Τι θα μπορούσα να δεχτώ και τι να απορρίψω μέσα στη ζωή;
Όλα έχουν τη θέση τους και την αξία τους.
Τι με θυμώνει και τι όχι;
Τι θα μπορούσε να μου δώσει χαρά και τι θλίψη;
Τι αγάπη και τι φόβο; Πού ξεκινά ο φόβος και σταματάει η αγάπη;
Συνεχώς μετακινούμαστε μεταξύ των αντιθέτων. Από το ένα άκρο στο άλλο… Όμως ισορροπία δεν υπάρχει χωρίς τα άκρα.
Θέλουμε την ειρήνη και την διεκδικούμε μέσα από τον πόλεμο!
Μόνο η ένωση ανοίγει τον δρόμο και αγκαλιάζει όλα όσα υπάρχουν μέσα μας και γύρω μας!
Αυτό σημαίνει αποδοχή για το κάθε τι και εσωτερική εργασία αναζήτησης του κέντρου, του εαυτού μας, της ψυχής μας, του Θεού μέσα μας.
Ας δημιουργήσουμε μια γέφυρα ανάμεσα, στην μνήμη του νου με την μνήμη της ψυχής
ώστε να φέρουμε ολότητα στην ύπαρξή μας...
Πρωταρχική ανάγκη για τον καθένα μας είναι να έχει την πλήρη συνειδητή γνώση του εαυτού του για όλα όσα σκέφτεται και πράττει. Έτσι σιγά-σιγά αφήνει συνειδητά και τον ανάλογο χρόνο στο νου, για να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει σε κάθε αλλαγή εξέλιξης, ώστε να λειτουργήσει αρμονικά με την καρδιά, ανοίγοντας τον δρόμο στη δημιουργία της ζωής και στην ανύψωση της ίδιας του της ψυχής.
Η αγάπη και η φροντίδα του εαυτού μας είναι ο τρόπος που μας οδηγεί στην εσωτερική γαλήνη. Δημιουργηθήκαμε με πολλή αγάπη έχοντας στη διάθεσή μας όλες εκείνες τις δυναμικές που τώρα προσπαθούμε και πάλι να ανακτήσουμε.
Όταν πορευόμαστε σε ισορροπία ένωσης του νου με την καρδιά τότε το ταξίδι μας γίνεται όμορφο, ελεύθερο, ενωτικό, παιχνιδιάρικο, γεμάτο γνώση και σοφία. Πλημμυρισμένο με αγάπη, γιατί πορευόμαστε αγκαλιά με την αλήθεια μας!
Καθώς η Αρσενική και η θηλυκή ενέργεια ενοποιούνται με αρμονία,
τότε δημιουργείται μια φυσική πορεία εξέλιξης που μας οδηγεί στο Φως!!!
«Είναι αδύνατο να είσαι υγιής και ελεύθερος όταν κρατάς τον εαυτό σου δεμένο στο παρελθόν. Ότι κι αν έγινε, έχει τελειώσει. Ναι, είναι αλήθεια ότι δε σου φέρθηκαν καλά. Αλλά έχει τελειώσει. Με το να συγχωρήσεις κάποιον, δε σημαίνει ότι τον δικαιώνεις γι’ αυτό που σου έκανε.
Ένα από τα μεγαλύτερα πνευματικά μαθήματα είναι να καταλάβουμε ότι ο καθένας κάνει το καλύτερο που μπορεί κάθε στιγμή, ανάλογα με την κατανόηση, την επίγνωση και τη γνώση που έχει. Όποιος κακομεταχειρίζεται κάποιον άλλον, σίγουρα έχει ο ίδιος υποστεί κακομεταχείριση όταν ήταν παιδί. Όσο μεγαλύτερη ήταν η βία τόσο μεγαλύτερος ο πόνος που νιώθει μέσα του και τόσο περισσότερο ξεσπάει. Αυτό δε σημαίνει ότι η συμπεριφορά του είναι δικαιολογημένη ή αποδεχτή, αλλά για την δική μας πνευματική εξέλιξη χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε τον πόνο του.
Το άτομο που δυσκολευόμαστε περισσότερο να συγχωρήσουμε είναι εκείνο που μπορεί να μας δώσει τα μεγαλύτερα μαθήματα. Όταν αγαπήσεις τον εαυτό σου αρκετά ώστε να υψωθείς πάνω από εκείνη την παλιά κατάσταση, τότε η κατανόηση και η συγχώρεση έρχονται εύκολα. Είσαι ελεύθερος. Μήπως σε φοβίζει η ελευθερία; Μήπως νιώθεις περισσότερο ασφαλής μένοντας κολλημένος στην παλιά σου πικρία και μνησικακία»; LouiseL. Hay από το βιβλίο « Έλκεις αυτό που δηλώνεις» εκδόσεις: Η δυναμική της επιτυχίας
Αγαπήστε τον εαυτό σας, αποδεχτείτε τον σε αυτά που έκανε και για όσα δεν έκανε για όσα δεν επέλεξε, για όσα δεν μπορούσε, αλλά δεν ήταν και η κατάλληλη στιγμή….
