Ας υποθέσουμε ότι έχουμε δύο ανθρώπους με το ίδιο βιοτικό επίπεδο, τον Βαγγέλη και την Μαρία, στους οποίους δίνουμε 10.000 € κάθε μήνα.
Στο τέλος του πρώτου δεκαημέρου, ο Βαγγέλης δεν έχει λεφτά. Αρχίζει και παίρνει τηλέφωνο “Έλα φίλε/η, μπορείς να μου δανείσεις κάποια χρήματα να περάσω τον μήνα;”
Η Μαρία όμως από την άλλη, όχι μόνο έχει χρήματα για να ζήσει αλλά αποταμιεύει, επενδύει, βοηθάει και άλλους ανθρώπους.
Ποια είναι λοιπόν η διαφορά ανάμεσα στον Βαγγέλη και στην Μαρία; Όλοι καταλαβαίνουμε πως η διαφορά είναι η κατάλληλη διαχείριση του κεφαλαίου τους που είναι τα 10.000 € τον μήνα.
Έτσι λοιπόν ακριβώς, εάν το σκεφτείς, συμβαίνει και με τον χρόνο. Κάθε μέρα όλοι οι άνθρωποι έχουμε το ίδιο κεφάλαιο στην τράπεζα του χρόνου. 24 ώρες. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους που δεν προλαβαίνουν και σε αυτούς που όχι μόνο προλαβαίνουν αλλά διασκεδάζουν, ζουν, έχουν ανθρώπους, έχουν οικογένεια, έχουν φίλους, έχουν υποχρεώσεις, έχουν φιλανθρωπικό έργο, είναι η διαχείριση τους χρόνου.
Έτσι λοιπόν τι είναι αυτό που χρειάζεται να κάνουμε;
Πρώτα απ' όλα την κατάλληλη ερώτηση:
“Τι θα μπορούσα να κάνω ούτως ώστε να μπορώ να διαχειριστώ με τον κατάλληλο τρόπο τον χρόνο μου;”
Το #1 είναι να αρχίσεις να βάζεις προτεραιότητες. Τι είναι πιο σημαντικό και τι είναι λιγότερο σημαντικό για εσένα. Όπως καταλαβαίνεις δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα. Φαντάσου λοιπόν την Μαρία με αυτά τα 10.000 € να ήθελε να πάρει και Ferrary και βίλα και να ταξιδεύει και να βοηθήσει όλη την Ινδία και όλες τις μέλισσες που πεθαίνουν κάθε χρόνο.. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. Έχει μόνο 10.000 €. Και πρέπει με βάσει τα θέλω της και τις ανάγκες της να τα ιεραρχήσει.
Καταλαβαίνω ότι κάποιοι άνθρωποι μπορεί να λένε “Όχι, είναι δύσκολο” αλλά όπως καταλαβαίνεις κάποιες φορές πρέπει να το πεις γιατί αν δεν λες όχι στους άλλους λες όχι στον εαυτό σου, στο μέλλον σου και στην ποιότητα της ζωής που αξίζεις να έχεις. Και εμμέσως αυτό γυρνάει στους άλλους.
Έτσι λοιπόν το #1 είναι να ιεραρχήσουμε τις ανάγκες μας, τα θέλω μας, τις υποχρεώσεις μας και να τα βάλουμε με μια σειρά από το πιο σημαντικό μέχρι το λιγότερο σημαντικό.
Από την στιγμή λοιπόν που κάνεις αυτό το επόμενο πράγμα που χρειάζεται να κάνεις είναι να αρχίζεις να επαναπροσδιορίζεις τις στρατηγικές σου στους τρόπους συμπεριφοράς σου με τους οποίους έως τώρα δούλευες, σκεφτόσουν και έπραττες.
Δεν θα ξεχάσω μια συνάντηση που είχα πριν μερικούς μήνες με έναν συνεργάτη μου ο οποίος αφιέρωνε 12 ώρες για να κάνει μια συγκεκριμένη εργασία. Και κάποια στιγμή έχοντας την απορία τον ρώτησα: “Σε παρακαλώ πες μου, τι κάνεις ακριβώς και πώς;” Φαντάσου ότι αυτό που έκανε σε 12 ώρες και δεν το έκανε και πολύ καλά έφτασε να το κάνει μέσα σε 1-2 ώρες και χαλαρά και πολύ καλά. Τι άλλαξε πιστεύεις; Άλλαξε ο τρόπος που σκεφτόταν και τρόπος που έκανε αυτό που ήταν να κάνει.
Έτσι λοιπόν #1 βάλε προτεραιότητες και #2 άλλαξε τον τρόπο που κάνεις τα πράγματα για να κερδίσεις χρόνο. Γιατί για όλους η ημέρα έχει 24 ώρες και αυτό που θα καθορίσει αν στο τέλος της ημέρας έχεις χρόνο για τον εαυτό σου, για την οικογένεια σου, για τα παιδιά σου, για τους φίλους σου, για αυτά που αγαπάς στην ζωή σου, είναι πώς εσύ θα επιλέξεις να επενδύσεις ή να σπαταλήσεις αυτό το κεφάλαιο του χρόνου σου που σου δίνεται κάθε μέρα.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου γιατί είναι ότι πιο σημαντικό υπάρχει και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό οι άνθρωποι να μπορούμε να πετυχαίνουμε τους στόχους μας, τις επιθυμίες μας, σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Αλλά το ζητούμενο δεν είναι να πετυχαίνουμε γρήγορα ή το συντομότερο δυνατό. Το ζητούμενο είναι να πετυχαίνουμε με τον λιγότερο ανώδυνο τρόπο.
Από την άλλη πλευρά του νομίσματος παρατηρούμε πάρα πολλές φορές ανθρώπους που προσπαθούν πάρα πολλά χρόνια, πραγματικά κάνουν πολύ φιλότιμες προσπάθειες, και στο τέλος της ημέρας.. τίποτα.
Αυτό προσωπικά το έχω παρατηρήσει και στο κομμάτι του εαυτού μας, δηλαδή το πως νιώθει ο καθένας, το έχω παρατηρήσει στο κομμάτι των σχέσεων, άνθρωποι να θέλουν να κάνουν σχέσεις, όμορφες σχέσεις, και να μην μπορούν ή αν θέλεις να θέλουν να είναι καλά στο ερωτικό τους κομμάτι ή άνθρωποι επαγγελματικά να παιδεύονται. Πολλά χρόνια. Να πηγαίνουν σε σεμινάρια, να μελετούν, να διαβάζουν, αλλά τίποτα.
Μην πας μακριά, ήμουν ένας από τους ανθρώπους που παιδευόμουν πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ. Δεν σου λέω ότι τώρα έχουν λυθεί όλα και δεν υπάρχουν οι δυσκολίες, δεν υπάρχουν προκλήσεις, αλλά είναι ok. Είναι τελείως διαφορετικό να έχεις την αυτοπεποίθηση ότι όταν συμβαίνει κάτι υπάρχει ο τρόπος και ξέρεις πως να το κάνεις απ' το να βρίσκεσαι σε ένα συνεχές αδιέξοδο.
Τι είναι όμως αυτό που πραγματικά εμποδίζει τους ανθρώπους να κάνουν το κλικ και να έρθει η επιτυχία σε αυτό που θέλουν, είτε η επιτυχία είναι προσωπική, είτε συναισθηματική, είτε επαγγελματική;
Όπως έχω αναφερθεί και σε παλαιότερο άρθρο για πάρα πολλά χρόνια υπήρξα ένα πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ καλό παιδί. Πολύ καλό παιδί. Πάντα άκουγα την έκφραση είτε από τους μεγαλύτερους όταν ήμουν παιδάκι στην γειτονιά “Ο Μανωλάκης το καλό παιδί”. Όταν μεγάλωσα αργότερα από τις κοπέλες εγώ ήμουν το καλό παιδί. Στις συνεργασίες εγώ ήμουν το καλό παιδί. Αλλά ενώ ήμουν το καλό παιδί και πάντα κέρδιζα την εμπιστοσύνη στο τέλος της ημέρας ήμουν και το δυστυχισμένο παιδί.
Μπήκα λοιπόν στον χώρο της προσωπικής ανάπτυξης και εκεί πέρα συνέχεια ακούμε “Αγάπη”, “Δες την θετική πλευρά των πραγμάτων”, “Όλα για έναν λόγο συμβαίνουν, δεν πειράζει προχώρα παρακάτω” και οι άνθρωποι πέρασαν στο ακριβώς αντίθετο σημείο. Από εκεί που ήταν μέσα στην αρνητική σκέψη πέρασαν στην τελείως θετική σκέψη ή προσπαθούν να έχουν θετική σκέψη. Το αποτέλεσμα.. πόνος, αποτυχία και μιζέρια.
