Print this page

 Η Αλήθεια πίσω από τους μύθους της Αποτοξίνωσης

Published in Διατροφή

 Μέρος 3 ( Φυσικοί μέθοδοι αποβολής, ξενοβιοτικών ουσιών ).

"Ειδικός είναι αυτός που περιορίζει τον εαυτό του, σε ένα μόνο πεδίο άγνοιας".

Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας εκβιομηχάνισης τον τελευταίο αιώνα, η κατασκευή, η χρήση και η απελευθέρωση ξενοβιοτικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των συνθετικών χημικών και μετάλλων, μέσα στο περιβάλλον έχει αυξηθεί εκθετικά. Ως αποτέλεσμα, η έκθεση σε ανθεκτικές βιοσυσσωρεύσιμες τοξικές ουσίες (ΑΒΤ) από τον άνθρωπο, έχει αυξηθεί επίσης. Η έκθεση σε ορισμένα ξενοβιοτικά, έχει συσχετιστεί με δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων των ενδοκρινικών διαταραχών, νευρολογικών και αναπαραγωγικών επιπτώσεων, αυτοάνοσων ασθενειών, καρκινικών εκδηλώσεων και καρδιαγγειακών παθήσεων.

 

Παραδείγματα χημικών που σχετίζονται με ασθένειες και διαταραχές περιλαμβάνουν τα οργανοχλωριούχα παρασιτοκτόνα, τις φθαλικές ενώσεις, τα φυτοφαρμάκα, την δισφαινόλη Α, την αφλατοξίνη, τα βαρέα μέταλλα, τις πολυβρωμοδιφαινυλαιθέρες, κ.α.Τα ξενοβιοτικά, μπορούν να ασκήσουν αρνητικές επιδράσεις στην υγεία με διάφορους τρόπους. Κάποια μπορεί να διαταράξουν συγκεκριμένες μεταβολικούς οδούς, που μπορεί να οδηγήσουν σε δυσλειτουργία, βιολογικά συστήματα και όργανα, όπως το νευρικό σύστημα, το ήπαρ, τα νεφρά, την καρδιά κ.α, ενώ άλλα ενεργούν ως μεταλλαξιογόνες ή καρκινογόνες ουσίες, που προκαλούν βλάβη του DNA ή μεταλλάξεις, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο.

 

Η διατροφή είναι μια σημαντική πηγή έκθεσης σε τοξίνες. Οι τοξίνες μπορούν να βρουν το δρόμο τους στο διαιτολόγιο από διάφορους οδούς, ιδίως μόλυνση από μικροοργανισμούς, τεχνητές τοξικές ουσίες (συμπεριλαμβανομένων των φυτοφαρμάκων, τα κατάλοιπα από την επεξεργασία τροφίμων, τα βιομηχανικά απόβλητα, κ.α). Μερικά από τα βαρέα μέταλλα (μόλυβδος, υδράργυρος, κάδμιο, χρώμιο), ενώ δεν είναι «τεχνητές ουσίες», έχουν ανακατανεμηθεί στο περιβάλλον, σε δυνητικά επικίνδυνα επίπεδα για τον άνθρωπο, και βρίσκουν τον δρόμο τους στο διαιτολόγιο του ανθρώπου με βλαβερές επιπτώσεις στην υγεία. Ακόμη και η μέθοδος παρασκευής τροφίμων έχει τη δυνατότητα για τη μετατροπή φυσικώς απαντώμενων συστατικών της τροφής, σε τοξικές ουσίες.

 

Για παράδειγμα, οι υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να μετατρέψουν ενώσεις που περιέχουν άζωτο στα κρέατα και τα προϊόντα δημητριακών στα ισχυρά μεταλλαξιογόνα, βενζοπυρένιο και ακρυλαμίδιο αντίστοιχα. Τα καπνιστά ψάρια και τα τυριά περιέχουν προδρόμους τοξινών που ονομάζεται Ν-νιτροζο ενώσεις (ΕΟΕ), οι οποίες καθίστανται μεταλλαξιογόνες όταν μεταβολίζονται από τα κολικά βακτήρια.Έκτος από τη διατροφή, η αναπνευστική έκθεση σε πτητικές οργανικές ενώσεις (VOCs) είναι ένας κοινός κίνδυνος που έχει συσχετιστεί με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων της νεφρικής βλάβης, ανοσολογικών προβλημάτων, ορμονικών ανισορροπιών, διαταραχών του αίματος, και αυξημένων ποσοστών άσθματος και βρογχίτιδας.

 

Μία από τις μεγαλύτερες πηγές έκθεσης σε τοξικές ουσίες, είναι ο αέρας στο σπίτι. Δομικά υλικά (όπως δάπεδα, τοίχοι, κόλλες, και χρώματα) απελευθερώνουν αρκετές τοξικές ουσίες που μπορεί να ανιχνευθούν σε ανθρώπους. Νεόδμητα ή υπό αναδιαμόρφωση κτίρια μπορεί να έχουν σημαντικές ποσότητες χημικών «off-έκλυσης αερίων», τα οποία οδηγούν σε αυτό που ονομάζεται «σύνδρομο των άρρωστων κτιρίων». Τα χαλιά και οι τάπητες είναι επίσης μια παγίδα περιβαλλοντικών τοξινών, που απελευθερώνουν αρκετές νευροτοξίνες επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) εκτιμά ότι το ένα τρίτο των ασθενειών που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα, συνιστά αποτέλεσμα της παρατεταμένης έκθεσης του ανθρώπινου οργανισμού, στην υφιστάμενη περιβαλλοντική ρύπανση (WHO, 2014).

 

ΦΥΣΙΚΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗΣ:

Παρά το γεγονός ότι η βιομηχανία αποτοξίνωσης είναι ακμάζουσα, υπάρχουν πολύ λίγα κλινικά στοιχεία για να υποστηρίξουν τη χρήση των περισσότερων μεθόδων. Υπάρχουν προκαταρκτικά στοιχεία που να δείχνουν ότι ορισμένες τροφές όπως το κόλιανδρο, το nori, ή χλωρέλα η olestra κ.α έχουν ιδιότητες αποτοξίνωσης, επίσης υπάρχουν μελέτες σε φυτικές ουσίες, και μεθόδους που δείχνουν πως ενισχύουν την ηπατική ή την νεφρική αποτοξίνωση.

