντας ότι αυτός ήταν ένας αρχαίος ελληνικός οικουμενικός θεσιολάβος!
Διά της επομένης ισοψηφίας, τονίζεται ότι ο μηχανισμός των Αντικυθήρων, είναι έργον του Απολλωνίου του Ροδίου ή της σχολής αυτού και μεταξύ άλλων τα μαθηματικά που ήσαν αναγκαία διά την κατασκευήν του, έθεσαν τις βάσεις διά την ανακάλυψιν του απειροστικού λογισμού. Εκ των ισοψηφιών που ακολουθούν, φαίνεται ότι οι συνάριθμοι μας διδάσκουν ιστορία, παρέχοντάς μας πληροφορίες, που είναι άγνωστες ακόμη και εις τους ειδικούς.
ΜΗΧΑΝΗ ΕΞ’ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΡΟΔΙΟΥ = 2967
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ = 2967
ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΘΕΣΙΟΛΑΒΟΣ = 2967
ΕΘΕΣΕ ΤΑΣ ΒΑΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΑΠΕΙΡΟΣΤΙΚΟΝ ΛΟΓΙΣΜΟΝ = 2967
Έως το έτος 1972, είχαν αναγνωσθεί με επιτυχίαν περίπου 923 γράμματα και αριθμοί, ενώ προσφάτως ο αριθμός αυτός έχει ανέλθει στους 3.400 χαρακτήρες, που υπήρχαν επί των 82 θραυσμάτων αυτού του καταπληκτικού μηχανισμού. Η ερευνητική ομάς έχει καταφέρει να αναγνωρίσει ολόκληρες προτάσεις και φράσεις, οι οποίες βοηθούν εις την κατανόησιν των λειτουργικών συστημάτων του αντικειμένου και αποτελούν κάτι σαν «εγχειρίδιον» χρήσεως του μηχανισμού.
δείτε τα βιβλία του Ελευθέριου Αργυρόπουλου εδώ
© All rights reserved. YperNoisis 2019
IMPLEMENTED BY E-Resellers