Συνεχίζοντας λοιπόν να ψάχνω όλο και πιο βαθιά τον άνθρωπο, το σύμπαν, την βιολογία, την ψυχολογία, την πραγματικότητα αν θέλεις γιατί ξέρεις τι γίνεται; Εντάξει πολύ ωραία είναι πολλά πράγματα στο βιβλίο αλλά στην πράξη τι συμβαίνει;
Στην πράξη λοιπόν παρατήρησα το εξής: Συνήθως τα πάρα πολύ καλά παιδιά δεν είναι σε κεντρικά σημεία στελέχη σε κάποιες επιχειρήσεις. Τα καλά παιδιά συνήθως δεν έχουν εξαιρετικές σχέσεις που είναι γεμάτες με πάθος. Συνήθως τα καλά παιδιά είναι αυτά που πονούν.
“Και τι μου λες Μάνο τώρα; Πρέπει να γίνω κακό παιδί;”
Ναι. Εάν θέλεις να επιβιώσεις στην ζωή σου κάποιες στιγμές δεν πρέπει απλά να γίνεις και κακό παιδί πρέπει να γίνεις και “κωλόπαιδο”.
Να σου φέρω μερικά παραδείγματα:
Βλέπεις λοιπόν ένα παιδάκι να το βιάζει ένας ενήλικας. Θα είσαι το καλό παιδί και θα πεις “Α, ok! Όλα για έναν καλό λόγο γίνονται”; Όχι.. Θα τον αρπάξεις από τον λαιμό.
Ας πούμε ότι έχεις δουλέψει πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ, και θα σου πω ένα περιστατικό το οποίο ισχύει, από έναν άνθρωπο που έκανα coaching που δούλευε σε μια μεγάλη πολυεθνική με ποσοστά και ήταν γιορτές θυμάμαι μου έλεγε και έπρεπε να πληρωθούν οι άνθρωποι, τους έβαζαν στην σειρά και τους έλεγαν – για τα λεφτά τους που είχαν δουλέψει και έπρεπε να πληρωθούν - “Εσύ πληρώνεσαι, εσύ δεν πληρώνεσαι, εσύ πληρώνεσαι, εσύ δεν πληρώνεσαι..” και τους έβλεπες να πέφτουν κάτω με εγκεφαλικά γιατί είχαν οικογένειες να ζήσουν. Και ξέρεις ποιοι έπεφταν κάτω; Τα καλά παιδιά. Γιατί έσκαγαν.
Για μένα η αλήθεια είναι στην μέση. Δεν πρέπει να είσαι ούτε καλό παιδί, ούτε κακό παιδί. Πρέπει να είσαι και καλό παιδί και κακό παιδί ανάλογα με τις συνθήκες. Ανάλογα με το ποιον έχεις απέναντι σου. Έτσι λοιπόν αν θέλεις να σταματήσεις να υποφέρεις χρειάζεται να σταματήσεις να είσαι το καλό παιδί και να αρχίσεις να γίνεσαι και το κακό παιδί. Και κάποιες φορές να θυμάσαι πρέπει να γίνεσαι και “κωλόπαιδο” αλλιώς θα υποφέρεις και θα ζεις σε ένα όνειρο της αγάπης, της θετικής σκέψης, της προσωπικής ανάπτυξης, που ποτέ όμως δεν θα σου φέρει αποτελέσματα στην ζωή σου. Θα περιμένεις την κάποια μέρα για να ζήσεις αλλά αυτή η μέρα δεν θα έρχεται ποτέ. Η μόνη μέρα που θα συναντάς είναι ο πόνος.
Και ξέρω, αυτό μπορεί να ενοχλήσει πάρα πολλά αφτιά. Μπορεί να ενοχλήσει πάρα πολλούς ανθρώπους και ήδη το συναντώ όταν το επικοινωνώ. Αλλά όπως σου έχω ξαναπεί δεν θέλω να πιστεύεις τίποτα από αυτά που σου λέω. Μπορεί να λέω τις μεγαλύτερες μπούρδες που υπάρχουν στον πλανήτη Γη.. Ok! Προτού όμως απορρίψεις ότι ακούς βγες έξω, παρατήρησε το, εφάρμοσε το, δες αν δουλεύει και μετά αποφάσισε. Δίκαιο; Τέλεια!
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Θυμάμαι τον εαυτό μου να είμαι γύρω στα 17, λάτρης της μουσικής, με μια Fender Stratocaster να προσπαθώ να παίξω μπλουζ. Αγαπημένος μου ο Stevie Ray Vaughan. Προσπαθούσα πολλές ώρες την μέρα να μάθω, να γίνω πολύ καλός σε αυτό. Γενικά πιστεύω ότι καλό είναι στην ζωή ή να κάνουμε κάτι – τέρμα όμως – ή καθόλου.
Μελετούσα, μελετούσα, μελετούσα, μελετούσα, και ζούσα με το όνειρο του Woodstock, Jimi Hendrix, δεν ξέρω αν πάμε έτσι λίγο πίσω στο παρελθόν, και εκεί πέρα που πολλές φορές ταξιδεύω με την φαντασία μου ρώτησα πολλές φορές τον εαυτό μου: Μάνο θα ήθελες να ζήσεις 70, 80, 90, 100 ή θα ήθελες να γίνεις ένας από αυτούς όπως ο Jimi Hendrix, Rolling Stones, Jim Morrison κ.ο. και να πεθάνεις όπως πέθαναν;
Ξέρεις σ' αυτό το παιχνίδι του μυαλού πάντα ήταν πάρα πολύ έντονο μέσα στο μυαλό μου “Ας πεθάνω και στα 30 μου, δεν με νοιάζει. Αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να γίνω ένας Jimi Hedrix”. Αυτό έλεγα στον εαυτό μου όταν ήμουν μικρός.
Έτσι λοιπόν μελετούσα, μελετούσα, μελετούσα, έπαιζα, έπαιζα, έπαιζα.. Ok για τους δικούς μου περιοριστικούς λόγους τότε σταμάτησα την μουσική. Δεν έγινα ποτέ Jimi Hendrix, δεν έγινα ποτέ πάρα πολύ καλός, σταμάτησε η μουσική στο κομμάτι των φίλων, κανένα studio κι αυτά παρόλα αυτά είναι κάτι το οποίο αγαπάω πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ.
Όμως μου έμεινε αυτό: Ότι τελικά τι είναι πιο σημαντικό στην ζωή; Πόσο θα ζήσεις ή πώς θα ζήσεις;
Να μην στα πολυλογώ μπαίνω στην διαδικασία της προσωπικής ανάπτυξης, των σεμιναρίων, του well being.. Αρχίζουμε να παρατηρούμε αυτή την στιγμή όλο και περισσότερο τάσεις, μόδες, σχετικά με μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Δηλαδή σου λένε για παράδειγμα να φας κεφίρ το οποίο είναι ένας καλό μύκητας για να ζήσεις περισσότερα χρόνια, να κάνεις ωμοφαγίες, να κάνεις χορτοφαγίες, να να να να... Πολλά να.. Αλλά τελικά τι γίνεται;
Δεν θα ξεχάσω μια φορά που πήγαινα ταξίδι με κάτι φίλους σε ένα μέρος κοντά στην Πάτρα και τότε έτρωγα μόνο φρούτα, ξηρούς καρπούς και κάποιες σκόνες (superfoods) [Γενικά πειραματίζομαι πάρα πολύ, με τον εγκέφαλο, με το σώμα, πότε έχουμε μέγιστες αποδόσεις, πότε έχουμε, τι γίνεται, τι δεν γίνεται οπότε κάνω τα πάντα σχεδόν. Τα πάντα από αυτά που ξέρω ή από αυτά που μαθαίνω].
Και είναι μια φίλη από το εξωτερικό η οποία τρώει τα πάντα. Και θυμάμαι να μου λέει “Δώσε μου λίγο να δοκιμάσω” και της δίνω μία σκόνη που την λένε κάπως “Πράσινα λιβάδια” νομίζω, κάτι για το έντερο, και με το που την τρώει ξίνισε το πρόσωπο της, το έφτυσε και γυρίζει και μου λέει “Δηλαδή ρε συ Μάνο τι θέλεις να μου πεις τώρα; Να φάω όλα αυτά, να ταλαιπωρήσω τον εαυτό μου για τα επόμενα 20, 30 ή 40 χρόνια για να ζήσω 10 χρόνια παραπάνω;”
Θέλω λίγο όλο αυτό να το πάρουμε αλληγορικά γιατί έχει μια πάρα πολύ μεγάλη αλήθεια όλο αυτό από πίσω. Θα σου το συνδυάσω με κάτι που διάβασα σε ένα βιβλίο του Deepak Chopra το “Super Brain”. Εκεί πέρα λοιπόν λέει πως το να πας για τρέξιμο δεν είναι απαραίτητα πιο υγιεινό από το να μην τρέξεις. Το να φας υγιεινά δεν είναι απαραίτητα πιο σωστό από το να φας ανθυγιεινά.