 

Σε αυτήν την εργασία θα αναδείξουμε τις βασικές μεθόδους αποτοξίνωσης, που έχουν αξιολογηθεί θετικά για την αποτελεσματικότητα τους, από ανεξάρτητες τυχαιοποιημένες μελέτες, ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να ενημερωθούν έγκριτα, για τα πιθανά οφέλη των προγραμμάτων αποτοξίνωσης.

 

ΔΙΑΤΡΟΦΗ:

Εδώ θα περιγράψουμε ένα απλό διατροφικό πρόγραμμα, που έχει δείξει σε αρκετές ανεξάρτητες κλινικές μελέτες, οτί συμβάλει ουσιαστικά στην αφαίρεση των τοξικών ουσιών από τον σώμα προωθώντας την γενικότερη ομοιόσταση του οργανισμού, χωρίς αποβολές βασικών διατροφικών ομάδων και επικίνδυνες δίαιτες.Αυτό το πρόγραμμα είναι ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξάλειψης των τοξινών για ένα διάστημα τριών εβδομάδων.

 

Τα τρόφιμα που χρησιμοποιούμε αυτό το διάστημα είναι (1) βιολογικά λαχανικά και τα φρούτα, (2) δημητριακά ολικής αλέσεως, χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη όπως το κεχρί, το φαγόπυρο, το κινόα, κ.α, (3) καστανό ρύζι, (4) όσπρια, (5) παξιμάδια, (6) φύκια, (7) λευκά ψάρια (απαλλαγμένα από βαρέα μέταλλα, και (8) βιολογικά πουλερικά ελευθέρας βοσκής.Τα λευκά καθαρά ψάρια και τα βιολογικά πουλερικά, περιέχουν σχετικά χαμηλές τιμές τοξικών ουσιών (ΑΟΡ) μεταξύ των τροφίμων ζωικής πρωτεΐνης και αφέθηκαν σε αυτό το διατροφικό πρόγραμμα, καθώς περιέχουν καρνοσίνη (ένα απαραίτητο αμινοξύ που μειώνει την αυξημένη γλυκοζυλίωση) και υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνη, που ενισχύει την γλουταθειόνη, που είναι απαραίτητη για την μεταβολική αποτοξίνωση.

 

Τα τρόφιμα που αποφεύγονται περιλαμβάνουν (1) τα επεξεργασμένα κρέατα και αλλαντικά (2) τα κόκκινα κρέατα, τα γαλακτοκομικά και τα αυγά, (3) τα επεξεργασμένα τρόφιμα, (4) τα τρόφιμα με τεχνητά ενισχυτικά γεύσης, (5) την αλκοόλη, (6) τα fast food, (7) τους απλούς υδατάνθρακες και τα ζυμαρικά, (8) το άσπρο αλέυρι και την ζάχαρη, και (9) τα μεγάλα λιπαρά ψάρια που έχουν μολυνθεί με βαρέα μέταλλα . Μετά το τελευταίο γεύμα, η κατανάλωση τροφής, αποφεύγεται για 12 -16 ώρες νηστείας. Τέλος η κατανάλωση 2 λίτρων φιλτραρισμένου νερού ή νερού πηγής, ημερησίως είναι απαραίτητη.

 

Αυτό το απλό διατροφικό πρόγραμμα αποτοξίνωσης, χωρίς αφαιρέσεις διατροφικών ομάδων, ακραίες δίαιτες, και μονοφαγίες, έδειξε πως μπορεί σε 3 βδομάδες να μειώσει την GGT του ορού, που είναι υποκατάστατος δείκτης για το συνολικό τοξικό φορτίο στο σώμα, και βελτίωσε τα ανθρωπομετρικά δεδομένα και τους μεταβολικούς βιοδείκτες των ασθενών που συμμετείχαν, καθώς ήταν μια σημαντική προστατευτική παρέμβαση για την εξάλειψη των τοξικών ουσιών από το σώμα.

 

ΝΗΣΤΕΙΑ:

 

Η νηστεία για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, μπορεί να εξαλείψει τα απόβλητα του σώματος, μειώνει τον γαστρεντερικό ερεθισμό, βοηθάει στην επισκευή της βλεννογόνου μεμβράνης και ανανεώνει το πεπτικό και το αναπνευστικό σύστημα.

Ωστόσο, κατά το στάδιο της νηστείας, υγρασία και ηλεκτρολύτες μπορεί να χαθούν, συνεπώς, η χορήγηση υγρών είναι απαραίτητη για την ανασύσταση του σώματος. Ένα υπερτονικό διάλυμα 0,9% έχει σημαντικά οφέλη, διότι διανέμεται πρώτα στον εξωκυτταρικό χώροΓια να εφαρμοστεί η νηστεία, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στις ακόλουθες περιπτώσεις: (1) ασθενείς με διαταραχές ελέγχου του γαστρικού οξέος, (2) ασθενείς με υπογλυκαιμία που συνοδεύεται από ίλιγγο, (3) ασθενείς με δυσκοιλιότητα, και (4) ασθενείς με αναιμία.Η τυπική διάρκεια της αποτοξίνωσης είναι συνήθως 7 -21 ημέρες. Εάν είναι απαραίτητο, η περίοδος μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το διάστημα αυτό, αλλά η κατάσταση νηστείας δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 3 διαδοχικές ημέρες.

Συμπερασματικά σε πολλές μελέτες έχει δειχτεί, ότι η νηστεία με χορήγηση υγρών ήταν αποτελεσματική για νοσηλευόμενους ασθενείς με υψηλή συσσώρευση τοξινών, αλλά και με χρόνιες ανθεκτικές παθήσεις, πολύ περισσότερο εν σύγκριση με τους συμβατικούς τρόπους θεραπείας, και έχει αποδείξει οτί ένα πρόγραμμα αποτοξίνωσης, συνδυασμένο με νηστεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μία νέα θεραπεία, σε πολλές παθολογικές καταστάσεις, καθώς και στην αφαίρεση των επίμονων τοξικών ουσιών.