Οδηγήστε τον να μάθει τα μαθήματα του, να απελευθερώσει με αγάπη τις προσκολλήσεις ώστε να εξελίξει όλες τις πτυχές της ζωής του, σε όλα τα επίπεδα.
Ας σκιαγραφήσουμε με λίγα λόγια το Νόημα της Μεθόδου των Θαυμάτων
Τα Μαθήματα Θαυμάτων είναι μια πρόκληση – στάλθηκαν για ν’ ανοίξουν το πέρασμα του Φωτός προς εμάς και να μας διδάξουν πώς να επιστρέψουμε στον Αιώνιο Εαυτό που νομίσαμε πως χάσαμε!
Είναι ο Θεμέλιος Λίθος και το ευαγγέλιο της Νέας Συνειδητότητας, της Χριστικής Συνειδητότητας! Η Πυξίδα στο δρόμο της επιστροφής μας προς την Εστία μας. Παρουσιάζουν ένα σύστημα σκέψης υιοθετημένο και «δοσμένο» από τον Ιησού, το οποίο όμως επεκτείνεται πέρα από θρησκευτικά περιοριστικά όρια.
Μας καλούν να εκπληρώσουμε το μόνο σκοπό που θα μπορούσε ποτέ να μας δοθεί για την παραμονή μας σ’ αυτό τον δίχως νόημα κόσμο των συγκρούσεων, της μοναξιάς, των βασάνων και του θανάτου…
Αυτός ο σκοπός είναι η Αφύπνισή μας, εδώ και τώρα.
Είναι ένα Πνευματικό Έγγραφο, που πλησιάζει όσο κανένα άλλο αυτά που πραγματικά ήθελε να πει ο Ιησούς. Ειπώθηκε από τον Ιησού λέξη προς λέξη, στη γυναίκα** που της πήρε επτά χρόνια από τη ζωή της για να το γράψει. Δεν υπάρχουν γνώμες μέσα σ’ αυτό από κανέναν άλλο, εκτός από τον Ιησού. Είναι ένα σύστημα σκέψης που συστήνει πως εάν φροντίσουμε το νου μας, όλα τα υπόλοιπα θ’ ακολουθήσουν φυσικά.
Τα Μαθήματα τονίζουν πως ο κόσμος που ζούμε, είναι ο κόσμος της αντίληψης που απεικονίζει το εγώ μετά το διαχωρισμό. Έτσι, έχουμε δύο κόσμους: τον Αληθινό Κόσμο πριν το διαχωρισμό, και αυτόν που ζούμε, τον κόσμο της αντίληψης, τον πλασματικό μετά το διαχωρισμό.
Όλη η πλάνη του διαχωρισμού, στηρίζεται στην πεποίθηση ότι το εγώ έχει τη δύναμη να κάνει οτιδήποτε. Έτσι, το εγώ γίνεται για σας τρομακτικό! Κι όμως, η Αλήθεια είναι πολύ απλή:
Όλη η δύναμη είναι του Δημιουργού.
Ό,τι δεν προέρχεται από Εκείνον, δεν έχει τη δύναμη να κάνει τίποτα.
Είμαστε μια επέκταση της Θεϊκής Σκέψης, της Θεϊκής Ουσίας.
Είμαστε οι Αχτίδες του Ήλιου.
Είμαστε οι σταγόνες του Ωκεανού.
Είμαστε αστέρια σ’ ένα Σύμπαν Άπειρης Αγάπης.
Είμαστε Ένα μ’ Εκείνον.
Είμαστε όλοι Ένα, γιατί προερχόμαστε από την ίδια Ουσία, την ίδια Σκέψη.
Είμαστε κύτταρα του Θεϊκού Νου. Δεν υπάρχουμε χωρίς Αυτόν!
Υπάρχουν οι Αχτίδες χωρίς τον Ήλιο;
Υπάρχουν οι σταγόνες του Ωκεανού, χωρίς τον Ωκεανό;
Είναι δυνατόν να υπάρχουμε εμείς, χωριστά από την Πηγή μας;
Αποκομμένοι από τη Σκέψη από την Οποία προερχόμαστε;..
Ιωάννα Γεωργακοπούλου Μάιος 2015
** τα μαθήματα Θαυμάτων ξεκίνησαν με την απόφαση δύο ανθρώπων να ενωθούν για ένα κοινό σκοπό. Τα ονόματά τους ήταν HelenSchucmanκαι WilliamThefford, καθηγητές Κλινικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Ν. Υόρκη.