Πάμε σε μία άλλη ψυχολόγο, την Βίκυ Σίμου, μια Ελληνίδα που έχει κάνει πολύ μεγάλο έργο στην Ελλάδα, έχει δουλέψει και πάρα πολύ με παιδιά που έχουν Σύνδρομο Down, η οποία έχει κάνει μια εξαιρετική έρευνα με τον Arian στην Αμερική και εκεί πέρα που μιλάω μαζί της και είναι με το τσιγάρο, της λέω “Καλά εσύ έχεις κάνει τόσα πράγματα και καπνίζεις;” και μου λέει την εξής κουβέντα “Μάνο την μεγαλύτερη ζημιά στο τσιγάρο και στο κάθε τσιγάρο δεν την κάνει το τσιγάρο αλλά την κάνουν οι ενοχές που έχουμε γι' αυτό.”
Αυτό δεν σημαίνει να καπνίζεις, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τρως ανθυγιεινά, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γυμνάζεσαι, δεν σημαίνει όλα αυτά. Δεν σημαίνει όλα αυτά. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό το μήνυμα που θέλω να επικοινωνήσω.
Αυτό που σημαίνει είναι το εξής και θα έρθει με μια άλλη γιατρό από την Ρωσία η οποία μελετάει το πως μπορούμε να είμαστε υγιείς μέσα από την μέθοδο του βιοσυντονισμού που αυτή την στιγμή πραγματικά στην Ρωσία και την Αμερική κάνουν θαύματα. Ειδικά στην Ρωσία όμως. Λέει λοιπόν αυτή η γυναίκα ότι το 60-70% των τοξινών στο σώμα που είναι και υπεύθυνες για τις ασθένειες είτε σωματικές, είτε συναισθηματικές, είναι οι συναισθηματικές τοξίνες.
Άρα λοιπόν που θέλω να καταλήξω; Σε ένα ερώτημα βασικό: Τελικά τι είναι πιο σημαντικό για εσένα; Να ζήσεις 70 χρόνια ή να ζήσεις 20 χρόνια και καλά; Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να ζήσεις και 50 και 60 και 100 χρόνια, όσα να ζήσεις, πάρα πολύ καλά.
Αλλά θέλω να σου πω πρόσεξε γιατί πολλές φορές οι άνθρωποι περνάμε στο άλλο άκρο. Από εκεί πέρα που ήμασταν sex, drugs και rock n' roll και κάναμε ότι να'ναι.. ποτά, τσιγάρα, φαγητά, haburger, κρέατα, οτιδήποτε, περάσαμε στο άλλο άκρο αλλά ψυχαναγκαστικά, χωρίς να το υποστηρίζουμε συναισθηματικά.
Δηλαδή: “Να πάω να τρέξω”, “Να προσέξω τι θα φάω”, “Να μην κάνω το ένα”, “Να μην κάνω το άλλο”.. για να είμαι υγιής.
Κι εδώ θα σου πω ένα παράδειγμα: Έχω έναν φίλο μου ο οποίος πήγε στο Voice. Είχε ξεκινήσει μια διατροφή προτού πάει στο Voice. Καλώς ή κακώς εκεί πέρα στην οντισιόν του Voice, κι έτσι γίνεται σε όλο τον κόσμο απ' ότι έχω μάθει, οι άνθρωποι εκείνη την ημέρα που είναι να εξετασθούν είναι μια δύσκολη ημέρα γι' αυτούς. Μπορεί να έχουν να φάνε πολλές ώρες, μπορεί να είναι όρθιοι, μπορεί, μπορείς, χίλια δυο μπορεί.. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος είχε ξεκινήσει μια διατροφή και επειδή στο μυαλό του έπρεπε να την τηρήσει πιστά όπως ακριβώς του την είπαν στο Voice δεν είχαν την διατροφή που αυτός έπρεπε να φάει και έμεινε νηστικός. Και από τις 09.30 το πρωί που ήταν εκεί και τραγούδησε στις 12.00 το βράδυ ήταν νηστικός, μόνο με μια μπανάνα. Το αποτέλεσμα; Δεν είχε καθόλου ενέργεια. Και έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο ώστε τελικά τον κόψανε. Γιατί; Γιατί It's alla about energy. That's it.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι χρειάζεται να έχεις διάκριση για ότι κι αν κάνεις στην ζωή σου. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να το απολαμβάνεις. Άρα λοιπόν σταμάτα να πέφτεις με τα μούτρα γιατί τελικά μπορεί να μην κινδυνεύεις από το κρέας, μπορεί να μην κινδυνεύεις από την αγυμνασιά, μπορεί να μην κινδυνεύεις από όλα αυτά αλλά μπορεί να κινδυνεύσεις από την καταπίεση, από τον ψυχαναγκασμό.. “Πρέπει να κάνω εκείνο”, “Πρέπει να κάνω το άλλο”, πρέπει, πρέπει, πρέπει.. Γιατί; Γιατί έτσι λέει το “Well Being”.. Όχι. Δημιούργησε ένα μέτρο στην ζωή σου. Και το πιο σημαντικό μέτρο ξέρεις ποιο είναι; Να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή.
Γιατί είσαι υπέροχος. Γι' αυτό γεννήθηκες.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Έχει πάρα πολύ πλάκα ο τρόπος που ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Για την ακρίβεια πιστεύω πως ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο πραγματικά καθορίζει την ζωή μας. Και το πιο μαγικό είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν έχουμε επίγνωση αυτού. Γιατί; Γιατί το κάνουμε ασυνείδητα.
Πριν μερικές μέρες μιλούσα με την κουμπάρα μου και μου λέει “Ρε συ Μάνο, σ'εσένα όλα συμβαίνουν.”
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα:
Μου συστήνει ένας φίλος ένα επιπλοποιείο, αγοράζω ένα συγκεκριμένο στρώμα και μου έρχεται ένα no name στρώμα και το είδα κατά τύχη, γιατί λόγω της γνωριμίας δεν θα το έψαχνα.
Οι άνθρωποι λοιπόν που ήταν εκεί και παρέλαβαν το στρώμα μου λένε “Μάνο τι μάρκα στρώμα πήρες;” γιατί ήθελαν κι εκείνη να αγοράσουν, και τέλος πάντων έγινε ένα τέτοιο “παιχνίδι” και τελικά ανακάλυψα ότι το στρώμα που είχα αγοράσει ήταν διαφορετικό από το στρώμα που μου είχαν φέρει.
Πριν από 1 - 1,5 χρόνο περίπου ήθελα να πάρω έναν υπολογιστή, πηγαίνω σε ένα κατάστημα πάλι μέσω ενός γνωστού, συγκεκριμένα του πατέρα της κοπέλας με την οποία ήμουν τότε. Φαντάσου το μαγαζί του πατέρα της ήταν δίπλα ακριβώς με το μαγαζί που έφτιαχνε και πουλούσε υπολογιστές. Και τα δύο μαγαζιά κοντά 30-40 χρόνια λειτουργίας το ένα δίπλα στο άλλο. Αγοράζω τον υπολογιστή, “Πόσο κάνει;”, “Τόσο”, “Ορίστε. Γεια σας”, και μόλις έρχομαι στο γραφείο τυχαίνει και βλέπω μέσα στον υπολογιστή ότι άλλα είχαμε πει να βάλει και άλλα έβαλε μέσα.
Και μου λέει λοιπόν η κουμπάρα μου επειδή υπάρχουν διάφορες τέτοιες περιπτώσεις που μου έχουν συμβεί: “Ρε συ Μάνο αυτά μόνο σε εσένα συμβαίνουν”.
Και ρωτάω: “Αυτά συμβαίνουν μόνο σ' εμένα ή έχω την τύχη εγώ να τα ανακαλύψω;”
Τι θέλω να σου πω; Καλώ ή κακώς δεν μπορούμε να ζήσουμε την ζωή μας προσπαθώντας να δούμε αν έκανα κάτι σωστά ή αν έγινε λάθος ή αν έγινε το ένα, το άλλο, το παράλλο, οτιδήποτε.. Γιατί καταντάει τρέλα.
Όμως τι γίνεται; Πάρα πολλοί άνθρωποι όταν συμβαίνει ένα γεγονός στην ζωή τους το παίρνουν πολύ κατάκαρδα. Το παίρνουν βαρέως. Το παίρνουν προσωπικά. Μπαίνουν σε ένα αρνητικό συναίσθημα και μετά ταυτίζονται με αυτό και ζουν μέσα σ' αυτό τον βάλτο του δράματος. Το αποτέλεσμα; Τα γνωστά.