 

ΕΦΙΔΡΩΣΗ:

Η εφίδρωση έχει από καιρό θεωρηθεί ότι προάγει την υγεία, όχι μόνο αυτή που συνοδεύεται από την άσκηση, αλλά και αυτή που προκαλείται από την θερμότητα. Μαζί με τα βασικά μέταλλα, ο ιδρώτας είναι μια αναγνωρισμένη οδός απεκκρίσεως και για τα τοξικά μέταλλα, όπως το αρσενικό, το κάδμιο, ο μόλυβδος και ο υδράργυρος.Οι τοξικολόγοι Στάιμπερ και Φλωρεντία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο ιδρώτας μπορεί να είναι μία σημαντική οδός για την απέκκριση καδμίου όταν ένα άτομο εκτίθεται σε υψηλά επίπεδα, ένα εύρημα που επιβεβαιώθηκε με την παρατήρηση ότι η συνολική ημερήσια απέκκριση του καδμίου ήταν μεγαλύτερη μέσω του ιδρώτα από ότι στα ούρα. Η εφίδρωση επίσης πρέπει να είναι η αρχική και προτιμώμενη θεραπευτική αγωγή των ασθενών με αυξημένα επίπεδα υδραργύρου στα ούρα .

 

Σε μια αναφορά περιστατικού το 1988, ένας σοβαρά δηλητηριασμένο εργαζόμενος διασώθηκε με θεραπεία αποσιδήρωσης, που ακολουθήθηκε από ένα σχήμα ημερήσιας εφίδρωσης και κινησιοθεραπείας επί πολλούς μήνες κατά τη διάρκεια των οποίων ο υδράργυρος επανήλθε στο φυσιολογικό και ο ασθενής ανάκτησε την υγεία του.Πολλές τοξίνες όπως χλωριούχες τοξικές ενώσεις (DDT), παρασιτοκτόνα (DDE), οργανοχλωριωμένα εντομοκτόνα (methoxychlor), φυτοφάρμακα, βαρέα μέταλλα κ.α, αποβάλλονται εύκολα μέσω του ιδρώτα. Έχει σημειωθεί ότι μεταξύ των ανθρώπων των οποίων η υγεία τίθεται σε κίνδυνο από τοξικές ουσίες, η λειτουργία των ρυθμιστικών μηχανισμών της θερμότητας, του αυτόνομου νευρικού συστήματος επηρεάζονται συχνά, με αποτέλεσμα την αποτυχία να ιδρώνουν εύκολα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μαζί με την ανάλογη δίαιτα και τα συμπληρώματα διατροφής για την αποκατάσταση των βιοχημικών ανισορροπιών, οι παρεμβάσεις που έχουν εξεταστεί με αποτελεσματική δραστικότητα, περιλαμβάνουν το βούρτσισμα του δέρματος, την νιασίνη για να βοηθήσει στην αγγειοδιαστολή, και την άσκηση πριν από τη χρήση σάουνας. Με την ενίσχυση της εφίδρωσης, η αποτοξίνωση διευκολύνεται, και μπορεί σε πολλές περιπτώσεις, να οδηγήσει σε κλινική βελτίωση. Κατά συνέπεια, τακτικές συνεδρίες της επαγόμενης εφίδρωσης, θα πρέπει να θεωρούνται συσσωρευτικά ως πιθανή κλινική επιλογή, για να μειωθεί το τοξικό "βάρος σώματος" αυτών των ασθενών.

 

ΓΛΟΥΤΑΘΕΙΟΝΗ (GSH):

Η γλουταθειόνη είναι ένα αντιοξειδωτικό τριπεπτίδιο (κυστεΐνη, γλυκίνη, και γλουταμινικό οξύ) που βρίσκεται σε απροσδόκητα υψηλά επίπεδα (5 millimolar), στα περισσότερα κύτταρα του οργανισμού και κυρίως στο ήπαρ και είναι υπεύθυνη για την αφαίρεση των τοξικών ουσιών από το σώμα (φάση ΙΙ αποτοξίνωση ήπατος).Το γήρας, η κακή διατροφή, το άγχος και οι τοξικές εκθέσεις από την αφλατοξίνη, το χλωροφόρμιο, το DDT, τα οργανικά νιτρικά άλατα και την ακτινοβολία βλάπτουν το σύστημα της γλουταθειόνης, γιαυτό πολλοί ερευνητές χρησιμοποιούν συμπληρώματα γλουταθειόνης ή προδρόμων της, κυρίως σε λιποσωμικές μορφές ή σε μορφή ενδοφλέβιας έγχυσης, η οποία είναι πολύ ακριβή.

Σήμερα, όλοι γνωρίζουν ότι είναι καλύτερη η χρήση συμπληρωμάτων διατροφής, πρόδρομων μορφών γλουταθειόνης, αντί για αυτά που παρέχουν απλά το ίδιο το μόριο. Εκτός από τη χρήση της γλουταθειόνης σε χάπια και ενέσεις, μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο χρήσης, κάποιων άλλων ουσιών. Για παράδειγμα, η πρωτεΐνη ορού γάλακτος, διεγείρει την παραγωγή της γλουταθειόνης, όπως και το εκχύλισμα γαϊδουράγκαθου που τονώνει την σύνθεση της.Τα τρόφιμα και τα συμπληρώματα που τεκμηριωμένα μπορούν να αυξήσουν τη βιοσύνθεση της ενδοκυτταρικής γλουταθειόνης περιλαμβάνουν τον ορό γάλακτος, το α-λιποϊκό οξύ, την κουρκουμίνη, τη λιποσωμιακή γλουταθειόνη, τη Ν-ακετυλ-L-κυστεΐνη, το αβοκάντο, τα σπαράγγια και τα τρόφιμα που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε θείο. Επίσης 83 g / d αμύγδαλα αυξάνουν την γλουταθειόνη στους καπνιστές κατά 16% και μειώνουν τις βλάβες στο DNA τους κατά 29%.Ένα άλλος τρόπος αύξησης των επιπέδων γλουταθειόνης είναι η λήψη κυστεΐνης, γλουταμινικού οξέος και γλυκίνης, δηλαδή των πρώτων υλών που χρησιμοποιεί ο οργανισμός για να παράγει γλουταθειόνη.