Της Γεωργίας Ανδριώτου.
«Όταν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να πετύχεις το προσωπικό σου όνειρο», έγραψε ο Κοέλο κι αυτή του η φράση αγαπήθηκε από πάρα πολλούς. Τα χρόνια πέρασαν και μου φαίνεται πολύ αστείο να διαβάζω πλέον τις παραλλαγές της σε στιχάκια που παρουσιάζουν το σύμπαν κουφό και άχρηστο.
Δεν είμαι σίγουρη αν υπάρχει μια «ανώτερη» βούληση που ελέγχει και ρυθμίζει τις ζωές των ανθρώπων, αλλά σίγουρα υπάρχουν εκείνοι που έχουν χρεώσει την πορεία της ζωής τους σ’ αυτήν τη βούληση, την οποία θεωρούν πως δεν μπορούν να την ελέγξουν.
Άλλοι την ονομάζουν μοίρα, άλλοι πεπρωμένο και κάποιοι άλλοι σύμπαν.
Πολύ αόριστα και γενικευμένα όλα, αλλά εκφράζουν την ανάγκη του ανθρώπου να δικαιώσει το παράπονό του για όλα όσα στερείται και πιστεύει ότι του αξίζουν.
Αν όντως πιστεύεις στη δύναμη ή στην αδυναμία του σύμπαντος να συμμεριστεί και να συνωμοτήσει για το προσωπικό σου όνειρο, σκέψου και το άλλο ενδεχόμενο.
Το σύμπαν μπορεί τελικά να μην είναι ούτε τυφλό ούτε κουφό.
Ίσως και να σε ακούει, αλλά και να βλέπει αυτά που εσύ δεν μπορείς ή αρνείσαι να δεις. Και ίσως όντως να συνωμοτεί τελικά, αλλά υπέρ σου κι όχι εναντίον σου, όπως νομίζεις. Συνωμοτεί για να σε προστατέψει. Με τη λογική ότι είναι καλύτερο να μουντζώνεις εσύ αυτό για αδιαφορία παρά τον εαυτό σου αργότερα για ανοησία.
Κάθε εμπόδιο για καλό, λέει ο σοφός λαός. Κάθε εμπόδιο μια συνωμοσία του σύμπαντος για το καλό σου, σκέφτομαι εγώ. Μπορεί να είναι κι έτσι. Μπορεί και όχι.
Κι αν δεν είναι έτσι, τότε να σκεφτείς μήπως τελικά είναι όλα παιχνίδια του μυαλού (σου!). Κι ότι όλα είναι απλά. Κι όλα είναι διαχειρίσιμα.
Στο χέρι σου είναι να ανοίξεις το παράθυρο της ζωής σου για να δεις το “παραπέρα”. Κι αυτή τη ζωή που ονειρεύτηκες στα νιάτα σου, ίσως είναι καλύτερα να σταματήσεις να την αναπολείς και να προσπαθήσεις να την παλέψεις και να τη διεκδικήσεις.
Κι αν δεις ότι δεν τα καταφέρνεις, να προσπαθήσεις τουλάχιστον να την κάνεις καλύτερη στο παρόν που τη ζεις. Με τα δεδομένα που έχεις στα χέρια σου. Κι αυτά είναι μετρημένα κουκιά. Δεν μπορείς να τα αμφισβητήσεις.
Η ζωή που λαχταράς δε θα σου χαριστεί από κανέναν “έρωτα”, δε θα σου χαριστεί από κανένα σύμπαν, δε θα σου χαριστεί μόνο από τα όνειρα.
Πιστεύω ότι αν κάτι το θέλουμε πολύ, δύσκολα μπορούν να μας σταματήσουν γνώμες τρίτων, πρακτικά εμπόδια ή ηθικές αναστολές . Δεν είμαι σίγουρη αν το σύμπαν θα συνωμοτήσει…αλλά αν σκεφτείς το χρονοδιάγραμμα της αναμονής που σε βάζει, πρέπει τελικά να είναι πολύ αργό…
Μέχρι να το σκεφτεί και να το αποφασίσει, μάλλον θα έχουμε προλάβει ή να χαρούμε τον θρίαμβό μας ή να φάμε τα μούτρα μας…
Όπως και να ‘χει, άμα είναι να περιμένεις τις συμπαντικές συνομωσίες για να κρατήσεις το όνειρο στα χέρια σου, χάθηκε η μαγεία του. Και τότε γίνεται απλά μια ακόμα πραγματικότητα με μπόλικη δόση λογικής.
Και γι’ αυτήν δε χρειάζεται να υποχρεωνόμαστε σε κανένα σύμπαν, την έχουμε κι από μόνοι μας. Έτσι δεν είναι;
© All rights reserved. YperNoisis 2019
IMPLEMENTED BY E-Resellers