Έρευνα δείχνει ότι το 2020 ο ένας στους δύο θα πεθαίνει από κατάθλιψη. Τραγικό; Ένας από τους λόγους είναι αυτός που σου ανέφερα. Που θέλω λοιπόν να καταλήξω; Ok, το να αγοράσω ένα στρώμα και να μου έρθει κάτι άλλο, το να πάρω έναν υπολογιστή και να μου έρθει κάποιος άλλος και πάρα πολλά πράγματα τα οποία τυχαίνει να συμβούν στην καθημερινότητα προσωπικά εγώ τα θεωρώ πάρα πολύ μεγάλη τύχη. Και ξέρεις γιατί; Επίτρεψε μου να σου πω..
Αν δεν είχε συμβεί αυτό με το στρώμα καταρχήν θα ήμουν σε ένα στρώμα το οποίο δεν ήξερα. Άρα θα είχα δώσει τσάμπα τα λεφτά μου. Άρα γλίτωσα τα λεφτά μου. Δεύτερον, ενδεχομένως από αυτόν τον άνθρωπο να αγόραζα κι άλλα πράγματα, γιατί αυτό είχα σκοπό να κάνω. Τρίτον, αυτόν τον άνθρωπο ο φίλος μου θα τον σύστηνε και σε άλλους ανθρώπους.
Άρα μέσα από αυτό που συνέβη στην ουσία προστατευόμαστε πάρα πολλοί άνθρωποι. Που είναι το κακό λοιπόν;
Με τον υπολογιστή; Το ίδιο πράγμα. Άρα λοιπόν για εμένα, για το δικό μου μυαλό, όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα δεν σου λέω ότι προς στιγμήν κάποιες φορές και ανάλογα την περίσταση δεν μπορεί να τσαντιστώ, δεν μπορεί να θυμώσω, οτιδήποτε.. Ok, ναι. Μπορεί να συμβεί. Αλλά ξέρεις τι; Αμέσως μετά λέω “Ευχαριστώ” γιατί υπάρχει κάτι, δεν ξέρω πώς θα το ονομάσεις εσύ, αλλά υπάρχει κάτι, ένας Θεός ο οποίος με προστατεύει. Με προστατεύει και μου λέει “Ωπ, πρόσεχε. Εδώ πέρα τελικά αυτό δεν ήταν για εσένα. Έπρεπε να κάνεις κάτι άλλο.”
Γιατί αν θέλεις ακόμα και αυτό με τα στρώματα το έκανα λίγο επιπόλεα. Δηλαδή θα έπρεπε να το ψάξω λίγο παραπάνω. Αλλά ok, μου το σύστησε ο φίλος μου, λέω ωραία, είναι φίλος φίλου, να ενισχύσουμε, να βοηθήσουμε, γιατί ok ο ένας τον άλλον πρέπει να τον βοηθάει. Μάθημα.
Τι θέλω λοιπόν να σου πω: Όταν λοιπόν συμβαίνει ένα γεγονός, επειδή δεν πιστεύω ότι σε ένα σύμπαν που γίνονται τρισεκατομμύρια λειρουργίες κάθε δευτερόλεπτο υπάρχει τύχη, όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο που πρέπει όμως να τον βρίσκουμε, απέφυγε να ταυτίζεσαι με αυτό το γεγονός και να μπαίνεις σε ένα δράμα το οποίο δεν θα σε οδηγήσει πουθενά.
Γιατί έχω δει μπροστά στα μάτια μου να συμβαίνει το εξής:
Να οδηγάει άνθρωπος, να περνάει κάποιος το STOP με το κινητό, και αυτός ο άνθρωπος γλίτωσε το τρακάρισμα από αυτό το αμάξι που πέρασε και τράκαρε μετά γιατί; Γιατί γύρναγε πίσω και έβριζε τον άλλον που πέρασε το STOP με το κινητό.
Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω..
Συμβαίνει λοιπόν ένα γεγονός. Έγινε. Δες τι μπορείς να πάρεις από αυτό, προφανώς και το πιο πιθανό, αυτό το γεγονός ήρθε για να σε προστατέψει από κάτι το οποίο εσύ αυτή την στιγμή δεν μπορείς να διανοηθείς, να αντιληφθείς.
Έτσι λοιπόν πλέον το μότο μου ξέρεις ποιο είναι;
“Ευτυχώς που υπάρχουν απατεώνες γιατί εγώ γίνομαι σοφότερος, μαθαίνω περισσότερα, γίνομαι πιο έμπειρος και μπορώ να προστατεύω τον εαυτό μου και να κάνω περισσότερα πράγματα.”
Γιατί μέσα από αυτό χτίζω δεξιότητες που δεν θα μπορούσα να τις χτίσω.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον να σημειώσουμε το εξής: Στην πρώτη συνάντηση που κάνω με τους ανθρώπους που θέλουν να κάνουμε Personal Coaching τους ρωτάω “Τι είναι αυτό που θέλεις;” και ξεκινούν να μου λένε όλη την ιστορία της ζωής τους, όλα τα προβλήματα τους. Εάν δεν τους σταματήσω μπορεί να καταναλώσουν και τα 60 λεπτά μιλώντας για τα προβλήματά τους.
Τις προάλλες έκανα ένα σεμινάριο πάλι. Ανεβαίνει ένα άνθρωπος πάνω, γιατί στα σεμινάρια δουλεύω και βιωματικά, αυτό που ανεβαίνεις πάνω και επί τόπου αλλάζει αυτό που θέλεις, και τον ρωτάω “Τι είναι αυτό που θέλεις από την ζωή σου;” και άρχισε να μου λέει όλα τα προβλήματα αναλυτικά, κι εκεί.. επανάληψη ξανά ξανά ξανά.. Και όλοι οι άλλοι άνθρωποι παρατηρούσαν.
Αυτή είναι και η αξία στο σεμινάριο: Ότι μπορείς να παρατηρήσεις τον εαυτό σου μέσα από τον άλλον. Ενώ λοιπόν η ερώτηση είναι “Τι θέλεις;” η απάντηση είναι ποια είναι τα προβλήματα μου. Που δεν σχετίζεται το ένα με το άλλο.
Απ' την άλλη πλευρά, αν φύγουμε από αυτό το πλαίσιο και πάμε στην καθημερινότητα, θα δεις ότι όταν συμβαίνει σε έναν άνθρωπο κάτι αρνητικό μπορεί να στο αναπτύσσει ώρες. Να σου λέει, να σου ξαναλέει, να σου ξαναλέει, να σου ξαναλέει.. Οι δυσάρεστες συζητήσεις έχουν μεγάλη διάρκεια.
Πηγαίνει κάποιος διακοπές, γίνεται κάτι καλό, και τον ρωτάς “Τι έγινε;” και σου λέει “Όλα καλά. Όμορφα. Πήγα εκεί....”. Στο λέει όμως πολύ περιληπτικά.
Γιατί οι δυσάρεστες συζητήσεις έχουν μεγαλύτερη διάρκεια;
Τι είναι λοιπόν αυτό που συμβαίνει; Το κάνεις κι εσύ; Έχεις αναρωτηθεί για ποιον λόγο το κάνεις; Έχεις σκεφτεί ότι αυτό μπορεί να είναι και η αιτία που πολλές φορές είτε δεν νιώθεις καλά, είτε μπορεί να νιώθεις φόβους, είτε μπορεί να νιώθεις θλίψη, είτε μπορεί να νιώθεις θυμούς, είτε μπορεί να αποτυγχάνεις κιόλας;
Γιατί το μυαλό το βάζεις σε μια διαδικασία που δεν το βοηθάει γιατί δεν δουλεύει έτσι ο εγκέφαλος. Οι πιο πολλοί λοιπόν άνθρωποι αγαπούν να μιλούν για αρνητικά πράγματα. Αγαπούν να αναλώνονται μέσα σε δυσάρεστες συζητήσεις. Αν παρατηρήσεις, αν ξεκινήσουμε και πιάσουμε μια συζήτηση για μια τραγωδία που έγινε θα έχει μια ροή η συζήτηση, θα μιλάμε με τις ώρες. Θα μας πάρει το βράδυ.. το πρωί..
Αν όμως ξεκινήσουμε να μιλήσουμε για κάτι πολύ όμορφο σε 3-5 λεπτά η συζήτηση θα έχει τελειώσει. Δεν θέλω να κρίνω αν είναι καλό ή κακό. Αυτό όμως που ξέρω και ξέρεις κι εσύ είναι ότι στην ζωή πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία. Δεν σου λέω να μην συζητήσουμε το κακό, να μην κάνουμε δυσάρεστες συζητήσεις, αλλά πρέπει να συζητάς και το καλό. Και γινόμαστε οι άνθρωποι πολύ περιγραφικοί στο κακό μιλώντας με τις ώρες, όμως πρέπει να αναπτύξουμε και την άλλη πλευρά τους εαυτού μας, ή μια άλλη πλευρά του εαυτού μας, που λέει τι; “Να μάθω να αναπτύσσω και το καλό, το ευχάριστο”.