 

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΦΡΩΝ:

Οι νεφροί είναι υπεύθυνοι για πολλές βασικές φυσιολογικές λειτουργίες, όπως η διήθηση και απομάκρυνση των μεταβολιτών και των τοξικών αποβλήτων από το σώμα, αν δεν απομακρυνθούν εγκαίρως οι τοξίνες μέσω των νεφρών, μπορεί να συσσωρευθούν στο σώμα ή τα ίδια τα νεφρά και να προκαλέσουν προβλήματα, όπως νεφροτοξικότητα, πέτρες στα νεφρά, υψηλή αρτηριακή πίεση, νεφροπάθεια, κ.α. Η νεφροτοξικότητα συμβαίνει όταν τα νεφρά, δεν λειτουργούν βέλτιστα, λόγω βλάβης ή καταστροφής της λειτουργίας τους από εξωγενή ή ενδογενή τοξικές ουσίες. Δυστυχώς, η φθορά των νεφρών δεν έχει συμπτώματα. Οι νεφρικές παθήσεις, εξάλλου, εκτός από τη νεφρολιθίαση, δεν πονάνε και έτσι δεν μας ειδοποιούν έγκαιρα. Όταν φτάσουμε να έχουμε συμπτώματα, δηλαδή πολυουρία, νυκτουρία, πρήξιμο στα βλέφαρα και τα πόδια, μπορεί να έχει χαθεί ήδη το 50% της λειτουργίας και των δύο νεφρών.

Για να μάθουμε πόσο καλά λειτουργούν τα νεφρά μας, υπάρχει μόνο ένας τρόπος, οι προληπτικές εξετάσεις.Η κυριότερη μέτρηση είναι αυτή της κρεατινίνης, που δείχνει πόσο καλά τα νεφρά καθαρίζουν το αίμα. Επιβάλλεται, επίσης, η ανάλυση ούρων για την ανίχνευση κυρίως ­πρωτεϊνουρίας και αιματουρίας. Οι εξετάσεις αυτές είναι ανώδυνες και αξιόπιστες.Το πιο σημαντικό μέτρο, είναι η κατανάλωση άφθονου καθαρού νερού. Αυτό θα εξασφαλίσει την καλύτερη υγεία των νεφρών για όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα γίνεται.

Ωστόσο υπάρχουν και κάποια τρόφιμα και φυσικά φάρμακα που είναι ιδιάιτερα αποτελεσματικά στον καθαρισμό και την αποτοξίνωση των νεφρών, και έχουν ισχυρή νεφροπροστατευτική δράση, τα σημαντικότερα είναι τα εξής:

 

ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ (Petroselinum crispum):

Ο μαϊντανός είναι από τις πιο αποτελεσματικές τροφές για την αποτοξίνωση των νεφρών και είναι επίσης ευεργετικό βότανο για τη θεραπεία της νεφρολιθίασης και της λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος. Ο μαϊντανός περιέχει φυτοχημικά όπως, φλαβονοειδή, καροτενοειδή, ασκορβικό οξύ και τοκοφερόλη. Αυτά τα συστατικά καθαρίζουν τις ελεύθερες ρίζες υπεροξειδίου και υδροξυλίου, προστατεύοντας από την επαγόμενη οξείδωση.

Ομοίως, τα εκχυλίσματα από φρέσκα φύλλα μαϊντανού αναστέλλουν εντονότερα την οξείδωση λινελαϊκό οξέος και λιπιδίων συμβάλλοντας αποτελεσματικά στην απέκκριση του τοξικού μετάλλου καδμίου (Cd) από τα νεφρά, και μειώνοντας την τοξικότητας του. Τον μαϊντανό τον συνδυάζουμε με λεμόνι, που αυξάνει τα επίπεδα κιτρικού στα ούρα, αποθαρρύνοντας τις πέτρες στα νεφρά και αποβάλλοντας ευκολότερα τις τοξικές ουσίες.

 

ΠΑΝΤΖΑΡΙ ( Beta vulgaris L.):

Τα παντζάρια έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική και νεφροπροστατευτική δράση λόγο των σημαντικών φυτοχημικών τους όπως η μπεταίνη, τα τερπενοειδή, τα σάκχαρα, τα φαινολικά, και το ασκορβικό οξύ. Όλα αυτά τα συστατικά είναι γνωστό ότι μειώνουν την υπεροξείδωση των λιπιδίων και την πρόληψη νέκρωσης και προστατεύουν τον νεφρικό ιστό από την οξειδωτική βλάβη και την νεφροτοξική δράση που προκαλούν τα χημικά φάρμακα, τα αντιβιοτικά, οι τοξίνες και τα βαρέα μέταλλα. Επίσης το εκχύλισμα παντζαριού χρησιμοποιείται ερευνητικά για να μειώσει την νευφροτοξικότητα που προκαλείται από το αντιβιοτικό Γενταμύκη και τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα.

 

ΒΟΤΑΝΑ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΙΜΟ ΤΩΝ ΝΕΦΡΩΝ:

Παραδοσιακά, τα βότανα έχουν χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία πολλών νεφρικών διαταραχών και πολυάριθμα φαρμακευτικά φυτά έχουν δοκιμαστεί ως προς την επίδραση τους στην νεφροπροστασία, σε επαγόμενα μοντέλα νεφροτοξικότητας. Τα φαρμακευτικά φυτά συνθέτουν το πιο σημαντικό εργαλείο για τη θεραπεία μιας ασθένειας.Ορισμένα φαρμακολογικά χαρακτηριστικά που υπάρχουν στα φυτά και μπορούν να συμβάλλουν στην υγεία των νεφρών είναι αντι-οξείδωση, διούρηση, ανοσοτροποποίηση, πρόληψη της απόρριψης αλλομοσχεύματος, μείωση προκαλούμενης από φάρμακο οξείας νεφροτοξικότητας, μείωση της πρωτεϊνουρίας, των επιπέδων των λιπιδίων του αίματος, της αρτηριακής πίεσης, και της συσσωμάτωσης οξαλικών κρυστάλλων ασβεστίου και διέγερση των μηχανισμών νεφρικής επισκευής, RNA και πρωτεϊνικής σύνθεσης.Νεφροπροστατευτικοί παράγοντες είναι οι ουσίες οι οποίες έχουν προστατευτική δράση έναντι της νεφροτοξικότητας, που μπορεί να προκληθεί από χημειοθεραπευτικά φάρμακα, αντιβιοτικές ουσίες, βαρέα μέταλλα κ.α Κάποια απο τα σημαντικότερα νεφροπροστατευτικά βότανα που ενισχύουν την αποτοξίνωση είναι τα εξής:

 

ΦΥΛΛΑΝΘΟΣ (Phyllanthus niruri):

Το εκχύλισμα φύλλανθου, που κυκλοφορεί και με το εμπορικό όνομα (Chanca Piedra - Stone Breaker), είναι το καλύτερα μελετημένο βότανο για την αφαίρεση λίθων αξαλικού ασβεστίου από τα νεφρά. Ο φύλλανθος έχει δείξει πως αυξάνει τα ουρικά επίπεδα καλίου και μαγνησίου, οδηγώντας σε αλκαλοποίηση των ούρων και κατά συνέπεια σε αύξηση του ουρικού κιτρικού, που είναι ένας ισχυρός αναστολέας του σχηματισμού πέτρας ασβεστίου. Το κάλιο λοιπόν μπορεί να μετριάσει τη συγκέντρωση του νατρίου στα ούρα και να προωθήσει την ανύψωση του κιτρικού, η οποία ενεργεί για να διορθώσει το ρΗ των ούρων και την οξύτητα, συμβάλλοντας έτσι στην αύξηση της διαλυτότητας του ασβεστίου. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να επηρεάσουν ορισμένα βασικά στάδια κρυστάλλωσης στα ούρα, όπως την μείωση του σχηματισμού πυρήνων, και την ανάπτυξη και την συσσωμάτωση των κρυστάλλων οξαλικού ασβεστίου. Επίσης το εκχύλισμα φύλλανθου, βοηθάει στην διατήρηση της φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας και αποτρέπει ιστοπαθολογικές αλλαγές, μέσω καλυτέρευσης του οξειδωτικό στρες, της φλεγμονής, της ίνωσης και της απόπτωσης, ενώ παράλληλα ενισχύει τους νεφρικούς ιστούς.

 

ΑΡΚΤΟΣΤΑΦΥΛΟΣ (Arctostaphylos uva-ursi):

Ο αρκτοστάφυλος χρησιμοποιείται ως τονωτικό, διουρητικό, αντισηπτικό, κατά των παθήσεων των νεφρών, της κύστης και των λίθων του ουροποιητικού. Η Arbutin είναι το στοιχείο του αρκτοστάφυλου που είναι υπεύθυνο για την αντιβακτηριακή δράση του. Μετά την κατάποση των φύλλων, η arbutin υδρολύεται σε υδροκινόνη, και η υδροκινόνη στη συνέχεια μεταβολίζεται σε γλυκουρονικές και θειικές εστέρες, τα οποία εκκρίνονται στα ούρα και είναι υπεύθυνες για τις αντισηπτικές και στυπτικές δράσεις στο ουροποιητικό σύστημα. Το εκχύλισμα αρκτοστάφυλου έχει επίσης την ιδιότητα να εμποδίζει τους σχηματισμούς κρυστάλλων οξαλικού ασβεστίου, αποτρέποντας την δημιουργία λίθων στα νεφρά. Είναι επίσης τονωτικός για τα νεφρά, ξεπλένει το ουροποιητικό σύστημα από τα βαρέα μέταλλα, τα μικρόβια και τις τοξίνες και έχει νεφροπροστατευτική δράση έναντι τοξικών ουσιών, που αποδίδεται στην χηλική ικανότητα των ιόντων ασβεστίου και την ανασταλτική δραστικότητα κρυστάλλωσης του οξαλικού ασβεστίου.

 

ΡΕΜΑΝΙΑ (Rehmannia glutinosa):

Η ρεμάνια έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στις Ασιατικές χώρες για τη θεραπεία νεφρικών παθήσεων, μελέτες που διεξήχθησαν σε νεφροπαθείς που έλαβαν αυτό το βότανο, απέδειξαν τη χρησιμότητά του, στη μείωση των επιπέδων κρεατινίνης, γεγονός που αποτελεί κλινική ένδειξη της βελτίωσης της λειτουργίας των νεφρών. Επίσης βελτιώνει την σπειραματονεφρίτιδα, την διαβητική νεφροπάθεια και την προοδευτική νεφρική ανεπάρκεια που προκαλείται από 5/6 νεφρεκτομής. Η ρεμάνια πέρα από την μείωση των επιπέδων της κρεατινίνης στον ορό, μειώνει επίσης την 24άωρη ουρική απέκκριση πρωτεΐνης, και την σπειραματοσκλήρυνση, και αναστέλλει την έκφραση της αγγειοτενσίνης II, μιας ορμόνης που παράγεται από τους νεφρούς και επηρεάζει αρνητικά την πίεση.

Τέλος κάποια Καροτενοειδή, όπως η ΦΥΚΟΞΑΝΘΙΝΗ και η ΑΣΤΑΞΑΝΘΙΝΗ, έχουν δείξει πως ενισχύουν την αντιοξειδωτική κατάσταση και εξασθενούν την σισπλατίνη (χημειοθεραπευτικό τοξικό φάρμακο) που προκαλεί νεφρικό οξειδωτικό στρες.Άλλα φυτικά φάρμακα, που χρησιμοποιούνται επίσης με άριστα αποτελέσματα στην ενίσχυση, την αποτοξίνωση και την θεραπεία των νεφρών είναι ο άρκευθος, ο χυμός κράνμπερι, η ρίζα σέλινου, η αγριάδα (Agropyrοm repens), η τσουκνίδα, η Banaba, το Τσάι της Ιάβας (Java Tea), η ρίζα marshmallow, η πικραλίδα, τα μουστάκια του καλαμποκιού, η αχιλλέα, το ράβεντι, το κόκκινο τριφύλλι, η σάλβια, ο Astragalus, και το Tripterygium wilfordii.

 

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΗΠΑΤΟΣ:

Το ήπαρ είναι ένα από τα πιο σημαντικά όργανα του σώματος, που εκτελεί έναν θεμελιώδη ρόλο στη ρύθμιση διαφόρων διαδικασιών, μεταξύ των οποίων ο μεταβολισμός, η έκκριση, η αποθήκευση και η αποτοξίνωση των ενδογενών και εξωγενών ουσιών. Η ικανότητά του να αποτοξινώσει ενδογενείς (μεταβολίτες αποβλήτων) και / εξωγενείς (τοξικών ενώσεων) ουσίες του οργανισμού, έχει αναλυθεί από το 1970 από πολλούς ερευνητές. Λόγω αυτών των λειτουργιών, οι ασθένειες του ήπατος είναι μια κύρια απειλή για την δημόσια υγεία και αποτελούν σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα στην ευεξία του ανθρώπου.