Ρωτάω τους ανθρώπους “Πες μου αρνητικά συναισθήματα;” απαντάνε γρήγορα και μου λένε πολλά. Τους ρωτάω “Πες μου θετικά συναισθήματα;” και μου λένε δύο.. τρία.. με το ζόρι. Γιατί; Αν δεν ξέρω κάτι πώς θα το αναπαράγω;
Άρα λοιπόν αυτό που θέλω να σου πω είναι το εξής και πρόσεξε εάν το κάνεις κι εσύ.. Εάν το κάνεις κι εσύ τότε άρχισε να αναπτύσσεις στις συζητήσεις σου με τους φίλους σου και την καλή πλευρά. Άρχισε να γίνεσαι ένας άνθρωπος για τους φίλους σου που τους δημιουργεί θετικά συναισθήματα. Δηλαδή μην συζητάς μόνο για προβλήματα. Βάλε κάτι καλό στην καθημερινότητα σου. Χτίσε και αυτή την πτυχή της ζωής σου.
Και να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος, είσαι μοναδικός!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Θα ήθελα να βάλεις στο μυαλό σου έναν στόχο, μια επιθυμία! Κάτι το οποίο είναι σημαντικό για εσένα και θα ήθελες να το πραγματοποιήσεις στους επόμενους 3, 6, 12 μήνες ή ακόμα 3 ή 5 χρόνια. Σκέψου καλά τι είναι αυτό που θέλεις.
Ξέρω ότι μπορεί μέσα να πετάγεται μια φωνή και να λέει “Αποκλείεται”, “Δεν γίνεται”, αλλά εμπιστεύσου με μόνο για λίγο, μόνο γι' αυτή την διαδικασία. Σταμάτα για λίγο την σκέψη σου και γράψε πάνω σε ένα χαρτί τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις.
Τώρα θέλω να σκεφτείς κάτι ακόμη..
Ποιος άνθρωπος πρέπει εσύ να είσαι για να μπορείς να πετύχεις αυτό που θέλεις;
Πώς αυτοπροσδιορίζεις τον εαυτό σου;
Τι θέλω να πω με αυτό; Εάν εγώ πιστεύω ότι είμαι άχρηστος τότε όπως καταλαβαίνεις δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να έχω την γυναίκα που θέλω ή να έχω την δουλειά που θέλω.
Από την άλλη πλευρά του νομίσματος εάν εγώ πιστεύω ότι αξίζω, αν πιστεύω ότι είμαι χρήσιμος, τότε δεν είμαι πολύ πιο εύκολο να έχω την δουλειά που θέλω ή την γυναίκα που θέλω;
Στην ουσία μέσα από το πώς αυτοπροσδιορίζουμε τον εαυτό μας δίνουμε υποσυνείδητα κάποιες εντολές στον εγκέφαλο μας για να δράσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο έτσι ώστε να έχουμε το αποτέλεσμα το οποίο θέλουμε και αξίζουμε.
Τι γίνεται όμως όταν περιορίζουμε τον εαυτό μας;
Πολλές φορές οι άνθρωποι έχοντας λάθος αρχειοθετημένες πληροφορίες μέσα στο κεφάλι μας αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην κάνουμε πράγματα, να αρχίσουμε να φοβόμαστε. Να αρχίσουμε να περιορίζουμε τον εαυτό μας.
Όσο λοιπόν περιορίζουμε τον εαυτό μας τόσο λιγότερες εμπειρίες έχουμε. Όσο λιγότερες εμπειρίες έχουμε, τόσο πιο λίγο γυμνάζουμε τους συναισθηματικούς μας μυς.
Το συναισθηματικό σώμα
Θέλω λοιπόν αλληγορικά να θυμάσαι το εξής:
Όπως είναι το σώμα σου το φυσικό έτσι ακριβώς είναι και το συναισθηματικό σου σώμα. Όσο πιο πολύ γυμναζόμαστε τόσο πιο καλό και πιο δυνατό σώμα έχουμε. Όσο λιγότερο γυμναζόμαστε τόσο πιο αδύνατο σώμα έχουμε. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με το συναισθηματικό σώμα. Όσο πιο πολύ γυμναζόμαστε τόσο πιο δυνατά και ισχυρά είναι τα συναισθήματα μας.
Σκέψου όμως το εξής: Το σώμα μας πότε γυμνάζεται; Θυμήσου την φράση που είπε ο Σβαρτσενέγκερ όταν τον ρώτησαν πόσα push ups κάνει. Απάντησε: “Μετράω τα push ups από την στιγμή που αρχίσει ο πόνος στους μυς”
Αλληγορικά λοιπόν εάν αυτό το μεταφέρουμε στο συναισθηματικό μας σώμα αρχίζει να γυμνάζεται ο συναισθηματικός μας νους την στιγμή που αρχίζουμε να πονάμε, δηλαδή που περνάμε το σημείο εκείνο που νιώθουμε άνετα.
Προετοιμάσου να αποτύχεις, προετοιμάσου να πονέσεις..
Εάν λοιπόν δεν προετοιμαστείς να αποτύχεις, δεν προετοιμαστείς να πονέσεις, δεν διεκδικήσεις, δεν επιδιώξεις να πονέσεις τότε ξέρεις τι συμβαίνει; Απλά δεν θα γνωρίσεις ποτέ τον εαυτό σου.. Δεν θα γνωρίσεις ποτέ τι θα μπορούσες να κάνεις.. Ποτέ δεν θα μάθεις τις δεξιότητες σου.. Και ποτέ δεν θα έχεις αυτό που θέλεις και αξίζεις.
Και μπορεί να δημιουργήσεις μια ψευδή εικόνα ότι ευθύνονται οι συνθήκες, ευθύνεται κάποιος άλλος, οι γονείς, οι φίλοι, η κοινωνία, η εποχή, ότι κι αν είναι αυτό όμως η αλήθεια είναι ότι εσύ δεν τόλμησες να προετοιμάσεις τον εαυτό σου να αποτύχεις για να γνωρίσεις το ποιος είσαι και να ανακαλύψεις τα θαύματα που μπορείς να δημιουργήσεις.
Να θυμάσαι ότι είσαι ένα ον με απίστευτη και αστείρευτη σοφία, απίστευτη και αστείρευτη δύναμη, δημιουργικότητα, φαντασία και μπορείς να κατακτήσεις οτιδήποτε φανταστείς, αρκεί να θέλεις να αποτύχεις.
Κάνε το επόμενο βήμα και δες τι είναι αυτό για εσένα. Πώς νιώθεις..
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος, να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Εάν το σκεφτούμε καλύτερα, πηγαίνοντας πίσω στην παιδική μας ηλικία, ζούμε με το σκεπτικό να είμαστε ασφαλείς.
Τώρα αν πάμε ακόμα πιο πίσω, ο εγκέφαλος μας είναι ένα όργανο, ένα λογισμικό, ένα πρόγραμμα αν θέλεις, το οποίο χρονολογείται γύρω στα 2.000.000 χρόνια και ο σκοπός του είναι να είμαστε ασφαλείς.
Ας μην το πάμε όμως τόσο πίσω, ας έρθουμε στο εδώ και τώρα.
Σε όλη μας την ζωή λοιπόν, από τότε που μπαίνουμε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, τι μαθαίνουμε; Μαθαίνουμε να ζούμε σε κουτάκια. Η κριτική σκέψη παύει να υπάρχει. Σου λένε “Θα κάνεις αυτό, για εκείνον, εκείνον κι εκείνον το λόγο αλλά δεν θα κάνεις εκείνο για το άλλο, για το άλλο, για το άλλο”.
Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει πως αρχίζουμε να περιορίζουμε τον εαυτό μας, να τον βάζουμε μέσα σε κουτιά, είτε αυτό το κουτί μπορεί να είναι ένα σπίτι, μπορεί να είναι ένα κινητό είτε μπορεί να είναι ο τρόπος σκέψης, με αποτέλεσμα μη γνωρίζοντας πολλά πράγματα, μην έχοντας άλλες εμπειρίες αρχίζουμε να βιώνουμε τα πράγματα ως “επικίνδυνα” πάρα πολύ εύκολα.
Για παράδειγμα, αν δεν γυμνάζεσαι τότε μπορεί να φτάσεις σε ένα σημείο να σηκώσεις ένα λίτρο νερό και να είναι βαρύ. Εάν όμως γυμνάζεσαι, ένα λίτρο νερό δεν είναι τίποτα να το σηκώσεις.