Οι τοξικές χημικές ουσίες, τα ξενοβιοτικά, η κατανάλωση αλκοόλ, ο υποσιτισμός και τα φάρμακα, προκαλούν ηπατική βλάβη λόγω της έκθεσης σε υψηλές ποσότητες ελεύθερων ριζών που οδηγούν σε οξειδωτικό στρες. Οι αυξημένες τιμές τρανσαμινάσων (ALT ή SGPT) στο αίμα, και άλλες εξετάσεις, υποδηλώνουν καταστροφή των ηπατοκυττάρων, δηλαδή την έκταση της βλάβης στο συκώτι. Αρκετές ηπατοπροστατευτικές ενώσεις έχουν ανακαλυφθεί από φυτά, αυτές οι ουσίες έχουν σημαντικές ιδιότητες όπως να προστατεύουν το συκώτι από τοξική βλάβη, να επαναφέρουν το συκώτι ύστερα από ηπατοτοξικότητα, να διεγείρουν το συκώτι για την παραγωγή χολής, να διεγείρουν την παραγωγή των κυττάρων Kuppfer (αυτά τα κύτταρα που βρίσκονται στο ήπαρ αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος), να αναγεννούν τους ηπατικούς ιστούς και να διεγείρουν την ηπατική αποτοξινωτική διαδικασία. Τα βασικότερα τρόφιμα που έχουν ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες και συμβάλλουν στην αποτοξινωτική διαδικασία, αναλύονται παρακάτω:

 

ΣΤΑΥΡΑΝΘΗ ΛΑΧΑΝΙΚΑ (crucified vegetables) :

Τα σταυρανθή λαχανικά, όπως το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το λάχανο, τα γογγύλια, το νεροκάρδαμο, τα ραπανάκια, η ρόκα και το κουνουπίδι, περιέχουν δευτερογενείς μεταβολίτες που ονομάζονται γλυκοζινολικά. Τα γλυκοζινολικά διασπώνται σε προϊόντα που αυξάνουν την παραγωγή ηπατικών ενζύμων, βοηθώντας στην απομάκρυνση των τοξινών από το σώμα. Επίσης τα σταυρανθή λαχανικά, περιέχουν σουλφοραφάνη, που έχει την ιδιότητα να αυξάνει το ενδογενές αντιοξειδωτικό γλουταθειόνη, που είναι ζωτικής σημασίας για την ικανότητα του κυττάρου να αντέξει το οξειδωτικό στρες.

 

ΣΚΟΡΔΟ (Allium sativum):

Το σκόρδο, ενεργοποιεί τα ηπατικά ένζυμα που βοηθούν το σώμα να αποβάλει τις τοξίνες. Επίσης, περιέχει μεγάλες ποσότητες αλισίνης και σεληνίου, δύο φυσικών ενώσεων που βοηθούν στον καθαρισμό του ήπατος. Πολλές μελέτες τόσο in vitro και in vivo, έχουν δείξει την ισχυρή ηπατοπροστατευτική δραστηριότητα του σκόρδου και τις διακριτές επιδράσεις του, σε διάφορες παθολογικές συνθήκες του ήπατος όπως υπερχοληστεριναιμία, επαγόμενο οξειδωτικό στρες, συσσώρευση καδμίου στο ήπαρ, ίνωση του ήπατος, και αλκοολούχο λιπώδες ήπαρ. Επίσης το σκόρδο συμβάλει στην αφαίρεση των βαρέων μετάλλων, και συγκεκριμένα, αποτρέπει την κυτταρική καταστροφή από την υπερβολική κατάπτωση αρσενικού, μπορεί να βοηθήσει να αφαιρεθεί από το σώμα το κάδμιο, μειώνει την οξείδωση που προκαλεί ο χαλκός μέσα στον οργανισμό και βοηθάει να αποβάλει το σώμα τον μόλυβδο και τον υδράργυρο.

 

ΑΓΚΙΝΑΡΑ (Cynara cardunculus):

Η αγκινάρα διαθέτει ενεργά συστατικά που αναγεννούν τους ιστούς του ήπατος ενώ παράλληλα βελτιώνουν τις πεπτικές και καθαριστικές διαδικασίες, επίσης εξασθενεί τον εκφυλισμό και την νέκρωση των ηπατικών κυττάρων, που προκαλείται από φάρμακα και αλκοόλ. Ερευνητικά το εκχύλισμα αγκινάρας σε συνδυασμό με το εκχύλισμα των μαύρων μούρων, έχουν συνεργιστική δράση, και θεωρούνται ένας εξαιρετικός φυσικός υποψήφιος, για την καταπολέμηση του οξειδωτικού στρες και την αφαίρεση των ηπατικών τοξινών.

 

ΓΚΡΕΙΠΦΡΟΥΤ:

Το γκρέιπφρουτ έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά και περιέχει το φλανοειδές νεραντζινίνη (Naringenin), που έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές, αντιϊνωγονικές, αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές ιδιότητες και είναι ικανό να αποτρέψει την ηπατική βλάβη που προκαλείται από διαφορετικούς παράγοντες. Επίσης το γκρέιπφρουτ αποτοξινώνει το ήπαρ και ενισχύει την διαδικασία καθαρισμού, ενώ η νεραντζινίνη που περιέχει θα πρέπει να εξεταστεί στο μέλλον ως ένα σημαντικό υποψήφιο για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών του ήπατος.

 

ΦΥΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ:

Οι επιπτώσεις των φαρμάκων φυτικής προέλευσης που έχουν ηπατοπροστατευτική δράση, είναι σημαντικές τόσο για τους γιατρούς, όσο και για τους ασθενείς.Οι πιθανοί τρόποι δράσης αυτών των φυτών, περιλαμβάνουν ανοσοτροποποίηση, διέγερση της σύνθεσης ηπατικού DNA, μείωση των ενδοκυτταρικών αντιδραστικών μορφών οξυγόνου, ενίσχυση στα επίπεδα των αντιοξειδωτικών, καταστολή της συσσώρευσης λιπιδίων, αναστολή πολυμερασών νουκλεϊκού οξέος , ενίσχυση γλουταθειόνης, εκκαθάριση ελεύθερων ριζών, μείωση της ηπατικής ίνωσης, προστασία των ηπατικών κυττάρων από προσκόλληση τοξικών ουσιών και αναγέννηση των ηπατικών ιστών.

Μια σειρά από βότανα έχουν δείξει ελπιδοφόρα δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων της σιλυμαρίνης κατά της κίρρωσης του ήπατος, του Φύλλανθου (Phyllantus amarus) κατά της χρόνιας ηπατίτιδας Β, της γλυκυριζίνης για τη θεραπεία της χρόνιας και ιογενούς ηπατίτιδας, κ.αΤα φυτά αυτά και οι ενώσεις τους, θα μπορούσαν να προσφέρουν νέες φυσικές λύσεις στις περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές που υπάρχουν για τη θεραπεία των ασθενειών του ήπατος και να συμβάλλουν σημαντικά στην ηπατική αποτοξίνωση και την προστασία. Τα σημαντικότερα από τα βότανα αυτά, αναλύονται παρακάτω.