Αλληγορικά λοιπόν μιλώντας που θέλω να καταλήξω; Χτίζουμε ένα μοτίβο προκειμένου να μην πληγωθούμε συναισθηματικά, προκειμένου να μην μας απορρίψουν, προκειμένου να μην αποτύχουμε, προκειμένου να μην στενοχωρηθούμε, προκειμένου να μην φοβηθούμε, προκειμένου να μην θυμώσουμε, και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Να θυμώνουμε περισσότερο, να φοβόμαστε περισσότερο, να στενοχωριόμαστε περισσότερο, κ.ο.
Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό;
Ο λόγος που συμβαίνει είναι γιατί στο σύμπαν υπάρχει ένας νόμος. Είναι ο νόμος της εξέλιξης. Όσο παραμένουμε στάσιμοι, σε οποιοδήποτε επίπεδο παραμένουμε στάσιμοι, τότε αρχίζει η φθορά μας. Και όταν αρχίζει η φθορά κάπου εκεί είναι και ο θάνατος της φθοράς που ξεκίνησε.
Έτσι λοιπόν θέλω να σκεφτείς το εξής: Όσο παραμένεις σε μια “ζώνη άνεσης”, είτε είναι να μιλήσεις σε μια γυναίκα ή ένας άντρα, είτε είναι να μιλήσεις σε έναν δικό σου άνθρωπο και να εκφράσεις αυτό που θέλεις, είτε να πας να διεκδικήσεις την αύξηση, είτε να αλλάξεις μια δουλειά, είτε να ανοίξεις δικιά σου επιχείρηση, είτε να σταματήσεις μια επιχείρηση, είτε να βγεις από μια σχέση, είτε να μπεις σε μία σχέση, είτε να κάνεις κάτι που αγαπάς, είτε να σταματήσεις κάτι που δεν αγαπάς και ότι μπορεί να είναι αυτό..
Εάν λοιπόν παραμένεις σε μια τέτοια κατάσταση είσαι σίγουρος ότι είσαι σε μια ασφαλή περιοχή; Κοίταξε λίγο μπροστά.. Όσο παραμένεις εσύ στάσιμος συγκριτικά σε μια ζωή που τρέχει με ιλιγγιώδης ρυθμούς πόσο ασφαλής είσαι; Πόσο ασφαλής θα ήσουν αν ήσουν μέσα σε ένα αμάξι στάσιμος κι αυτό ήταν σε κίνηση; Θα έπεφτες πίσω.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν εξελίσσονται, μένουν στα ίδια πράγματα, στην ίδια σχέση ή χωρίς σχέση. Στην ίδια δουλειά ή χωρίς δουλειά. Στην ίδια κατάθλιψη ή κατάσταση απλά γιατί το έχουν συνηθίσει. Γιατί ο εγκέφαλος τι κάνει; Τείνει το ίδιο, το γνώριμο, να το θεωρεί κάτι που είναι ασφαλές.
Αλλά εγώ θέλω να σε ρωτήσω το εξής: Έστω λοιπόν ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που τα έχει όλα έτοιμα από την παιδική του ηλικία. Και υπάρχει και άλλος ένας άνθρωπος που διεκδικεί την ζωή του από πολύ μικρή ηλικία γιατί δεν είχε την τύχη να του τα δώσουν. Και μεγαλώνουν αυτοί οι δύο άνθρωποι. Στα 30,40,50 αν βρεθούν και οι δύο μπροστά σε ένα απρόοπτο ποιος από τους δύο μπορεί να το διαχειριστεί και να επιβιώσει; Να διαχειριστεί την κατάσταση και να επιβιώσει.. Αυτός που τα είχε όλα έτοιμα και ποτέ δεν έκανε τίποτα; Που ήταν πάντα στην ζώνη άνεσης του; Ή αυτός που ήταν έξω από την ζώνη άνεσης του γιατί αναγκάστηκε να το κάνει;
Αυτό που θέλω να σου πω είναι πως αν έχεις την ευλογία όλα στην ζωή σου να είναι καλά ή αν έχεις πέσει σε μια παγίδα που η ζωή σου είναι πάρα πολύ δύσκολη γιατί δεν έχεις κάνει το κάτι παραπάνω που θα έπρεπε να κάνεις για να γυμνάσεις τον εαυτό σου τότε βγες έξω από την ζώνη άνεσης σου γιατί όσο παραμένεις σε μια λίμνη να θυμάσαι ότι βαλτώνεις, αναπτύσσονται μικρόβια και μπορεί να πεθάνεις. Μόνο το κινούμενο νερό είναι υγιές νερό και μπορείς να πιεις. Τόσο απλά.
Βγες έξω από την ζώνη άνεσης σου όσο και αν είναι παράξενο και περίεργο για το σώμα σου και τον εγκέφαλο σου αυτή την στιγμή αλλά πίστεψε με σε 6 μήνες από τώρα η ζωή σου δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Ούτε σε προσωπικό, ούτε σε συναισθηματικό, ούτε σε οικονομικό επίπεδο. Τόσο απλά.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Για ποιον λόγο κάποιοι άνθρωποι είναι περισσότερο αλτρουιστές από κάποιους άλλους;
Αυτή η ερώτηση άρχισε να ταλανίζεται μέσα στο μυαλό μου όταν ήμουν στο εξωτερικό, σε σεμινάρια, και έβλεπες ανθρώπους που για 7, 10, 15 ημέρες, έχουν αφήσει τις δουλειές τους, τις επιχειρήσεις τους, πληρώνουν ξενοδοχεία, τα φαγητά τους, τις διαμονές τους, τα πάντα, προκειμένου να πάνε να υπηρετήσουν κάποιους άλλους ανθρώπους.
Υπάρχουν σεμινάρια στα οποία πραγματικά οι άνθρωποι θυσιάζουν μέρος της ζωής τους για να βοηθήσουν άλλους. Υπάρχει το “Χαμόγελο του Παιδιού”, υπάρχει το “Make A Wish” που ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των εργασιών διεκπεραιώνεται από εθελοντές.
Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν κάποιον άλλον άνθρωπο να πονάει και δεν ασχολούνται, δεν τους νοιάζει, δεν τους λέει κάτι.
Και η ερώτηση είναι για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό;
Το ένα κομμάτι έχει να κάνει με το ψυχολογικό υπόβαθρο και με κάποια πράγματα που έχουν να κάνουν με αξίες, πεποιθήσεις κ.ο. Ένα άλλο κομμάτι όμως έχει να κάνει με το εξής: Οι άνθρωποι που είναι περισσότερο αλτρουιστές είναι οι άνθρωποι που η αμυγδαλή τους είναι 18-20% μεγαλύτερη από την αμυγδαλή των ανθρώπων που είναι λιγότερο αλτρουιστές. Αμυγδαλή είναι ένας αδένας στον εγκέφαλο και ας πούμε ότι έχει να κάνει με το κέντρο του φόβου.
Τι σημαίνει λοιπόν αυτό; Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν μικρότερη αμυγδαλή δεν λαμβάνουν τα ίδια σημάδια φόβου όπως λαμβάνουν οι άλλοι άνθρωποι. Επίσης η αμυγδαλή μπορεί να είναι ανενεργή ή να μην είναι τόσο ενεργή όσο είναι για τους άλλους ανθρώπους. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν εγώ δεν λάβω το σημάδι του φόβου για την δική σου ζωή, όπως καταλαβαίνεις δεν κινητοποιείται εκείνο το σύστημα μέσα μου για να πάω να σε βοηθήσω.
Αυτό όμως να το συνδυάσουμε μαζί με κάτι ακόμα. Να το συνδυάσουμε με το πως ο κάθε άνθρωπος είναι στο κέντρο του. Δηλαδή “εγωιστής”. Όσο λοιπόν πιο πολύ κάποιος είναι στο κέντρο του, και δεν είναι προσανατολισμένος προς τους άλλους ανθρώπους, τόσο λιγότερο κινητοποιείται για να βοηθήσει άλλους ανθρώπους. Ενώ όσο δεν είναι τόσο στο κέντρο του και είναι προσανατολισμένος στους άλλους ανθρώπους είναι πολύ πιο εύκολο να πάει και να βοηθήσει τους άλλους ανθρώπους.
Τώρα αυτό στην καθημερινότητα τι σημαίνει; Οι άνθρωποι που η αμυγδαλή τους είναι μεγαλύτερη από τους άλλους ανθρώπους όπως καταλαβαίνεις βιώνουν πιο εύκολα το συναίσθημα του φόβου και ως αποτέλεσμα αυτού αλλάζει η συμπεριφορά τους στην καθημερινότητα σε σχέση με ένα ίδιο γεγονός κ.ο.