 

ΑΚΕΤΥΛΟΚΥΣΤΕΙΝΗ (NAC):

Η Ν-ακετυλο κυστεΐνη είναι ένα αμινοξύ που συμβάλει στην απομάκρυνση των τοξινών από το συκώτι, όπως σε περιπτώσεις υπερβολικής χρήσης παρακεταμόλης και άλλων φαρμάκων. Πέραν από την Ν-ακετυλο κυστεΐνη , δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία γι' αυτό το πρόβλημα. Ν-ακετυλο κυστεΐνη μπορεί να παρέχει μια εναλλακτική πηγή θείου για την παραγωγή γλουταθειόνης. Πρόκειται για ένα καταστολέα ελευθέρων ριζών από μόνη της, αποτελεσματική στη μείωση του οξειδωτικού στρες, ιδιαίτερα λόγω της τοξικότητας των βαρέων μετάλλων. Η (NAC) επειδή μπορεί να αναπληρώσει άμεσα τις αποθήκες γλουταθειόνης, είναι πιο αποτελεσματική από την μεθειονίνη στην πρόληψη βλάβης του ήπατος, και είναι η τρέχουσα θεραπεία για την τοξικότητα ακεταμινοφαίνης, επίσης είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για την οξεία ηπατική ανεπάρκεια λόγω τοξικότητας από φάρμακα και η χορήγηση της προκαλεί σημαντική ηπατοπροστατευτική δράση, μειώνει αποτελεσματικά την λιπιδική υπεροξείδωση και αναστρέφει τις ιστοπαθολογικές ανωμαλίες του ήπατος.

 

ΓΑΪΔΟΥΡΑΓΚΑΘΟ ( Silybum marianum ):

Το γαιδουράγκαθο είναι η πιό καλά τεκμηριωμένη φυτοθεραπεία για τις νόσους του ήπατος και έχει μακρά ιστορία επιτυχούς θεραπείας ηπατικών ασθενειών, κάτι που έχει επιβεβαιωθεί από τη σύγχρονη επιστημονική έρευνα. Τα εκχυλίσματα του γαϊδουράγκαθου έχει βρεθεί ότι είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία της οξείας και χρόνιας ηπατίτιδας. Σε ασθενείς με οξεία ιογενή ηπατίτιδα, η θεραπεία με σιλυμαρίνη βοήθησε να συντομευθεί ο χρόνος θεραπείας και να βελτιωθούν διάφοροι δείκτες ηπατικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της χολερυθρίνης και των ηπατικών ενζύμων AST και ALT.

Το γαϊδουράγκαθο ωφελεί επίσης την ηπατική υγεία των ανθρώπων με κίρρωση και αλκοολική ασθένεια του ήπατος. Όταν χορηγήθηκε σε άτομα με αλκοολική ασθένεια του ήπατος, η σιλυμαρίνη συνέβαλε να μειωθούν η υψηλή χολερυθρίνη και τα ηπατικά ένζυμα σε φυσιολογικά επίπεδα. Το γαιδουράγκαθο συνέβαλε επίσης να βελτιωθούν οι ιστοί των ηπατικών κυττάρων, όπως εξακριβώθηκε από ιστολογική βιοψία του ήπατος. Μακρόχρονη χορήγηση γαϊδουράγκαθου για τρία χρόνια βελτίωσε τα ποσοστά επιβίωσης σε ασθενείς με κίρρωση του ήπατος.

Το γαιδουραγκαθο περιέχει ένα μίγμα συναφών πολυφαινολικών ενώσεων που ονομάζονται σιλυμαρίνη (silymarin). Η σιλιμαρίνη προωθεί την αποτοξίνωση με πολλούς μηχανισμούς. Η αντιοξειδωτική ικανότητα της σιλυμαρίνης μπορεί να μειώσει το οξειδωτικό στρες στο ήπαρ κατά τον μεταβολισμό τοξινών, ιδιαίτερα την λιπιδική υπεροξείδωση. Όπως η NAC, έτσι και η σιλυμαρίνη, μπορεί επίσης να προστατεύσει από την τοξικότητα της ακεταμινοφαίνης και μπορεί να είναι ένα πιο αποτελεσματικό αντίδοτο από την NAC για την τοξικότητα πολλών φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων της ακεταμινοφαίνης, της αιθανόλης και του τετραχλωριδίου του άνθρακα, ακόμα και όταν χορηγήθηκε μετά από 18 ώρες από την υπερβολική δόση. Άλλα ευρήματα δείχνουν ότι τα εκχυλίσματα του γαϊδουράγκαθου διεγείρουν την ανάπλαση των ιστών του ήπατος, και παρεμποδίζουν την είσοδο τοξικών ουσιών.

 

PANUS GIGANTEUS μανιτάρι:

To Panus giganteuse είναι ένα φαρμακευτικό μανιτάρι της Μαλαισίας, που μελετάτε ερευνητικά καθώς εμφανίζει σημαντικά ηπατοπροστατευτικά αποτελέσματα έναντι της ηπαγόμενης ηπατικής βλάβης, ακόμη και σε χαμηλή δόση 0,5 g / kg και ήταν συγκρίσιμη με τα αποτελέσματα της σιλυμαρίνης. Οι ηπατοπροστατευτικές επιπτώσεις του P. giganteus συνδέθηκαν με την ικανότητά του να μειώνει άμεσα το οξειδωτικό στρες, που προκαλούν οι τοξικές ουσίες. Η χορήγηση του P.giganteus για 2 μήνες, έδειξε χαμηλότερη αναλογία σωματικού βάρους του ήπατος, αποκατέστησε τα επίπεδα βιοδεικτών του ορού και τους παραμέτρους του οξειδωτικού στρες και βελτίωσε σημαντικά την ηπατική λειτουργία.

 

ΠΙΚΡΑΛΙΔΑ/ΤΑΡΑΞΑΚΟ (Taraxacum officinale):

Το ταράξακο κοινώς γνωστό και ως πικραλίδα, χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς, λόγω των χολεριτικών, διουρητικών, αντιοξειδωτικών, αντι-φλεγμονώδων, και ηπατοπροστατευτικών του ιδιοτήτων. Η πικραλίδα διεγείρει το συκώτι και τη χοληδόχο, κάτι που οφείλεται κυρίως στην παρουσία της ταραξασίνης και αυξάνει δραστικά τη ροή της χολής, έτσι τα τοξικά απόβλητα μπορούν συντομότερα να αποβληθούν στα κόπρανα, με αποτέλεσμα λιγότερα ανακυκλωμένα απόβλητα για το συκώτι και κατά συνέπεια αυξημένη ικανότητα να μεταβολίσει νέες τοξίνες. Οι ηπατοπροστατευτικοί μηχανισμοί της πικραλίδας, αποδίδονται στο περιεχόμενο των φαινολικών ενώσεων που περιέχει και περιλαμβάνουν καθαρισμό των δραστικών μορφών οξυγόνου (ROS) και των αντιδραστικών ειδών αζώτου.

Επίσης το υδατικό εκχύλισμα του ταραξάκου, έχει προστατευτική δράση έναντι της τοξικότητας που προκαλείται από αλκοόλη και άλλες τοξίνες στο ήπαρ, με μηχανισμούς όπως αύξηση του αντιοξειδωτικού δυναμικού και της γλουταθειόνης και μείωση της υπεροξείδωσης των λιπιδίων. Τέλος το Έλαιο εσπεριδοειδών έχει αναφερθεί ότι βελτιώνει την ηπατοτοξικότητα σε μια δίαιτα που περιέχει αφλατοξίνη (ένα επικίνδυνο φυτικό υποπροϊόν μούχλας και ένα από τα πιο ισχυρά γνωστά καρκινογόνα του ήπατος), ενώ οι ιριδοειδείς γλυκοζίτες picroside Ι και kutkoside που υπάρχουν στο βότανο Picrorhiza kurroa, έχουν αντι-χολοστατική επίδραση και ισχυρή ηπατοπροστατευτική δράση, απέναντι σε πολλά τοξικά φάρμακα και ξενοβιοτικά.

 

Αλλά τρόφιμα και βότανα με ισχυρές ηπατοπροστατευτικές και αποτοξινωτικές ιδιότητες είναι ο Φύλλανθος (Phyllanthus niruri ), η Andrographis paniculata, η Swertia chirayitaο, ο Κάκτος nopal, η Αρτεμισία capillaris, το Γανόδερμα (Ganoderma lucidum), οι Β-γλυκάνες, η Σχιζάνδρα, η Σπιρουλίνα, η Πρόπολη, η Ρίζα ραδικιού, τα Μούρα, τα Βακκίνια, τα Σταφύλια, το Ελαιόλαδο, τα Καρύδια, το Λεμόνι και το Αβοκάντο.

Τελειώνοντας να πούμε πως υπάρχουν πολλά ακόμα στοιχεία και φυτικά φάρμακα που μπορούν να ενισχύσουν τις 3 φάσεις αποτοξίνωσης. Επίσης υπάρχουν διατροφικά πρωτόκολλα και φυσικές ενώσεις, οι οποίες έχουν την δυνατότητα να εντοπίζουν και να κινητοποιούν τα μόρια των βαρέων μετάλλων και άλλων τοξινών, από τα σημεία εκείνα στο σώμα που έχουν συσσωρευθεί και να προσκολλώνται επάνω στα μόρια τους, έτσι καθώς ο οργανισμός αποβάλλει αυτές τις ενώσεις, μαζί τους αποβάλλει και τα βαρέα μέταλλα και τις τοξίνες. Ωστόσο τα διατροφικά πρωτόκολλα αποτοξίνωσης, είναι ένα ακόμα μεγάλο θέμα, που θα αναλυθεί διεξοδικά στο τέταρτο και τελευταίο μέρος αυτής της εργασίας.

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ενώ η χημική επανάσταση γεννήθηκε και μεγάλωσε πληθωρικά τις τελευταίες δεκαετίες, φαίνεται ότι θα πρέπει να δαπανήσουμε μεγάλο μέρος των επόμενων δεκαετιών, για να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις αυτής της επανάστασης. Οι μελλοντικές γενιές είναι σίγουρο πως θα κοιτάζουν το παρελθόν με έκπληξη και απορία, για την ανεκτικότητα του πολιτισμού μας, απέναντι στην τοξική δηλητηρίαση του ίδιου του, του εαυτού. Η σοβαρότητα της μακράς ημίσειας ζωής των περισσότερων τοξικών ουσιών και το πρόβλημα της βιοσυσσώρευσης, έχουν αρχίσει να δείχνουν, πως το επίπεδο της υψηλής έκθεσης σε περιβαλλοντικές τοξίνες, έχει αρχίσει να επηρεάζει ήδη την υγεία της τρέχουσας γενιάς, με διαδεδομένες διαταραχές της υγείας και νέες μορφές ασθενειών.

Με την αναγνώριση του μεγάλου αυτού προβλήματος, ο ερευνητικός κόσμος εξέφρασε πρόσφατα την επείγουσα ανάγκη για τη δημιουργία μιας περιβαλλοντικής προστασίας, που θα συμβάλλει και στην προστασία της ανθρώπινης υγείας.Πολλές κλινικές μελέτες, έχουν αποδείξει τον ρόλο κάποιων φυσικών μεθόδων, όπως την δράση της θεραπευτικής διατροφής και την δύναμη των φυτικών φαρμάκων, στην προστασία και την θεραπεία, από την περιβαλλοντική τοξική έκθεση.Συνδυαστικές θεραπείες όπως η κατάλληλη διατροφή, η διαλειμματική νηστεία, η χορήγηση Ν -ακετυλοκυστεΐνης, εκχυλίσματος ρεμάνιας και γαιδουράγκαθου, σε συνδυασμό με άσκηση / και σάουνα, για να επαχθεί εφίδρωση, και επιπρόσθετα νιασίνη, για να βοηθήσει στην αγγειοδιαστολή, είναι γόνιμες λεωφόροι της έρευνας, για την πραγματική αποτοξίνωση του ανθρώπινου οργανισμού.

"Έχει μεγαλύτερη αξία να καταλάβεις, παρά να μάθεις".

Ιωάννης Κάργας

 

300
aura spray αρσενικής αρχής
aura spray θηλυκής αρχής στοχευμένη υλοποίηση
aura spray η αγάπη είναι η αρχή των πάντων

Read 2383 times

Latest from VaiosPanagiota

Related items