Να κάνω μια παρένθεση: Σίγουρα όπως λέμε υπάρχει σωματοδομή για να τρέξει κάποιος μαραθώνιο, και άλλος άνθρωπος έχει την σωματοδομή για να τρέξει 100άρι, έτσι και μέσα στον εγκέφαλο υπάρχει μια δομή που εξυπηρετεί συγκεκριμένες συμπεριφορές για συγκεκριμένους λόγους. Άλλη υπόθεση. Όμως τι γίνεται αν η δομή σου, ή η δομή κάποιων ανθρώπων, είναι αυτή η δομή που μπορεί πολύ πιο εύκολα να παραχθεί ο φόβος; Μείνε ήσυχος. Για όλους τους ανθρώπους μπορεί να υπάρξει αλλαγή, όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν αυτό που νιώθουν ή το πόσο εύκολα το νιώθουν ή ποια είναι η ένταση που το νιώθουν. Το μόνο που χρειάζεται είναι παραπάνω δουλειά από τους άλλους ανθρώπους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Τώρα από την άλλη πλευρά του νομίσματος μην νομίζεις ότι κι αυτός που δεν βιώνει φόβο ή είναι πάρα πολύ ανενεργός ο φόβος του καταλαβαίνει. Για παράδειγμα υπάρχει άνθρωπος ο οποίος χώρισε γιατί δεν μπορούσε να νιώσει όλο αυτό που συνέβαινε στην οικογένεια του. Οπότε θέλω να σου πω χρειάζεται να υπάρχει μια ισορροπία.
Τώρα αν είσαι από τους ανθρώπους που είσαι τελείως ανενεργός ενδεχομένως να είναι πιο δύσκολο να το καταλάβεις από τους ανθρώπους που είναι πολύ ενεργοί. Όπως και να έχει παρατήρησε τα αποτελέσματα σου, παρατήρησε πως αντιδράς, διεύρυνε την συνειδητότητα σου, την επίγνωση σου και προχώρα στην ζωή σου δουλεύοντας με τον εαυτό σου, δουλεύοντας τα όνειρα σου. Και όλα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Θυμάμαι τον εαυτό μου πολλά χρόνια πριν, περίπου στα 16 με 17, να διαβάζω βιβλία ψυχολογίας γιατί αναζητούσα το πώς μπορώ να είμαι ευτυχισμένος. Έβλεπα τα άλλα παιδάκια έξω στην γειτονιά να παίζουν, να διασκεδάζουν, να γελάνε, να είναι όλοι μαζί, αλλά εγώ μόνος σε μια γωνιά. Γιατί; Δεν παίζει ρόλο. Σημασία είχε πως δεν ήμουν ευτυχισμένος. Αυτό βέβαια είχε ένα καλό. Ποιο ήταν αυτό; Ότι από μικρό παιδί διάβαζα βιβλία ψυχολογίας προκειμένου να μάθω τι χρειάζεται να κάνω επιτέλους για να νιώσω αυτή την ευτυχία μέσα μου;
Διάβασε, διάβασε, διάβασε, διάβασε, διάβασε, δεν μου έμεινε χρόνος για να δω τηλεόραση. Έτσι λοιπόν αν έχει υπάρξει ένα καλό από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι στην ζωή μου δεν είδα ποτέ τηλεόραση. Ακόμα και τώρα στο σπίτι μου δεν έχω τηλεόραση. Γιατί είναι έξω από τις συνήθειες μου.
Όμως ας επιστρέψω στο θέμα. Αναζητούσα να βρω τι είναι ευτυχία. Πώς μπορώ να είμαι ευτυχισμένος. Γιατί, αν θέλεις, στο τέλος της ημέρας ότι και να κάνεις το κάνεις για να είσαι ευτυχισμένος. Κι εσύ, κι εγώ και όλοι μας. Ή για να μην βιώσουμε κάτι δυσάρεστο. Δηλαδή, πάλι για να είμαστε ευτυχισμένοι.
Περνώντας μέσα από πάρα πολλές θεωρίες, ψυχοθεραπεία, ψυχανάλυση, ομάδες, coaches, ενεργειακούς θεραπευτές, ότι μπορείς να φανταστείς, άρχισα να συνειδητοποιώ το εξής: ότι αυτό που βιώνεις τώρα δεν είναι απαραίτητα μια συνειδητή δική σου επιλογή. Και ως ένα σημείο, αν έχεις προσπαθήσει πάρα πολύ και δεν τα έχεις καταφέρει, μπορεί να έχεις και δίκιο. Δεν φταίνε ούτε οι θεραπευτές σου, δεν ευθύνεσαι ούτε εσύ απαραίτητα.
Είναι μια διαδικασία πολλές φορές που χρειάζεται να είσαι πολύ βαθιά γνώστης αυτής για να μπορέσεις να την διαχειριστείς και να φτάσεις στην απέναντι όχθη. Έτσι λοιπόν θέλω να θυμάσαι πως αυτό που βιώνεις τώρα, η πραγματικότητα που αντιλαμβάνεσαι τώρα, έχει να κάνει από την συνειδητότητα σου, η οποία εξαρτάται από τι; Από τα βιώματα σου βεβαίως βεβαίως, από τις γνώσεις σου, από το περιβάλλον το οικογενειακό αλλά και της χώρας που μεγάλωσες, από την θρησκεία που πιστεύεις ή δεν πιστεύεις, από τα βιβλία, τους δασκάλους, τους φίλους, την γειτονιά την οποία συναναστράφηκες.. από την γειτονιά σου. Αλλά θέλω να θυμάσαι πως υπάρχει και κάτι ανώτερο. Δεν ξέρω πως εσύ θα επιλέξεις να το ονομάσεις αλλά υπάρχει μια ανώτερη διάνοια η οποία έχει δημιουργήσει αυτό το σύμπαν και πίσω από αυτή υπάρχει μία λογική που για εμάς είναι παράλογη.
Στο τέλος την ημέρας αυτό που θέλω να σου πω είναι το εξής: Εάν δεν είσαι ευτυχισμένος.. Εάν βιώνεις κρίσεις πανικού.. Εάν βιώνεις κατάθλιψη.. Εάν βιώνεις οικονομική δυσχέρεια για μεγάλο χρονικό διάστημα Εάν βιώνεις ότι δεν μπορείς να συναναστραφείς με φίλους, με φίλες, να γνωρίσεις ανθρώπους, να έχεις έναν καλό κοινωνικό κύκλο, ή αν δεν μπορείς να κάνεις μια σχέση, να είσαι ευτυχισμένος σε αυτή την σχέση, ή ότι και να βιώνεις..
Και εάν έχεις προσπαθήσει με διάφορους θεραπευτές, με διάφορους συμβούλους, έχεις διαβάσει βιβλία, έχεις μπει μέσα σε όλο αυτό και δεν τα έχεις καταφέρει, να ξέρεις ότι υπάρχει και μία περίπτωση να μην ευθύνεσαι εσύ. Ίσως υπάρχει κάτι το οποίο είναι πάνω από εσένα, το οποίο θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε υπερνόηση, ή διάνοια, ή ανώτερη διάνοια, ή “the mind”. Ένα κεντρικός νους που ελέγχει τα πάντα. Ίσως, λέω ίσως, κάποια στιγμή πέρασε από το μυαλό μου, να είμαστε σαν τα video games. Που κάθεσαι πάνω από μια κονσόλα και παίζεις και χειρίζεσαι τον χρήστη. Έτσι λοιπόν μπορεί να είσαι το πιόνι ενός χρήστη. Μπορεί και όχι. Δεν παίζει ρόλο. Αυτό όμως που θέλω να θυμάσαι είναι πως σε όλα μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση αρκεί να ενεργοποιήσεις, αξιοποιήσεις, και διαχειριστείς με τον κατάλληλο τρόπο αυτό που συμβαίνει στην ζωή σου.
Άρα λοιπόν αυτό που βιώνεις τώρα δεν είναι αποτέλεσμα μόνο αυτού που συμβαίνει με αυτά που βλέπεις. Και να σου δώσω ένα παράδειγμα για τους λίγο πιο δύσπιστους. Τις ακτίνες του ηλίου δεν τις βλέπουμε, αλλά εάν κάτσουμε πολύ ώρα στον ήλιο θα μας βλάψουν. Είναι αρκετό αυτό σαν παράδειγμα;
Δεν σημαίνει ότι η πραγματικότητα είναι μόνο ότι μπορούμε να δούμε. Υπάρχει και κάτι άλλο το οποίο είναι πάνω από εμάς. Πίσω από εμάς. Κάπου τέλος πάντων που για κάποιον λόγο δεν μπορούμε να το δούμε. Για εμένα, προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι ο λόγος που δεν μπορούμε να τον δούμε είναι είναι γιατί δεν είμαστε έτοιμοι να το δούμε.
Άρα λοιπόν εάν θέλεις κάτι πολύ σημαντικό στην ζωή σου, σε όποιον τομέα κι αν είναι αυτό, και αν έχεις προσπαθήσει πάρα πολύ, μην κατηγορήσεις ούτε τον εαυτό σου ότι δεν τα καταφέρνεις, ούτε τους άλλους ανθρώπους. Ίσως δεν ευθύνεσαι εσύ. Ίσως να υπάρχει κάτι άλλο, αυτό που λέμε the mind, το μυαλό, η υπερνόηση, η οποία για κάποιο λόγο σε έχει προγραμματίσει με ένα συγκεκριμένο τρόπο να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα στην ζωή σου.
Τώρα τι γίνεται; Χαλαρά.. Όλα γίνονται. Εάν θέλεις λοιπόν να αλλάξεις την πραγματικότητα σου μπορείς να το κάνεις. Αρκεί να συνδεθείς με αυτή την υπερνόηση και να δεις ακριβώς τι συμβαίνει και να ξεμπλοκάρεις αυτό που πρέπει να ξεμπλοκάρεις για να συνεχίσεις παρακάτω. Τα αποτελέσματα; Απερίγραπτα. Οπότε κάντο και αν για κάποιον λόγο χρειαστείς περισσότερη βοήθεια μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος να σε βοηθήσω και να απολαύσεις το δώρο της ζωής. Το δώρο της ευτυχίας. Γιατί γεννήθηκες να είσαι ευτυχισμένος Είναι γενετήσιο σου δικαίωμα. Απόλαυσε το.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
Βγαίνουμε έξω και βλέπουμε ανθρώπους να λένε “Θέλω αυτό”, “Θέλω το άλλο”, “Θέλω εκείνο”, και επειδή δεν έχουν αυτό, το άλλο ή εκείνο, στο τέλος της ημέρας τι είναι; Είναι Δυστυχισμένοι.
Και αναρωτιέμαι:
Για ποιον λόγο γίνεται αυτό;
Τι είναι αυτό που σταματάει τους ανθρώπους;
Βλέπεις λοιπόν ανθρώπους, στο ίδιο περιβάλλον, στο ίδιο σχολείο, ενδεχομένως με τις ίδιες δεξιότητες, αλλά στο τέλος της ημέρας ο ένας είναι σε ένα α' επίπεδο και ο άλλος σε ένα β' επίπεδο.
Δηλαδή, πάντα το σκεφτόμουνα, ας υποθέσουμε ότι έχουμε δύο μωράκια. Δύο μωράκια που γεννήθηκαν σήμερα. Μετά λοιπόν από 30 χρόνια το ένα μωράκι μπορεί να πεθάνει στον δρόμο και το άλλο μπορεί να ζει μια πάρα πολύ ωραία ζωή.
Ποιο είναι αυτό το σημείο, το κομβικό σημείο, που τελικά μπορεί να διαφοροποιήσει την ζωή μας και να μας πάει είτε στον ουρανό είτε στα τάρταρα;
Τι είναι αυτό λοιπόν που καθορίζει την ζωή μας;
Όπως όλοι γνωρίζουμε αυτό που καθορίζει την ζωή μας τι είναι; Είναι οι αποφάσεις μας. Όμως πάμε λίγο πιο κάτω.. Τι είναι αυτό που καθορίζει τελικά τις αποφάσεις μας; Αυτό που καθορίζει τις αποφάσεις μας είναι.. ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΜΑΣ.
Οι πιο πολλοί άνθρωποι λοιπόν, ξέρουν τι θέλουν, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, όμως κάτι τους σταματάει. Και τι είναι αυτό που τους σταματάει; Ο ΦΟΒΟΣ. Ο φόβος είτε της αποτυχίας, είτε της επιτυχίας.
Ας μείνουμε εκεί. Ξέρω, υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις, πολλά πράγματα, αλλά ας το κρατήσουμε λίγο πιο απλό, ίσα ίσα για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε σε αυτό το video.
Ο φόβος λοιπόν είναι αυτό που σταματάει όλους τους ανθρώπους να κάνουμε ή το ένα ή το άλλο.
Και η ερώτηση που τίθεται εδώ είναι η εξής:
“Μάνο, τι χρειάζεται να κάνω για να διαχειριστώ τον φόβο μου και να μπορώ να προχωρήσω στην ζωή μου;”
Θα σου δώσω μια στρατηγική η οποία είναι πάρα πολύ απλή και εξαιρετικά αποτελεσματική.
Θέλω να θυμάσαι λοιπόν ότι ο εγκέφαλος είναι πανέξυπνος, αγαπάει την συνήθεια, με αποτέλεσμα.. να μην αλλάζει εύκολα. Δεν αγαπάει πολύ τις αλλαγές. Γιατί; Γιατί είναι ένα λογισμικό όπως έχουμε ξαναπεί 2.000.000 χρόνων. Κατασκευάστηκε για να είμαστε ασφαλείς. Δεν κατασκευάστηκε, ούτε για να ζούμε σε παλάτια, ούτε για να ζούμε σε σπιταρόνες, ούτε για να κάνουμε την ζωάρα, όπως την φανταζόμαστε ειδικά εμείς εδώ, οι δυτικοί.
Άρα λοιπόν, εάν θέλεις να αξιοποιήσεις τον εγκέφαλο σου, όπως το κάθε εργαλείο, το πρώτο που χρειάζεται να κάνεις είναι να μάθεις πώς λειτουργεί. Δηλαδή, έστω ότι έχεις ένα blender. Αν δεν μάθεις πώς λειτουργεί το blender δεν θα μπορέσεις να το χρησιμοποιήσεις. Αν δεν μάθεις πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος δεν θα μπορέσεις να τον χρησιμοποιήσεις. Δεν γίνεται να μην ξέρεις πώς λειτουργεί το blender σου και να στενοχωριέσαι που δεν το αξιοποιείς. Έτσι ακριβώς είναι και με τον εγκέφαλο.
Άρα λοιπόν, παίρνουμε αυτά τα χαρακτηριστικά που έχει ο εγκέφαλος και τι κάνουμε; Τα αξιοποιούμε για να αλλάξουμε και να πετύχουμε. Πώς; Θέλω λοιπόν να βάλεις ανάμεσα στο που είσαι και που θέλεις να πας διαβαθμίσεις, αλλά να τις κάνεις πάρα πολύ μικρές. Τόσο μικρές έτσι ώστε να είναι απειροελάχιστες οι αλλαγές.
Παραδείγματος χάριν:
Το βράδυ, είτε πλύνω, είτε δεν πλύνω τα δόντια μου, είναι πολύ εύκολο, και η αλλαγή δεν είναι μια αλλαγή που να κάνει τεράστια διαφορά στην ζωή μου. Μπορώ να την υποστηρίξω. Αυτή όμως η μικρή αλλαγή σε τρία χρόνια από τώρα θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην στοματική μου υγιεινή. Ή θα έχω ένα υπέροχο χαμόγελο, ή όχι. Ανάλογα με το αν τα πλένω ή δεν τα πλένω. Παρατήρησε λοιπόν, αυτή η μικρή αλλαγή, τι τεράστιο αντίκτυπο που έχει σε βάθος χρόνου.
Τι θέλω λοιπόν να σου πω;
Ας υποθέσουμε ότι βρίσκεσαι στο σημείο α' και θέλεις να πας στο σημείο β', αλλά έχεις έναν φόβο. Σπάστο στην μέση.
Παραδείγματος χάριν:
Έστω ότι φοβάσαι τις αράχνες. Ζήτα λοιπόν από έναν φίλο σου να σου βάλει μια αράχνη χιλιόμετρα μακριά. Τέλεια. Είσαι ok, γιατί εσύ είσαι εδώ και η αράχνη υπάρχει κάποια χιλιόμετρα μακριά. Η αράχνη φαίνεται λοιπόν μέρα με την μέρα όλο και πιο κοντά, όλο και πιο κοντά. Όχι τολμηρές κινήσεις. Σιγά σιγά.
Το ίδιο μπορείς να το κάνεις στα πάντα. Άρα τι θέλω να σου πω: Να εκθέτεις τον εαυτό σου σε αυτό που φοβάσαι σε απειροελάχιστη δοσολογία προκειμένου να το συνηθίσεις. Και καθώς περνάει ο χρόνος θα έχει γίνει συνήθεια. Κάποια πράγματα είναι τόσο απλά. Απλά χρειάζονται στρατηγική.
Να θυμάσαι λοιπόν ότι είσαι υπέροχος!
Οφείλεις να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Πηγή: www.manolisischakis.gr
© All rights reserved. YperNoisis 2019
IMPLEMENTED BY E-Resellers